บทที่ 34

ชาร์ลีจ้องมองเขาอย่างเย็นชาและพึมพำ “ผมไม่มีความเกี่ยวข้องหรือความสัมพันธ์ใด ๆ กับคุณ แต่คุณเอาแต่เหยียดหยามและล้อเลียนผม แต่ตอนนี้อยากจะมาให้ผมช่วยอย่างนั้นเหรอ? ฝันต่อไปเถอะ!”

เควินทรุดตัวลงและคร่ำครวญ “ชาร์ลี ฉันขอโทษจริง ๆ ช่วยฉันเถอะนะ…”

เมื่อมองไปที่สีหน้าไม่พอใจของชาร์ลี อัลเบิร์ตก็ตะโกนบอกคนของเขาว่า “ไอ้โง่ รออะไรอยู่? ล็อกมือมันซะ!”

บอดี้การ์ดของเขาสะดุ้งด้วยความตกใจ จากนั้นพวกเขาก็คว้าคอและผมของเควินอย่างรวดเร็วและเริ่มทุบตีเขา!

ในไม่ช้าเลือดก็ท่วมปากของเควินและฟันของเขาหลุดไปสองสามซี่ แต่บอดี้การ์ดของอัลเบิร์ตไม่แสดงท่าทีว่าจะหยุด การตบทุกครั้งที่พวกเขาพุ่งเข้าหาใบหน้าของเควินนั้นทั้งเร็วและแรง!

อัลเบิร์ตหันไปหาชาร์ลีและถามด้วยรอยยิ้มที่ประจบ “คุณเวดครับ คุณพอใจกับงานของเราไหมครับ?”

ชาร์ลีพยักหน้าอย่างสบาย ๆ "ดีมาก แค่นั้นแหละ ผมต้องไปแล้ว”

อัลเบิร์ตยื่นนามบัตรให้ชาร์ลีด้วยความเคารพและกล่าวว่า “คุณเวดครับ นี่เบอร์ผมนะครับ คุณโทรหาได้เสมอหากคุณมีธุระที่อยากให้ผมช่วยจัดการ”

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยและใส่การ์ดลงในกระเป๋าเสื้อ จากนั้นเขาก็หันไปหาเอเลนแล้วพูดว่า "คุณแม่กลั