บทที่ 20

เมื่อเวนเดลล์หนีออกจากที่เกิดเหตุ แฮโรลด์กำลังเดินเข้าไปในห้องโถงพร้อมกับเวนดี้น้องสาวของเขาและเจอรัลด์คู่หมั้นของเธอ

ชายที่เดินถัดจากเจอรัลด์เป็นชายหนุ่มในชุดสูทหรูหรา เขาทั้งคู่ดูมีความคล้ายกันมาก

เมื่อแฮโรลด์พบเวนเดลล์เขาก็รีบเข้าไปหาเวนเดลล์และพูดว่า "เฮ้ เวนเดลล์! เมื่อกี้ตอนที่ผมเดินเข้ามา ผมได้ยินว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณ จริงไหม?"

เวนเดลล์ผลักเขาออกไปอย่างเร่งรีบพึมพำ “ผมพอแล้ว ทุกอย่างมันจบแล้ว พอแล้ว…”

แฮโรลด์ถามด้วยความเป็นห่วง“เฮ้ คุณโจนส์เกิดอะไรขึ้น?”

เวนเดลล์ส่ายหัวด้วยความตื่นตระหนกไม่กล้าพูดอะไร

ตอนนี้เขาไม่สงสัยเลยว่าถ้าเขาพูดอะไรที่เขาไม่ควรพูดออกไป เขาคงจะเป็นศพนอนอยู่ที่ไหนสักแห่งในวันพรุ่งนี้แน่

ดังนั้นเขาจึงผลักมือของแฮโรลด์ออกไป และวิ่งออกจากห้องโถงเหมือนชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน

แฮโรลด์มองไปทางที่เขาวิ่งและถอนหายใจ “ฉันพนันได้เลยว่าตระกูลโจนส์จบเห่แล้วจริง ๆ แต่เฮ้ย มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ เมื่อวานนี้พวกเขายังสุขสบายดี แต่วันนี้พวกเขาล้มละลายแล้ว!”

จากนั้นเมื่อแฮโรลด์เห็นชาร์ลี และแคลร์ความคิดชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา เขาเดินไปหาแคลร์และเริ่มแนะนำ “แคลร์ ฉันจะแนะนำให้เธอรู้จักกับแขกคนสำคัญของเราในคืนนี้ สุภาพบุรุษคนนี้คือ เควิน ลูกพี่ลูกน้องของเจอรัลด์ ลูกชายคนโตของตระกูลไวท์น่ะ”

“เควิน นี่คือลูกพี่ลูกน้องของฉัน แคลร์” แฮโรลด์พูดกับเควินด้วยรอยยิ้ม

นับตั้งแต่ที่เควินเดินเข้ามาในห้องโถงเขาก็จ้องมองแคลร์ตลอดเวลา เมื่อแฮโรลด์แนะนำตัวเขารีบยื่นมือออกไปและพูดว่า “สวัสดีครับแคลร์ ผมเคยได้ยินทุกอย่างเกี่ยวกับความงดงามของตระกูลวิลสันโดยเฉพาะชื่อเสียงของคุณ”

มีร่องรอยของความรำคาญในดวงตาของชาร์ลี นี่เป็นข้อเสียของการมีภรรยาสวย คู่แข่งจะเข้ามาทุกทิศทางเหมือนแมลงวันและเขาไม่สามารถหยุดไล่พวกนั้นไปได้เลย

ดังนั้นเขาจึงก้าวไปข้างหน้าจับมือกับเควินและพูดอย่างเย็นชาว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นสามีของแคลร์”

"คุณ?" เควินมองชาร์ลีตั้งแต่หัวจรดเท้าเหยียดหยามจากการแสดงออกของเขา เขาดึงมือกลับและพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า “ผมไม่รู้ว่าแคลร์แต่งงานแล้ว ช่างเป็นการสูญเปล่าสำหรับความงามอย่างเธอที่แต่งงานกับคนอย่างคุณ…”

เวนดี้รีบพูดว่า “เควิน ไอ้ขี้แพ้คนนี้คือลูกเขยที่อาศัยอยู่ในตระกูลของเรา เขาไม่มีงานทำหรือทักษะอะไรเลยสักอย่าง!”

จากนั้นเธอก็ขยิบตาให้เควินและพูดต่อว่า “หลังจากเจอรัลด์กับฉันแต่งงานกันแล้วเราจะเป็นครอบครัวเดียวกัน แล้วพวกเราจะมารวมตัวกันให้บ่อยขึ้น…”

แน่นอนว่าเควินรู้ว่าเธอหมายถึงอะไรทันที เธอสนับสนุนให้เขาจีบแคลร์ เขายิ้มและพูดว่า “คุณแคลร์สวยและสง่ามาก ผมยินดีที่จะได้เจอกันบ่อยขึ้น”

ในขณะเดียวกัน ชาร์ลีเห็นพ่อตาแม่ยายของเขา เอเลนและจาค็อบ กำลังเดินมาหาพวกเขา

เอเลนรีบพูดเมื่อเธอเดินเข้ามา "แคลร์ ลูกรู้แล้วหรือยัง? ตระกูลโจนส์ล้มละลายแล้ว!”

"ฮะ?" แคลร์อ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด "เมื่อไรคะ?"

“เมื่อกี้นี้เลย!” เอเลนถอนหายใจต่อไป “แม่เคยคิดว่าถ้าลูกหย่ากับชาร์ลี ลูกจะอยู่กับเวนเดลล์ได้ ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว แผนนี้คงต้องจบไป…”

ชาร์ลีรู้สึกปั่นป่วนอยู่ภายใน แม่ยายของเขาโง่หรือเปล่า? เธอไม่รู้ว่าลูกเขยคนปัจจุบันของเธอเป็นคนที่เธอควรจะจับให้กับลูกสาวของเธอที่สุดแล้ว

เควินเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและแนะนำตัวกับเอเลน “สวัสดีครับ คุณน้าต้องเป็นคุณแม่ของแคลร์ใช่ไหมครับ? ผมเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจอรัลด์ เควินครับ คุณน้าสวยมากเลยนะครับ ไม่แปลกใจเลยที่ลูกสาวของคุณน้าจะสวยและน่ารักเหมือนคุณ”

เมื่อได้ยินว่าเควินเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจอรัลด์เธอก็ได้คำนวณอย่างรวดเร็วว่าลูกชายคนโตของตระกูลไวท์เป็นดั่งเจ้าชายผู้ร่ำรวยและมีเสน่ห์! เธอกะพริบตาด้วยความตื่นเต้นและพูดอย่างเบิกบานว่า “ใช่แล้ว น้าเป็นแม่ของแคลร์ คุณเป็นเพื่อนของแคลร์เหรอ?”

เควินพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ใช่ครับ แต่เราเพิ่งพบกันวันนี้!”

ความสุขและความตื่นเต้นฉายผึ่งไปทั่วใบหน้าของเอเลน เธอพยักหน้าอย่างแรงและพูดว่า “มาสิ ๆ มานั่ง คุณไวท์ แคลร์ลูกสาวของฉันสวยมาก และเธอยังบริสุทธิ์ เธอซื่อสัตย์เหมือนนางฟ้า หนุ่มสาวควรติดต่อกันให้บ่อยขึ้นนะ…”

"คุณแม่!" แคลร์พูดอย่างหงุดหงิดกับคำพูดของแม่เธอ

เอเลนกำลังจะคัดค้านขณะที่แคลร์ดึงเธอเบา ๆ และชี้ให้เธอมองไปที่เวที

ในขณะนี้คุณท่านวิลสันยืนอยู่ในความสนใจของคนทั้งงาน!

เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความดีใจก่อนที่จะไปยืนอยู่ตรงหน้าไมโครโฟนและกล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม “ก่อนอื่นในนามของตระกูลวิลสัน ดิฉันยินดีต้อนรับพาร์ทเนอร์และแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงานเลี้ยงในคืนนี้”

“ลำดับถัดไป ขอต้อนรับรองประธานเอ็มแกรนด์กรุ๊ป คุณดอริส ยังด้วยเสียงปรบมือค่ะ!”

สปอตไลท์เปลี่ยนทันทีโดยเน้นลำแสงไปที่เบาะนั่งด้านหน้า

ดอริสสวมชุดราตรีสีดำโดยเน้นให้เห็นถึงรูปร่างที่สมบูรณ์แบบต่อสายตาของทุกคน เธอสวยงามราวกับนางฟ้าที่น่าหลงใหลที่ผู้ชายทุกคนในห้องโถงอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่เธอ

ท่านรองประธานเอ็มแกรนด์กรุ๊ป! ช่างสวยเป๊ะปัง! คุณลักษณะแต่ละอย่างของเธอเพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคนในงาน

ดอริสลุกขึ้นยืน พยักหน้าเบา ๆ ให้กับผู้ชม สายตาของเธอหยุดอยู่ที่ชาร์ลีชั่วขณะก่อนจะเดินออกไป

จากนั้นคุณท่านวิลสันเริ่มต้นพูดอีกครั้ง “ก่อนอื่นดิฉันขอแสดงความขอบคุณเอ็มแกรนด์กรุ๊ปที่มอบความไว้วางใจให้กับเราในโครงการที่สำคัญเช่นนี้ ทางเราจะทำงานให้ดีที่สุดและจะไม่ทำให้เอ็มแกรนด์กรุ๊ปผิดหวัง”

“ต่อไป เราอยากจะแนะนำลูกหลานที่โดดเด่นของตระกูลวิลสันของเราให้คุณรู้จัก…”

เอเลนร้องเสียงหลงอย่างตื่นเต้น “นี่ แคลร์! ถึงเวลาที่ลูกจะเปล่งประกายแล้วนะ!”

แม้ว่าแคลร์จะเตรียมใจที่จะขึ้นเวที แต่เธอก็ยังกังวลมาก

ชาร์ลีมองเธออย่างให้กำลังใจ

แฮโรลด์มองไปที่แคลร์ด้วยความยินดีพร้อมกับเยาะเย้ยที่มุมปากของเขา

คุณท่านวิลสันมองไปที่โต๊ะของพวกเขาพร้อมกับยิ้มก่อนจะอ้าปากพูดอีกครั้ง

“...ถ้าไม่ใช่เพราะเขา เราจะไม่สามารถร่วมมือกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปได้ หลังจากพิจารณาจากคณะกรรมการบริหารของเราเป็นอย่างดี เราได้ตัดสินใจเลือกให้เขาเป็นผู้อำนวยการวิลสันกรุ๊ปของเราและรับผิดชอบโครงการร่วมกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ป แต่เพียงผู้เดียว!”

“ขอต้อนรับผู้อำนวยการคนใหม่ของวิลสันกรุ๊ป แฮโรลด์ วิลสัน!”

แคลร์ตัวแข็งเหมือนรูปปั้นในทันที...

เธอกำลังงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความไม่เชื่อ เธอเหลือบเห็นแฮโรลด์ขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับรอยยิ้มอวดดีบนใบหน้า

ความเยือกเย็นลอยอยู่ใต้ดวงตาของชาร์ลีทันที

พวกเขากล้าเผาสะพานหลังจากข้ามไปได้อย่างไร!

หลังจากได้รับผลประโยชน์จากแคลร์แล้ว ตระกูลวิลสันก็ทิ้งเธอทันทีโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของเธอเลย!

ทันใดนั้นดวงตาของแคลร์ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและน้ำตาก็เริ่มเอ่อล้น

จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและวิ่งออกไปนอกประตูโดยไม่หันกลับมา

สำหรับเธอ ยิ่งตอนที่เธอมาถึงที่นี่เธอมีความสุขมากเท่าไหร่ ตอนนี้ก็ยิ่งใจสลายมากเท่านั้น!

ชาร์ลีโมโหมากตอนที่เขาเห็นเธอออกไป

‘แกกล้ารังแกเมียฉันได้ยังไง? ฉันจะฆ่าแก!'

แฮโรลด์ยืนอยู่บนเวทีและกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “ขอบคุณสำหรับเกียรติครั้งนี้ ผมจะทำให้ดีที่สุดในฐานะผู้อำนวยการคนใหม่และจะทำให้โครงการกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี!”

คุณท่านวิลสันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เธอรับไมโครโฟนและกล่าวว่า “มีอีกหนึ่งเรื่องที่สำคัญกว่าสำหรับงานเลี้ยงในคืนนี้นั่นคือเรารู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เชิญท่านประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ได้โปรดต้อนรับเขาด้วยเสียงปรบมือกันเถอะ!”

เสียงปรบมือดังกึกก้องทั่วห้องโถง!

แขกทุกคนในคืนนี้มาที่นี่เพื่อชมท่านประธานคนใหม่ของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป!

พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา!

ทุกคนมองไปรอบ ๆ คาดหวังว่าใครจะเป็นมหาเศรษฐีปริศนาคนนี้!

มีคนพูดว่า “ฉันสงสัยว่าท่านประธานผู้ลึกลับเป็นไฮโซลึกลับคนเดียวกับที่ร้านเอ็มเมอรัลด์คอร์ทหรือเปล่า!”

“ใช่ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน! หลังของเขาดูไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย ฉันไม่คิดว่าเขาเป็นหนึ่งในวงสังคมระดับสูงในโอลรัสฮิลล์!”

"โอ้พระเจ้า! นั่นหมายความว่าท่านประธานเอ็มแกรนด์กรุ๊ปเป็นบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโอลรัสฮิลล์ใช่ไหม?”

“ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นหน้าเขาแล้วนะ!”

ภายใต้เสียงปรบมืออย่างกึกก้องและความสนใจของผู้คน ชาร์ลีลุกขึ้นพร้อมกับใบหน้าอันเยือกเย็น...