Wala pang nakatapak sa Room 507 simula ng umaga pinalayas ni Lucian ang nurse. Nakaupo si Lucian sa kaparehong kasuotan, ang sugat sa kamay niya ay kumakalat na ngayon. Ang liwanag ng araw sa labas ay unti-unting nagdilim hanggang sa tuluyang magdilim. Nanatiling hindi nagbabago ang posisyon ni Lucian. Maliban sa paminsan-minsang pagpikit ng kanyang mga mata, para siyang walang buhay na estatwa. Ang ward ay may mahinang pagkakabukod ng tunog, na nagpapahintulot sa malinaw na mga boses at yabag mula sa labas na tumagos. Ang pananahimik na mga bulong sa labas ay lalong nagpamukha kay Lucian na nag-iisa. Pagsapit ng gabi, nawala ang mga ingay, na naiwan lamang ang katahimikan. I-click. Biglang umalingawngaw ang tunog ng pagpindot ng doorknob sa tahimik na ward.Nanatiling nakapikit si Lucian habang malamig na nag-utos, "Get out." Pero hindi siya pinansin ng nanghihimasok at pumasok sa silid. Bam. Isang malakas na kalabog ang sumunod habang sinisipa ang isang upuan na na
Hindi kinaya ni Lily ang pagwawalang-bahala ni Calista at malamig na sumagot, " Wag kang magmadali sa konklusyon tungkol sa amin ni Lucian. Magkaibigan lang kami. Sino ka para alagaan si Paul?" Nalaman ni Lily ang detalye ng insidente nang dumaan siya sa nurse's station. Nagkaroon siya ng insight sa nangyari. Sinulyapan ni Lily ang bag ni Calista at nagpatuloy, "Hindi malapit sa ospital ang restaurant na ito. Mukha ngang considerate ka. Siguro kung bumili ka rin ng para kay Lucian?" Sasagot pa lang si Calista, lumabas si Lucian ng kwarto. Ang kanyang mga sugat ay inasikaso, at siya ay nabalot ng puting benda. Hindi maiwasan ni Calista na maalala ang mga sinabi ni Lucian kaninang umaga, at biglang nawala ang ganang makipagtalo."Sa halip na lumipad sa paligid ko na parang langaw, dapat mong pagtuunan ng pansin kung paano siya pananatilihin kapag ang aming hiwalayan ay pinal at makuha ang titulong Mrs. Northwood." Lumapit si Lucian kay Lily at sinabing, "Tara. Ihahatid na kita
Hindi makapaniwala si Calista sa kanyang mga mata. Nakatalikod na ang guwardiya, kunwaring iniinspeksyon ang tanawin sa hardin. Walang suot na damit si Lily! "Mrs. Northwood, dapat may hindi pagkakaunawaan dito. Si Mr. Northwood ay tuluyan nang nahimatay nang umalis ako," mabilis na paliwanag ng guwardiya. Pilit na hinahawakan ni Calista ang kanyang telepono, nanginginig ang kanyang kamay habang inaabot iyon sa kanyang bag. Halatang balisa ang guwardiya. Lumipat ang mga mata niya sa pagitan ni Calista at ng hardin. Nakakapagtaka, hindi umalis si Calista. Sa halip, pumasok siya sa bahay dala ang kanyang telepono.Naguguluhan, nagtanong siya, "Mrs. Northwood, anong..." Binuksan ni Calista ang mga ilaw sa sala, binaha ang lugar na may matinding liwanag. Tumambad sa nakakasilaw na liwanag ang magulong kalagayan ng dalawang tao sa sofa. Itinutok ni Calista ang kanyang telepono sa kanila at nagsimulang kumuha ng litrato. Ang kamay ni Lily ay nasa shirt ni Lucian. Nakasuot siya n
Tahimik na pinagmamasdan ni Lucian si Calista, pero lumawak ang tingin nito sa kanya, na nakatitig sa ibang babae na may maningning na ngiti. Ang ningning sa mga mata ng babaeng iyon ay higit pa sa liwanag ng araw sa kalangitan, na kabaligtaran ng kasalukuyang malamlam at nawawalan ng pag-asa na titig ni Calista. Si Calista ay hindi kailanman mukhang pagod at bigo, kahit na sa mga araw ng kanyang pagtatago mula sa mga loan shark.Noon, nagawa niyang mapanatili ang isang kislap ng pag-asa para sa isang mas maliwanag na hinaharap, kahit na sa gitna ng kanyang mahirap na kalagayan. Matingkad ang kanyang mga emosyon, mula sa poot hanggang sa kagalakan, pagkabalisa hanggang sa takot. Pero, sa loob lamang ng tatlong taon, nagbago ang lahat. "Naghahanap ka ba ng divorce dahil napagod ka na sa kasal na ito, o dahil ang pagmamahal ni Paul sa iyo ang nagpabagal sa iyong desisyon?" Tanong ni Lucian sa mababang tono."So, sabik ka nang makipag-love affair sa kanya?" Natahimik sandali s
Bukod sa titulo, halos magkapareho ang divorce certificate sa marriage certificate. Nasa iisang lugar sila, at magkatulad ang dokumento. Halos pareho lang ang lahat noong ikinasal sila. Tulala pa rin si Calista. Inabot na ni Lucian at kinuha ang kanyang kopya nang walang ibang sulyap at naglakad palabas. Sabay silang lumabas ng City Hall ng dalawa. mahinang sabi ni Calista, "Sasabihin mo ba kay mama?" Hindi niya kayang makita ang dismayadong ekspresyon ni Selena. Bahagyang lumingon si Lucian, tiningnan siya ng malalim, at saka blangkong sinabi, "Hindi mo na siya nanay, huwag mo na siyang tawaging ganyan." Nagkataon na pinaandar ni Jonathan ang sasakyan.Hindi na siya hinintay ni Lucian na lumabas at buksan ang pinto; pumasok lang siya at nag-utos, "Drive." Medyo malamig ang araw na ito. Bagama't hindi umulan, makulimlim ang langit, at humahagulgol ang hangin.Tumingin si Jonathan kay Calista at nagtanong, "Hindi mo ba dinadala si Madam Calista?" Sinulyapan siya ni Luc
Kinagabihan, ipinatawag ni Cade si Lucian sa Luminary Lounge. Itinulak niya ang pinto sa private room at nagulat siya nang makita si Paul doon.Nagtamo siya ng ilang mga pinsala at nakasuot ng mga kaswal na sweater at pantalon, may hawak na baso ng alak at umiinom. Kumunot ang noo ni Lucian at naglakad. Umupo si Cade sa pagitan nilang dalawa. Hindi sila tumingin sa isa't isa, at ang kapaligiran ay kitang-kitang tense, nagyeyelo sa lugar.Maging ang waiter ay hindi sinasadyang ituwid ang kanyang likod at umatras sa mga anino. Tamad na nakasandal si Cade sa sandalan sa likod niya, naka-cross ang mga paa niya.Sinamaan niya ng tingin ang dalawa na hindi pinapansin ang isa't isa at kaswal na sinabing, "Nakakainis kayo. Ilang taon na tayong magkaibigan. Hindi niyo pinapansin ang isa't isa dahil sa away?" Inanyayahan niya silang lumabas ngayon para subukang ayusin ang kanilang relasyon. Malamig na tumingala si Lucian.Iritable at pigil ang boses nito habang sinasabi, "Wala akong sasa
Napangiti si Hector at sinabing, "Kalahating oras ka nang nakahawak sa baso ng juice na ito. Kung hindi mo kayang humiwalay dito." Huminto siya at taimtim na nagpatuloy, " Bakit hindi mo ibaling ang atensyon mo sa iba, tulad ko? Magaling akong umaliw sa mga tao at makipag-away. Ako ay napakaganda at pisikal na fit. Marunong din naman akong magluto. Isipin mo na ang kilos mo ngayon ay parang matamlay na matandang babae. Baka madala ako agad kapag hindi mo agad nahuli ang isang mabuting lalaking tulad ko." Tumawa si Calista at sinabing, "Hindi, ayokong makasira ng pagkakaibigan." "Kung ganoon interesado ka ba sa lahat ng mga babaeng ito?" Tanong ni Hector habang nakatingin kay Yara ng masama.Sinabi niya na sinuportahan niya ang kanyang pagtugis kay Calista, pero pagkatapos ay inanyayahan niya ang mga lalaking ito na sumama sa kanila. Nilapag ni Calista ang juice, saka humikab."Hindi naman, plano ko lang ulit matulog." Ang resulta ng pagpuyat ay nakakaramdam ng pagkapagod sa p
Sa Northwood Corporation, napakunot ang noo ni Lucian bilang tugon sa nag-aalangan na ekspresyon ng kanyang bagong sekretarya at nagtanong ng bigo, "Ano ang problema?"Bihira siyang gumamit ng social media, mas gusto ang mga direktang tawag sa telepono, at hindi nagba-browse sa Facebook. Kaya, sa kabila ng kaguluhan sa social media, hindi pa rin niya alam ang sitwasyon. Inilapag ng sekretarya ang isang tablet sa kanyang harapan, na may markang pula ang dalawang sagot ni Calista. Hindi niya posibleng sabihin kay Lucian ang nangyari sa sarili niyang mga salita. Mabilis na na-scan ni Lucian ang nilalaman at sa wakas ay inayos ang isang komento, "Ang kanyang sexual dysfunction." Nakatayo ang sekretarya, pigil ang hininga. Hindi niya makita ang ekspresyon ni Lucian, pero ramdam niya ang galit na nagmumula sa kanya. Lumipas ang ilang minuto, hindi pa rin nagsasalita o inaalis ang tingin ni Lucian sa tablet, kahit na matagal nang madilim ang screen. Nagsimulang makaramdam ng pagkaba