บทที่ 133

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสิ่นหยินอู้ก็จ้องมองไปที่เขา

"เกี่ยวอะไรกับคุณหละ?"

"……"

“คุณมาที่นี่แค่สองสามนาทีก็มาถามฉันแล้ว กลัวว่าฉันจะไปรังแกเธอเหรอ?” เสิ่นหยินอู้ถามอย่างติดตลก

ฉินเย่ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจ

“ผมไม่ได้หมายถึงอะไรแบบนั้น”

“แล้วหมายความว่ายังไง? เรื่องระหว่างผู้หญิงก็ต้องรายงานให้คุณรู้ด้วยเหรอ?”

ฉินเย่มองออกว่าเธอไม่ได้มีอารมณ์ที่ดีต่อเขาในตอนนี้ ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก นอกเหนือจากการที่ต้องแสดงต่อหน้าคุณย่าแล้ว เธอทำกับเขาเหมือนกับคนแปลก

ซึ่งนั่นทำให้ฉินเย่ไม่มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง

ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบนี้มาก่อน พวกเขาเข้ากันได้ดีมากแท้ๆ

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พูดอะไร เสิ่นหยินอู้ก็หยิบเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็ตรงไปที่เตียงเพื่อพักผ่อน กระบวนการทั้งหมดนี้เหมือนกับว่าฉินเย่ไม่มีตัวตนอยู่

ฉินเย่ที่ถูกเมินจึงไปอาบน้ำด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง จากนั้นจึงเข้านอนด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง

แม้ว่าทั้งสองจะนอนบนเตียงเดียวกัน แต่ตรงกลางเตียงขนาดใหญ่ก็มีหมอนข้างวางอยู่ เช่นเดียวกับแม่น้ำฉู่และอาณาจักรฮั่น แม้จะมีเรื่องราวท