Walang ekspresyon si Lucian habang itinataas ang paa, at walang pag-aalinlangan na tinapakan si Kyle.Hindi siya nagsimula nang may matinding puwersa, pero ang mabagal at tuluy-tuloy na presyon na ginawa niya paroo't parito ay naging napakasakit. Dahil sa unti-unting lumalalim na puwersa, tanging ang lugar na iyon ang nakatuon ni Kyle.Pero nakatayo doon si Lucian, mukhang kalmado at kalmado. Bukod sa walang emosyon niyang mga mata, walang anumang senyales ng pagbabagu-bago ng emosyon. Pwede pa nga siyang ituring na matikas.Kung husgahan lamang ng kanyang mukha, walang sinuman ang mag-uugnay sa nakakatakot na pagkilos na ito sa kanyang kasalukuyang ekspresyon."Argh—"Umalingawngaw sa elevator ang tili ni Kyle na parang tili ng katay na baboy.Hindi man lalaki si Calista, kahit papaano ay ramdam niya rin ang sakit. Umangat pa ang mga paa niya ng hindi sinasadya.Pilit na tinutulak ni Kyle ang paa ni Lucian, pilit na kumawala sa lakas ng pagdurog ni Lucian sa kanyang ari. Pero k
Pinunasan ni Paul ang kanyang ilong at awkward na sinabi, "Kahit na ang mga lalaki … uh … paminsan-minsan ay may ilang mga pagnanasa, Lucian …."Ito ang una para sa kanya na pag-usapan ang paksang ito sa isang tao, at higit pa sa isang tao ang babaeng hinahangad niya. Hirap talaga siyang mag-bring up."Hindi naman siguro siya kukuha ng kalapating mababa ang lipad. At saka, ang babaeng iyon ... parang hindi niya ito karaniwang tipo."Pero mali pala ang hula ni Paul. Hindi na muling lumabas ang babae. Dahil sa personalidad ni Lucian, pinalayas na sana niya ito noong una kung hindi siya interesado.Binatukan ni Paul si Calista ng nag-aalalang tingin."Calista..."Sinamaan siya ng tingin ni Calista. Walang bakas ng kalungkutan sa mukha niya."Mahaba rin ang araw mo. Bumalik ka na sa kwarto mo at magpahinga. Hindi ba kailangan nating tuklasin ang loob ng gusali bukas?"Pagkatapos magpaalam ni Calista kay Paul, isinara niya ang pinto. Nang dumaan siya sa desk, kinuha niya ang kanyang
"Nagiging mabait lang sila, parang hindi naman nila gustong ipa-report ito sayo."Ang ganitong mga mensahe ay hindi natanggap sa Apthon dati. Ang bawat lungsod ay may mga madilim na lihim, hangga't hindi ito lumalabas, kakaunting tao lamang ang mga nakakaalam nito.Kaya naman, may ilang insidente kamakailan na anf naganap sa Apthon , partikular na isang karumal-dumal na gawa kung saan ang isang babae ay lantarang sinalakay, at ilang uri ng puwersang criminal ang sangkot.Ang insidenteng ito ay nakakuha ng pansin sa buong bansa, na nagresulta sa mas matinding pagbabantay. Ang hotel na ito ay tila malakas and loob na lumalabag sa batas.Nagsalubong ang kilay ni Lucian. Nakatitig ang matalim niyang mata kay Calista. Sa sandaling ito, malinaw na ipinakita ni Lucian ang awtoridad at tensyon ng isang may kapangyarihan."Kung makakapag-imbistiga ako, tiyak na magagawa rin ito ng iba. Kung maglakas-loob silang gumawa ng ganito, tiyak na may tumutlong sakanila."Alam ito ni Calista. Kung
Namilog ang mga mata ni Calista nang makita ang bagay na nasa kamay ni Lucian. Siya ay sabay na nahihiya at galit. Inabot niya si Lucian para itulak siya."Lucian, bastok ka, lumabas ka!"Nagbigay siya ng napakalakas na puwersa. Nang itulak niya si Lucian palayo, umusad siya ng ilang hakbang dahil sa pagkawalang-kilos.Hindi namamalayan ni Lucian na napahawak siya sa baywang ni Calista. Ngunit nakalimutan niyang nakasuot pala siya ng tsinelas pang-hotel.Ang pagkikikiskisan sa pagitan ng talampakan ng tsinelas at ng karpet ay mas malakas kaysa sa karaniwang sapatos, at tila mas malaki ang tsinelas kaysa sa kanyang paa.Sa pag-usad niya ay natanggal ang isa niyang tsinelas. Napaatras siya at nawalan ng balanse. At pareho silang bumagsak sa kama.Malambot ang kama sa five-star hotel. Nang bumagsak, tumalbog muli sila nang bahagya sa nangyari.Ang likod ng ulo ni Calista ay hinawakan ni Lucian, na mahigpit na nakadikit ang pisngi sa dibdib nito.Sa ilalim ng tela, damang-dama niya
Tamad na nakasandal si Lucian sa dingding habang naka cross arms. Lalong bumukas ang kanyang suot sa kanyang mga galaw, na kitang-kita ang dalawang pulang marka sa kanyang dibdib." Malapit ka nang mag-trenta, o kung mamalabisin ng kaunti, halos kwarenta. Paano ka pa makakapagtanong ng mga ganyang inosenteng tanong? Nandito ako dahil dito ako natulog kagabi."Kung nagawa pa ni Paul na mapanatili ang kanyang kalmado bilang isang maginoo kanina nang mabuksan ang pinto, ngayon ay tuluyan nang nagbago ang kanyang ekspresyon. Mahigpit na kumunot ang kanyang mga noo at kilay, puno ng walang pakialam na emosyon n panunumbat."Sinamantala mo siya?""Maaaring ito ay mutual consent sa pagitan namin? Paul, no'ng tumanggi kang tulungan siya, wala ka na sa buhay niya. Wala ka nang pagkakataon sa kanya. Ang impresyon niya sayo simula noong pagkabata niyo ay nawawala na dahil sa pagpupursige mo."Kahit alam ni Paul na ang sinabi ni Lucian ay kumakatawan lamang sa kanyang personal na opinyon, hin
Sa mundong ito, may mga lugar na may madilim na sikreto sa kabila ng northern Myian .Para sa isang tulad ni Calista, kahit na siya ay ipuslit, ang kanyang destinasyon ay isang mayamang bansa. Mapipilitan siyang sumali sa mga dark web auction—dito nagtipon ang mga mayayamang indibidwal.Minsan, isang round lang ng bidding ay maaaring kumita ng malaki.Ang mga panaginip ni Calista na siya’y binenta sa northern Myian ay naimpluwensyahan ng mga ganong video. Pero iba ang dark web, ang alam lang ng mga ordinaryong tao ay nakakatakot.Ngunit hindi nila alam kung gaano ito nakakatakot. Walang anumang mga konkretong imahe kung saan nanggagaling ang ganoong inspirasyon, kaya imposibleng mapanaginipan ang tungkol dito.Napatulala si Calista. Hindi niya pinansin si Lucian at ini-angat ang mga kumot para pumunta sa banyo para magpahangin. Makalipas ang halos sampung minuto, siya lang ang lumabas.Bumalik na sa normal ang ekspresyon ng mukha niya. Bahagyang namumula lamang ang gilid ng kanya
Inangat ni Calista ang kanyang ulo.Sa likod ng kalyeng ito, na natatabunan ng hotspot ng turista, ang mga tindahang nakaharap sa kalye ay hindi nagbebenta ng anumang kakaibang bagay na nakakaakit.Samakatuwid, hindi gaanong matao sa kalyeng ito. Dahil sa malawak na kalye, malamang na ang dalawang taong ito ay humaharang sa kanyang daanan para sa anumang iba pang dahilan.Matapos pigilin ang kanyang hininga buong araw, sa wakas ay dahan-dahan niya itong pinakawalan."Sino kayo?""Ms. Everhart, gusto po kayong makilala ng boss namin."Salamat sa walang mukha na lalaking iyon, iniugnay niya ngayon ang salitang 'boss' sa mukha nito."Hindi ko alam kung sino ka, at wala akong ideya kung sino ang 'boss' mo."Pagkasabi nito ay tumalikod na siya para umalis. Akmang susunggaban siya ng lalaki, ngunit may grupo ng mga turistang lumapit sa di kalayuan. Halos isang dosenang tao, kaya binawi niya ang kamay at ngumiti ng paumanhin."Paumanhin, hindi malinaw ang aking sinabi . Si Ms. Simmon
Naninigas ang ekspresyon ng dalawang lalaki sa loob ng sasakyan nang matitigan nila ang taong nasa harapan nila. Nagdiin ang kanilang mga ngipin."Fuck, bakit andito yang taong ‘yan? Hindi ba siya hawak ni Noah?"Sa una, ang kanilang pagkidnap ay binalak kagabi. Pero napilitan silang itigil ang lahat dahil pinigilan sila ni Liam.Hindi man sila sigurado kung malas lang sila o sinundan ni Liam si Calista, ngayon ay nahati sila sa dalawang grupo. Pagdating, kinumpirma nila na nakabuntot nga siya sa kanila.Pinangunahan ni Noah ang isang grupo para ilihis ang kanyang atensyon, habang plano nilang dukutin si Calista.Ang lalaki na nasa upo sa harap ay nagbulalas, " Paano niya ito nasundan ang babaeng ito? Hindi kaya nalaman na nila?"Malamig at mabagsik ang mga katangian ni Liam, na nagmistulang espada.Biglang hinatak ng driver ang manibela, nagtangkang dumaan sa gilid. Ilang minuto lang, pawis na pawis na siya sa noo."Tumahimik ka. Imbes na mag-alala ka dito, dapat mong isaalang