การรักษาความปลอดภัยในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษของตระกูลเวดนั้น มีความเข้มงวดอย่างมากมาโดยตลอด ตามข้อบังคับของตระกูลเวดนั้น นอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวตระกูลเวดแล้ว ญาติคนอื่น ๆ ที่ต้องการมาแสดงความเคารพที่หลุมฝังศพบรรพบุรุษแห่งนี้ ก็ต้องได้รับอนุญาตจากครอบครัวเวดด้วยดังนั้นข้อกำหนดสำหรับบุคคลภายนอกจึงมีความเข้มงวดมากขึ้นเฉพาะสมาชิกในครอบครัว หรือบุคคลที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับตระกูลเวดเท่านั้น ที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษได้เนื่องจากยูลและเคอร์ติสเป็นเหมือนพี่น้องกันเมื่อตอนที่เคอร์ติสยังมีชีวิตอยู่ ครอบครัวเวดจึงมักอนุญาตให้ครอบครัวทั้งสามคนเข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษได้เสมอแต่ผู้ติดตาม หรือลูกน้องของยูลไม่มีคุณสมบัติในการเข้าไปในบริเวณหลุมฝังศพบรรพบุรุษของตระกูลเวดได้เลยด้วยเหตุผลเพียงสองคำง่าย ๆ คือ… ไม่คู่ควรสมาชิกของตระกูลเวดถูกฝังอยู่ที่นี่ ซึ่งหนึ่งในนั้นอาจจะเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงกว่าบุคคลธรรมดาทั่วไป แล้วจะมีคนขับรถ ผู้ช่วย หรือผู้ใต้บังคับบัญชาคนไหน ที่มีคุณสมบัติในการเข้าไปแสดงความเคารพพวกเขาได้ล่ะ?ไม่ต้องพูดถึงคนรับใช
เขาได้ห่างหายจากพ่อแม่ไปเป็นเวลาสิบแปดปี!ชาร์ลีรู้สึกเป็นกังวลมากในเวลานี้อันที่จริงเขาไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกและกระตือรือร้นอย่างนี้มานานแล้วนับตั้งแต่เขาได้คัมภีร์วันสิ้นโลกมาพ่อแม่ของเขาถูกฝังอยู่ในฮวงซุ้ยอันสวยงามซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเขาในเวลานี้มากนัก ทันทีที่เขาเดินขึ้นบันไดไปหนึ่งร้อยขั้น เขาก็จะสามารถแสดงความเคารพต่อพ่อแม่ของเขาได้เสียที แล้วในที่สุดความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาตลอดเวลาสิบแปดปีที่ผ่านมาก็จะเป็นจริงแต่ถ้าคนพวกนี้ปฏิเสธที่จะให้เขาเดินขึ้นบันไดไป เขาก็ไม่สามารถไปถึงที่นั่นได้ใช่ไหม?หรือเขาควรจะเปิดเผยตัวตัวต่อตระกูลเวดดี?ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาจะสามารถแสดงความเคารพต่อพ่อแม่ของเขาได้ในวันนี้ แต่หลังจากนั้นก็จะมีปัญหาและหายนะมากมายรอเขาอยู่ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดังชัดเจนของใครคนหนึ่งว่า “ให้เขาขึ้นไป!”ทุกคนหันไปมองตามเสียง ในเวลานี้พวกเขาเห็นชายชราคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะผอมลงตามอายุ เส้นผม หนวดเครา และขนคิ้วของเขาดูขาวโพลนไปหมด และเขากำลังใช้ไม้เท้าเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้า ๆเมื่อชาร์ลีมองเห็นชายชรา เขาก็รู้สึกว่าชายชราคนนั้นน่าจะมีอายุเกินร้อยปีแล้ว ถึงแม
ชาร์ลีรู้สึกงุนงงสับสนมากเขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า ทำไมชายชราคนนี้ถึงมองเขาออกด้วยการเหลือบมองเพียงแค่ครั้งเดียวแต่อย่างไรก็ตาม ชายชราคนนี้ก็ช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้เขาได้แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้ก็คือ การไปแสดงความเคารพพ่อแม่ของเขาก่อน ส่วนเรื่องอื่น ๆ ก็ควรพักเอาไว้ก่อนชาร์ลีจึงประสานมือแสดงความเคารพในขณะที่พูดกับชายชราว่า “ขอบคุณครับท่าน”พอพูดจบเขาก็แสร้งช่วยพยุงยูลในขณะเริ่มเดินขึ้นบันไดไปพร้อมราเชลและควินน์ไม่มีใครเดินตามพวกเขาขึ้นไป รวมทั้งท่านปรมาจารย์อาวุโสที่ยืนเงียบ ๆ อยู่บริเวณเชิงบันไดในเวลานี้ เขาแค่จ้องมองไปที่แผ่นหลังของชาร์ลีในขณะที่ระงับความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ภายในใจฮวงซุ้ยของตระกูลเวดแบ่งออกเป็นเก้าแถวที่แตกต่างกันแถวบนสุดเป็นของบรรพบุรุษคนแรกของตระกูลเวดที่ได้จากโลกนี้ไปแล้วแถวที่ต่ำลงมาก็จะมีความอาวุโสน้อยลงเรื่อย ๆ พ่อแม่ของชาร์ลีถูกฝังอยู่ในแถวก่อนแถวสุดท้ายมีหลุมศพในขนาดใกล้เคียงกันรวมทั้งหมดยี่สิบหลุมในแถวนี้ แต่มีเพียงหลุมเดียวที่มีป้ายหลุมศพตั้งไว้ข้างหน้ายูลหยุดอยู่ตรงแถวนี้แล้วชี้ไปที่ป้ายหลุมศพเพียงป้ายเดียวที่ตั้งอยู่ในแถ
ในเวลานี้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองสามคนยืนอยู่ตรงเชิงบันไดท่านปรมาจารย์อาวุโสกุมไม้เท้าหัวงูเหลือมด้วยมือทั้งสองข้าง พร้อมกับมองดูชาร์ลีด้วยสายตาหวาดหวั่นและชื่นชมชาร์ลีไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแต่เดินไปหาท่านปรมาจารย์อาวุโสพร้อมกับโค้งคำนับให้เขาอย่างซาบซึ้งท่านปรมาจารย์อาวุโสรีบวางไม้เท้าไว้ข้าง ๆ ในขณะที่พูดด้วยความเคารพและความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างสุดซึ้ง “นี่เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้… ยอมรับไม่ได้…”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนต่างรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเวลาที่หัวหน้าตระกูลเวดโค้งคำนับให้ท่านปรมาจารย์อาวุโสนั้น ท่านปรมาจารย์อาวุโสไม่แม้แต่จะสบตาเขาด้วยซ้ำไป แล้วทำไมเขาถึงสุภาพและมีมารยาทนัก ในเมื่อตอนนี้มีแค่คนขับรถมาโค้งคำนับให้เขาเท่านั้น?ในเวลานี้ท่านปรมาจารย์อาวุโสเปิดปากถามชาร์ลีว่า “พ่อหนุ่ม… ฉันขอคุยกับเธอเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม?”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้สิครับ”ท่านปรมาจารย์อาวุโสหันกลับมาบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า “อย่าให้ใครเดินตามเรามา”ทุกคนรีบพยักหน้าชาร์ลีพยักหน้าให้ยูลในขณะที่เขาเดินไปยังอีกฟากหนึ่งของไหล่เขาพร้อมกับท่านปรมาจารย์
ในการเดินทางมาอีสต์คลิฟฟ์ครั้งนี้ ชาร์ลีได้นำยาวิเศษมามากกว่าหนึ่งเม็ดถึงแม้ว่าเขาจะแน่ใจว่า ยาเพียงเม็ดเดียวก็เพียงพอที่จะรักษาอาการป่วยของยูลได้ แต่เพื่อความไม่ประมาท เขาก็ได้นำยามาเผื่อเอาไว้ด้วย ดูจากรูปการณ์แล้ว การทำนายดวงชะตาที่ชายชราบอกกับเขานั้น หนทางเดียวที่จะออกจากทางตันได้ก็คือยาวิเศษของเขาในขณะเดียวกันเขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดใคร่ครวญในคำพูดของชายชราดูเหมือนว่า สถานการณ์มังกรเกยตื้นจะปรากฏขึ้นในช่วงที่เขาแต่งงานกับแคลร์ในโอลรัสฮิลล์ปรมาจารย์อาวุโสบอกว่า เหตุผลที่เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากนั้น ก็เพราะเขาเริ่มสร้างครอบครัวอยู่ในบริเวณริมแม่น้ำ โอลรัสฮิลล์ตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำย๊าค ซึ่งสอดคล้องกับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องเผชิญกับชีวิตที่ยากลำบาก จนกระทั่งสตีเฟน ทอมป์สันปรากฏตัวขึ้นแบบปุบปับในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา ซึ่งทำให้เขามีโชคชะตาที่ดีขึ้นแต่ของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาได้รับนั้น ไม่ใช่การที่ตระกูลเวดหาเขาเจอ แต่คือคัมภีร์วันสิ้นโลกที่เขาได้มาโดยบังเอิญ การค้นพบคัมภีร์สุดพิเศษเล่มนี้เกิดขึ้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมาเช่นกันดังนั้น
ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า "ท่านได้ช่วยผมเอาไว้ ผมก็ต้องตอบแทนบุญคุณท่าน เมื่อกินยาเม็ดนี้เข้าไปแล้ว มันจะช่วยยืดอายุขัยของท่านไปได้อีกสิบปี"ถึงแม้ว่าปรมาจารย์อาวุโสจะไม่รู้ว่ายาวิเศษคืออะไร แต่เขาก็พยักหน้าด้วยความตื่นเต้นซ้ำ ๆ เขาโยนไม้เท้าทิ้งไป และคุกเข่าลงช้า ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นเหนือศีรษะชาร์ลีวางเม็ดยาเอาไว้ในมือเขา จากนั้นช่วยพยุงเขาลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ท่านครับ กินเข้าไปเดี๋ยวนี้เลยนะครับ ในคนที่อายุเท่าท่านสภาพร่างกายอาจจะดูไม่แตกต่างอะไรจากเดิมหลังกินยานี้เข้าไป แต่ผู้มีสติปัญญาดีอย่างคุณน่ารู้สึกได้ถึงผลที่แท้จริงของยาเม็ดนี้"ปรมาจารย์อาวุโสรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากจนโพล่งออกมาว่า "ขอบคุณนะครับคุณเวด!”เขาหยิบยาวิเศษใส่เข้าไปในปากอย่างไม่ลังเลอะไรเลยหลังจากนั้นเขาก็หลับตา และยืนนิ่งราวกับรูปปั้นอยู่ประมาณหนึ่งนาทีหนึ่งนาทีต่อมาเขาก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาคลอ เขาหันไปมองชาร์ลี นั่งคุกเข่าลงอีกครั้งแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น "คุณเวด ยาเม็ดนี้เป็นยามหัศจรรย์จริง ๆ ขอบคุณที่ได้ช่วยชีวิตของฉันเอาไว้!”ชาร์ลีรีบพูดว่า "ท่านเป็นผู้อาวุโส ผมไม่สมควรได้รับท่าทางอันทรงเก
เมื่อได้ยินว่าแชนด์เลอร์เตรียมจะกลับไปใช้ชีวิตหลังเกษียณที่สหรัฐอเมริกา ชาร์ลีก็โค้งคำนับให้เขาแล้วพูดพร้อมกับยิ้มว่า "ถ้าอย่างนั้นผมขออวยพรให้ท่านมีความสุขและสุขภาพแข็งแรงไปตลอดชีวิตเลยนะครับ!”แชนด์เลอร์ตอบกลับด้วยการแสดงความเคารพและพูดอย่างปลาบปลื้มใจว่า "ขอบคุณมากสำหรับคำอวยพรของคุณนะคุณเวด!”จากนั้นเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "คุณเวด ฉันมีคำแนะนำสำหรับคุณนิดหน่อย หวังว่าคุณจะไม่ว่าอะไร"ชาร์ลีพูดอย่างรวดเร็วว่า "ไม่หรอกครับ เชิญพูดมาได้เลยครับคุณเลนนาร์ด!”แชนด์เลอร์พูดว่า "ถึงแม้ว่าสถานการณ์มังกรเกยตื้นจะพังทลายลงไปแล้ว แต่คุณก็ไม่ควรอยู่แถวแม้น้ำ หรือลำธาร"ชาร์ลีถามว่า "แล้วท่านคิดว่าผมควรจะไปอยู่แถวไหนเหรอครับ?”แชนด์เลอร์ตอบอย่างให้ความเคารพสูงสุดว่า "ผมคิดว่าคุณควรกลับมาที่อีสต์คลิฟฟ์เพราะเป็นเมืองหลวงของประเทศเรา ในแง่ของแผนผังฮวงจุ้ยนั้น อีสต์คลิฟฟ์เป็นเมืองที่มีรูปแบบดีที่สุด และการที่คุณกลับมาที่นี่ก็อาจอธิบายในแง่ของฮวงจุ้ยได้ว่า… มังกรได้กลับเข้าสู่ธรรมชาติแล้ว"ชาร์ลียิ้ม "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ผมจะรับไว้พิจารณาครับ"แชนด์เลอร์พยักหน้าและพูดอย่างจร
เมื่อคุณท่านเวดเชิญแชนด์เลอร์มาจากต่างประเทศนั้น เขาได้ให้ท่านปรมาจารย์อาวุโสพักอยู่ในคฤหาสน์ของตระกูลเวด พร้อมทั้งยังให้การต้อนรับอย่างดีที่สุดด้วยแต่หลังจากที่สร้างภูเขาวินทรี่เสร็จแล้ว แชนด์เลอร์ก็ยืนกรานที่จะย้ายออกจากคฤหาสน์ของตระกูลเวด แล้วอาศัยอยู่ที่นั่นคุณท่านเวดไม่อยากปล่อยให้แชนด์เลอร์อาศัยอยู่ในสุสานบรรพบุรุษของตระกูลเวด ถึงแม้ว่าจะถูกสร้างขึ้นมาเป็นอย่างดี พร้อมทั้งมีที่พักสำหรับพนักงานที่ต้องทำงานและอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย ถึงแม้ว่าคุณท่านเวดจะพยายามหยุดยั้งแชนด์เลอร์ไว้แล้วก็ตาม แต่แชนด์เลอร์ก็ยังคงยืนกรานที่จะย้ายออกไปเหตุผลหลักก็คือ เขาเฝ้ารอคอยโอกาสที่จะได้เปิดประตูออกไปตามคำทำนายดวงชะตาของเขา เขารอคอยให้ชาร์ลีปรากฏตัว และมอบยาวิเศษให้เขาสามารถยืดอายุตัวเองออกไปได้อีกสิบปีตอนนี้โอกาสที่เขารอคอยมานานถึงสี่ปีก็มาถึงแล้ว ถึงเวลาที่เขาต้องไปแล้วดังนั้นเขาจึงพูดกับหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยว่า "ช่วยบอกคุณท่านเวดด้วยว่า ฉันได้ทำตามที่สัญญาไว้แล้ว และได้จากบ้านมาอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้ว ฉันคิดถึงบ้านมากจึงต้องจากไปโดยไม่ได้ร่ำลาเขา ฉันหวังว่า ในอนาคตเราคงจะได้พบกันอ