Binuksan ni Lucian ang kanyang mga mata. Kumawala ang puting usok sa pagitan ng kanyang mga labi.Walang bukas ang ilaw sa sala. Ang tanging pinagmumulan ng liwanag na nagbibigay liwanag sa kwarto ay mula sa mga street lamp sa labas ng malalaking bintana.Ang kaninang malabong liwanag ay lalong natatakpan ng usok na namamalagi sa hangin, na naglalagay ng malabong belo sa kanyang paningin. Tumikhim siya at umungol bilang tugon. Mabilis na ipinadala sa kanya ni David ang manuskrito pagkatapos ibaba ang tawag.Ang liwanag ng kanyang telepono ay medyo masakit sa ilalim ng madilim na ilaw. Pero, wala sa mood si Lucian na buksan ang mga ilaw.Sinuri lang niya kung ano ang ipinadala sa kanya sa kabila ng kagamitan sa manor ng smart home technology. Ang kailangan lang niyang gawin ay gamitin ang smart app para i-on ito.Katulad nga ng inaasahan niya. Nahuli si Calista na kaharap si Lily. Pero, itinampok lamang nito ang isang larawan ng kanyang pagtataas ng kanyang kamay. Walang follow-up.
Hindi man lang kumibo ang mga bodyguard sa pagtatanong niya. Nanatili silang malamig at parang negosyo."Nakatanggap kami ng mga utos para protektahan ka."Protektahan siya? Dapat bang maniwala si Calista na ganoon kabait si Lucian?" Hindi ko kailangan ng proteksyon ng sinuman. Bumalik ka sa kung saan ka man nanggaling. Wag kang tumayo lang diyan sa pintuan ko."Bahagya pa siyang natatapos sa pagsasalita nang mapansin niya ang mga kapitbahay niya na sumilip sa kaguluhan at bukas ang kanilang mga pinto.Matigas na nakatayo ang mga bodyguard sa pwesto. Para silang walang emosyon na parang robot."Sinasabi ni Mr. Northwood na siya mismo ang pupunta dito kung ayaw mo kaming magkatabi."" Halos hindi makapaniwala si Calista sa mga narinig niya. Grabe! Nawala ang gana niya sa almusal sa isang iglap! Padabog niyang isinara ang pinto ng malakas.Nilabas niya ang phone niya sa bag niya at tinawagan si Lucian. The moment the man pick up, she vented her overwhelming poot at him."Paalis
Nagpunta si Hector sa ospital para gamutin ang kanyang mga sugat pagkatapos umalis kagabi. Pero, nang makita ang maalab na tingin na ibinibigay sa kanya ni Calista, umiling siya."Hindi.""Tanggalin mo ang maskara mo. Tingnan ko ang mga sugat mo."Nilibot niya ang tingin sa mataong pasukan ng apartment building."Dito? Dapat ba tayong lumipat ng ibang lugar?"Ang dalawang bodyguard sa likod niya ay mga tauhan ni Lucian. Ang pagkakaroon nila ng saksi sa kanyang mga pinsala ay kapareho ng kanyang karibal na nakikita ang lawak ng kanyang mga pinsala."Hindi ko naman hinihiling na maghubad ka. Bakit mo ba to gustong dalhin sa ibang lugar? Dapat ba magbook pa ako ng hotel room?""Well, kaya mo..."Hindi mapakali si Calista sa kanyang kalokohan. Agad niyang tinanggal ang maskara niya. Nag-react si Hector nang gumalaw siya pero ibinaba ito.Siya ay isang magaspang na tao. Nag-aalala siya na baka hindi niya sinasadyang masaktan ang kamay nito kapag hindi niya nakontrol ang kanyang lak
Bumaba si Lucian para panoorin si Calista. Nakasimangot ito. Napilitan man na sumandal sa yakap nito, nakatutok ang mga mata nito kay Hector. Tumingin ito sa kanya na parang nakatutok lang sa lalaking kaharap niya.Dumausdos ang kamay nito mula sa kanyang balikat hanggang sa kanyang bewang. Hinigpitan niya ang hawak para pilit na ibalik ang atensyon nito sa kanya. Madilim ang kanyang mga mata."Tara na."Ipinarada na ni Jonathan ang sasakyan sa tabi ng mag-asawa. Ang kailangan lang nilang gawin ay abutin ang pinto para makapasok."Hindi …"Bago pa siya makatanggi ay pilit siyang pinapasok ni Lucian sa sasakyan. Nagdilim ang ekspresyon ni Hector. Gusto niyang pigilan ang lalaki pero pinigilan siya ng dalawang bodyguard.Sa isang kisap mata, pinapasok ni Lucian si Calista sa sasakyan at ni-lock ang mga pinto. Bumuhay ang sasakyan at mabilis na tumakbo palabas ng ospital.Hindi lang si Jonathan ang tao sa kotse. Nandoon din si David.Ang boses ni Hector ay naririnig sa pamamagitan
Lumapit ang gwapong mukha ng lalaki. Ang kanyang tuwid na ilong at mga labi, na walang kapintasan sa hugis at kulay, ay malapit na ngayon. Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ni Calista sa sobrang lapit niya. Nilagay niya ang mga kamay niya sa dibdib niya."Anong ginagawa mo?"Natakot ang buhay na liwanag ng araw sa kanya!Dahil sa lapit nila ay nagsalita si Lucian sa mahinang bulong. He sounded as cold as ever pero may bahid ito ng saya. Pero, wala itong ginawa para itago ang nakakagigil na tono."So, hindi mo nasungkit si Paul kaya si Hector Calloway ba ang susunod sa listahan mo?"Ramdam niya ang hininga nito sa labi niya. Itinagilid niya ang ulo niya para maglagay ng distansiya sa pagitan nila. Pero dahil nakadikit na ang ulo niya sa pinto, walang makatakas."Hindi ba kaya ka nandito dahil gusto mong malagyan ng dressing ang mga sugat mo? Humiga ka."Itinuro niya ang sopa at tinulak si Lucian, na tuluyang napasandal sa kanya. Ito ay isang mapanganib na posisyon para mapunt
Binitawan ni Lucian si Calista, na patuloy na nakatitig sa kanya. May mga bakas pa rin ang leeg nito ng mga halik nang hindi nito makontrol ang lakas ni Lucian.Kung may hawak siyang kutsilyo, matagal na niya itong sinaksak. Anong parte ng mukha niya ang mukhang natatakot?Walang sinabi si Lucian. Nakatutok ang tingin niya sa kamay ni Paul. Ginamit niya ang fingerprint scanner para i-unlock ang pinto.Ang pagiging tagapagmana ng isang mayamang pamilya ay nangangahulugan na ang mga social cues ay nakatanim sa kanila. Ang unang hakbang ay ang pagbabasa sa pagitan ng mga linya.Kahit hindi umimik si Lucian, agad na naintindihan ni Paul ang kanyang iniisip."Sorry. Nagmamadali ako at hindi ako nagkaroon ng oras para mabura ang aking data."Talagang isang pagkakamali iyon. Binuksan ni Paul ang pinto, kinalikot ang touchpad, at tinanggal ang fingerprint niya sa system.Malayo ang ginawa ni Lucian at hindi mapakali na mag-extend ng symbolic invitation para pumasok ang lalaki. Nakatayo
Pinara ni Calista ang preno. Napansin siya ng empleyado ng florist na may hawak ng bouquet. Pinilit niyang abutin ang kanilang telepono at tiningnan ang isang larawan.Matapos makumpirma na ito ang tamang sasakyan, nilapitan niya ito.Nagsisiksikan sa pasukan ang mga kasama sa workshop. Ang empleyado ng florist ay naroon na mula nang dumating sila. Sa napakalaking palumpon sa kamay, mahirap makaligtaan.Nakarating na si Calista sa parking lot. Hindi siya pwedeng tumalikod at umalis. Ang paggawa nito ay magmumukha lamang na pinagtatakpan niya ang sitwasyon. Wala itong malulutas.Nakatingin lang siya sa mga ito habang papalapit sa kanya."Ikaw ba si Mrs. Northwood?"Kahit na nakasara ang mga bintana, naririnig niya ang boses nito nang malakas at malinaw. Natahimik siya. Pinark niya ang kotse niya at lumabas."nirequest ni Mr. Northwood na i-deliver itong mga bulaklak para sa'yo. Pwede paki-receive dito?"Nang matapos siya, nagkagulo ang mga kasamahan niya.Mayroon lamang isang m
Kasama niya ang iilan sa mga kasamahan ni Calista. Lahat sila ay nakangisi habang kinukunan ang kanyang hitsura. Pagkatapos magtiis ng isang buong araw ng panunukso, wala na siyang problema sa pagpapanatiling kalmado habang pinagmamasdan siya ng mga ito.Yumuko si Chelsea Ferguson para bumulong kay Calista nang dumaan ito sa kanya, "Hindi mo tinakpan ang love bites sa likod ng tenga mo, Callie."Si Calista, isang babaeng nakipag-date at dumiretso sa kasal, ay nanatiling inosente gaya ng isang birhen sa nakalipas na tatlong taon.Gaano man siya kalmado at kalmado, isang hamon na panatilihing tuwid ang mukha kapag nahaharap sa isang nakakahiyang sitwasyon.Agad niyang tinakpan ang tenga niya para hindi na tumitig si Chelsea."Huwag kang mag-alala. Nakita na sila ng lahat."Sinuri ni Calista ang sarili sa salamin bago siya umalis ng apartment. Tinakpan niya ng concealer ang mga bakas sa kanyang leeg.Nakasuot siya ng turtleneck sweater at scarf sa ibabaw nito. Maging ang kanyang bu