Kabanata 62 Tinalikuran mo ang mga Salita Mo

"Usapang mag-asawa 'to, Paul."

Tense ang boses ni Lucian. Ang kahulugan ay halata; ang isang tagalabas ay walang negosyong nakikialam sa kanilang mga gawain.

Naging kakaiba ang sitwasyon. Ang hangin ay tila sinisingil ng hindi malinaw na amoy ng pulbura.

Naghalo ito sa amoy ng dugo at sa paminsan-minsang sakit na pag-iyak ni Marcus. Pakiramdam ko ay anumang oras ay pwedeng pumutok ang tensyon. Pero nanatiling hindi nabigla si Paul.

Mahinahon siyang nagsalita,"Tama lang para sa amin na magkaroon ng anumang karagdagang usapan ngayong gabi kapag hindi mo mapigil ang iyong emosyon, Lucian. Dapat mong ayusin ang mga bagay dito. Ihahatid ko na si Calista."

Iniwas niya ang tingin sa corridor sa magkabilang gilid. Nasulyapan din ni Lucian ang ilang pinto na bumukas.

Nagdulot sila ng labis na kaguluhan na ikinaalarma ng mga bisita. Sumilip sila mula sa likod ng mga pintuan para makita kung ano ang nangyayari. Ang ilan ay nagre-record pa ng mga video sa kanilang telepono ...

Nanatiling ma