Tumawa ng hindi komportable si Mr. Xanders, "Huwag kang katawa-tawa, walang ganyanan! Pinagpapahinga lang kita dahil nakita ko kung paano ka naging dahil sa paggawa ng pelikula at sa exhibition. Gusto ko lang na kumuha ka ng isang break na. Bata ka pa kaya hindi mo na kailangang magtrabaho ng todo. Mas mahalaga ang kalusugan mo kaysa sa trabaho mo!"Ngayong sinabi na ni Mr. Xanders iyon, walang dahilan para igiit ni Calista na siya ay tinatakot.At saka, kahit na ayaw niyang aminin, she had a faint inkling regarding the real reason why she was being given a break.Ikinonekta niya ang mga tuldok sa pagitan ng kanyang biglaang pahinga at ang babala na ibinigay sa kanya ni Lucian bago siya umalis kaninang umaga. Kung hindi niya ginawa ang koneksyon sa pagitan ng dalawa ay talagang magiging tanga siya!Ibinaba niya ang tawag at nagpakawala ng inis na pagbuga.Sarcastic pa ring bumubulong si Nikolette sa isang sulok, "Oh, natanggal ka ba?"Kumunot ang noo ni Calista at tumingin sa kan
Tumawag si Calista sa pulis pagkatapos niyang ibaba ang tawag at makalipas ang sampung minuto, dumating ang pulis.Matapos maunawaan ang sitwasyon, nagawa nilang pabayaan muna siya ng landlady at ng dalawang lalaki.Tuluyan nang tumigil ang pag-ungol nang umalis sila, pero mas gising na ngayon si Calista kaysa dati. Naka-cross-legged siya sa sofa at nag-online para maghanap ng ibang bahay.Walang paraan na magpapatuloy siya sa paninirahan dito pagkatapos ng lahat ng nangyari ngayong gabi.Napadpad siya sa isang magandang bahay at pipindutin na sana ang listahan nang makatanggap siya ng tawag. Tiningnan niya ang caller ID at nakita niyang foreign number iyon.Si Calista ay walang kaibigan sa ibang bansa at kadalasan, ipagpalagay na lang niya na ito ay isang scam at ibinaba ang tawag pero sa pagkakataong ito …Matagal niyang tinitigan ang mga numero at bago matapos ang tawag ay nag-swipe siya ng screen para kunin."Kamusta?" maingat niyang bati.Sa kabilang banda ay nagmula ang p
Pagkatapos noon, hindi na hinintay ni Calista ang reply ni Lucian at hinarang na siya agad.Rush hour ngayon at hindi siya makapara ng taxi kaya binalak niyang manatili na lang sa malapit na hotel sa ngayon. Ginugol niya ang buong araw sa paghahanap ng bagong bahay at pag-iimpake kaya napagod siya.Biglang may tumunog at may humintong itim na sasakyan sa gilid niya. Lumingon si Calista at bumaba ang bintana mula sa passenger seat ng sasakyan para makita ang gwapong mukha ni Paul."Calista, anong ginagawa mo?" tanong niya."Lilipat ako. May appointment ako na pumirma ng kontrata kaninang 6:00 PM pero tinalikuran ng landlady ang desisyon niya nang biglaan," makatotohanang sagot niya.Hindi siya natatakot na ipakita sa kanya ang lahat ng masasamang bahagi ng kanyang buhay."Ano naman sayo? Anong ginagawa mo dito?" tanong niya.Sa harap ay isang ospital at ang buong kalye ay puno ng mga lumang tindahan ng pagkain. Higit pa rito, makitid din ang mga kalsada at puno ng mga plotholes.
Ini-scan ni Paul ang menu nang marinig niya si Nikolette. Inangat niya ang ulo niya at sinulyapan si Calista na nasasarapan sa tubig ng lemon.Walang pag-aalinlangan, sinabi niya, "Hindi gagawa ng ganoon si Calista. Hihingi muna siya ng opinyon ko kung talagang gusto niyang ipakilala sa akin ang isang tao. Ms. Nikolette, kung gusto mo manggulo, ako' pahalagahan ko kung nakahanap ka ng ibang table." Nagtataka ang tingin ni Calista. Ang kanyang koneksyon kay Paul ay hindi pa umabot sa isang yugto kung saan walang alinlangan itong naniniwala sa kanya.Malamang na pinaayos niya ang mga bagay sa nakaraan para maiwasan ang isang hindi komportable na kapaligiran. Hindi niya nakitang ganito siya kawalang-galang, kahit na may mga babaeng mas matigas ang ulo at barumbado kaysa kay Nikolette. Namula ang mukha ni Nikolette. Nais niyang mawala siya sa manipis na hangin. Bagama't hindi lumalakas ang boses ni Paul, at hindi magkalapit ang mga mesa, ang restaurant ay abala sa mga tao.Tila laha
Sa pagdating ni Lucian sa Luminary Lounge, napansin niyang dumating na ang iba. Sinulyapan ni Cade ang impeccably tailored suit ni Lucian at ang kurbata na suot niya."Hindi ka naman dumiretso sa opisina diba?" "Oo." "Ah, aalis na pala ang asawa mo, at lahat ng perang iyon ay kinikita mo. Para kanino mo ito iniipon, pinagsasalansan para ilibing mo?" pang-aasar ni Cade. "Ano ba ito sayo?" ganti ni Lucian. Naisip ni Cade, "Sinusubukan ba ni Lucian na pumili ng laban o ano?" Umupo si Lucian sa tabi ni Cade, kasama si Paul sa kabilang side. Pagkatapos ay kinuha niya ang baso ng alak na ibinuhos sa kanya ng waiter at itinaas iyon kay Paul.Habang ginagawa niya, kumikinang ang amber liquid sa madilim na liwanag. "Paalisin mo si Calista sa apartment mo," utos ni Lucian. Hindi na nagulat si Paul na alam ito ni Lucian. Wala siyang balak na ilihim ito."Lucian, di ba sumosobra ka na? Babae siya oh. Hindi ligtas para sa kanya na umalis dala-dala angmga gamit niya ng ganitong oras
Sinubukan ni Calista na itulak si Lucian, "Huwag mo akong hawakan." Pero nangingibabaw ang lakas ni Lucian. Kahit anong pilit ni Calista, hindi siya makawala sa mahigpit nitong pagkakahawak sa bewang niya. Sa wakas, saglit na umalis ang mga labi ni Lucian sa kanya, at hindi na siya nagmamadaling magsimula ng isa pang halik. Sa halip, pinanatili niya ang kanilang posisyon at tumingin sa kanya na may kalahating ibabang mga mata. Bakas na ngayon sa makatarungang kutis ni Calista ang paghamak. Baka nasampal niya ito nang hindi nag dalawang isip kung hindi napigilan ang mga kamay nito sa likod niya. Isang tawa ang pinakawalan ni Lucian. Ang kanyang boses ay may halong pagnanasa at garalgal na tono. Pinisil ng mga daliri niya ang mukha ni Calista, na pilit itong lumingon sa kanya. Mariin niyang idiniin ang kanyang mga labi sa mukha nito, pagkatapos ay bumaba sa kanyang panga at leeg. Pagkatapos ng kanyang madamdaming yakap, ang kanyang balat ay nagkaroon ng maselan at malarosas na
Ang kumpiyansa na saloobin ni Calista ay makabuluhang nabawasan, pero siya ay nanindigan."Mananatili ka dito sa ayaw at sa gusto mo. Doc, please magpatuloy na po kayo." Alam niya si Lucian, inaasahan ni Calista na gagawa siya ng kaguluhan. Pero, nagulat siya sa pamamagitan ng pananatiling kalmado at tahimik.Bukas pa rin ang admission office. Hindi nagtagal ay bumalik si Calista dala ang mga kinakailangang dokumento. Ang pribadong ward ay matatagpuan sa isang hiwalay na gusali.Iminungkahi ni Calista, "Aayusin ko ba ang isang nurse na tutulong sa iyo?" "Hindi ako sanay matulog na may mga stranger na nanonood sa akin." "Kung ganoon, hihintayin ko sila sa labas ng pinto. Tawagan mo na lang sila kung may kailangan ka," sabi ni Calista habang humihikab.Nakaramdam siya ng pagod pagkatapos ng lahat ng mga pangyayari. Nanatiling malamig ang ekspresyon ni Lucian habang sumagot, "Sa tingin mo ba ay may lakas akong tumawag ng tulong kapag may concussion ako?" Sumagot si Calista,
Ginagalit ba siya ni Lucian? Nagsimula na siyang mag-sleepwalk. Nang matapos ang kanyang morning routine, bumisita si Calista sa doktor para kumpirmahin na maayos na si Lucian. Pagkatapos, nagpatuloy siya sa pagkumpleto ng mga pamamaraan sa paglabas."Uuwi ka bang mag-isa o ipapasundo kita kay Mr. Whitman?" Sumandal si Lucian sa bedhead.Ngumisi siya, "Sabi ng doktor pwede na akong umalis?" Si Lucian ay binantayan magdamag dahil sa isang minor injury sa kanyang noo. Walang ibang hinangad si Calista kundi ang mabilis na maalis ang problemadong lalaki na ito, kaya pinigilan niya ang kanyang karaniwang matalas na dila at inulit ang payo ng doktor."Oo. Iwasan mong basain ang sugat hanggang sa gumaling, at iwasan ang alak at maanghang na pagkain." Ngayon ay taglamig, at ang hindi paghuhugas ng kanyang buhok sa loob ng ilang araw ay hindi magreresulta sa anumang makabuluhang amoy. Pero, tiyak na magiging hamon ito para sa isang taong mahilig sa kalinisan gaya ni Lucian.Tinatama