Share
บทที่ 132
Related chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 133
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสิ่นหยินอู้ก็จ้องมองไปที่เขา "เกี่ยวอะไรกับคุณหละ?" "……"“คุณมาที่นี่แค่สองสามนาทีก็มาถามฉันแล้ว กลัวว่าฉันจะไปรังแกเธอเหรอ?” เสิ่นหยินอู้ถามอย่างติดตลก ฉินเย่ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจ “ผมไม่ได้หมายถึงอะไรแบบนั้น” “แล้วหมายความว่ายังไง? เรื่องระหว่างผู้หญิงก็ต้องรายงานให้คุณรู้ด้วยเหรอ?” ฉินเย่มองออกว่าเธอไม่ได้มีอารมณ์ที่ดีต่อเขาในตอนนี้ ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก นอกเหนือจากการที่ต้องแสดงต่อหน้าคุณย่าแล้ว เธอทำกับเขาเหมือนกับคนแปลก ซึ่งนั่นทำให้ฉินเย่ไม่มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบนี้มาก่อน พวกเขาเข้ากันได้ดีมากแท้ๆ เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พูดอะไร เสิ่นหยินอู้ก็หยิบเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอก็ตรงไปที่เตียงเพื่อพักผ่อน กระบวนการทั้งหมดนี้เหมือนกับว่าฉินเย่ไม่มีตัวตนอยู่ ฉินเย่ที่ถูกเมินจึงไปอาบน้ำด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง จากนั้นจึงเข้านอนด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง แม้ว่าทั้งสองจะนอนบนเตียงเดียวกัน แต่ตรงกลางเตียงขนาดใหญ่ก็มีหมอนข้างวางอยู่ เช่นเดียวกับแม่น้ำฉู่และอาณาจักรฮั่น แม้จะมีเรื่องราวท
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 134
เสิ่นหยินอู้กำลังเตรียมตัวที่จะดื่มนม คนรับใช้กลับยกชามซุปหัวปลามา “คุณผู้หญิง เช้านี้ทานสิ่งนี้นะคะ” ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยมีการเสิร์ฟซุปในเวลาอาหารเช้าเท่าไรนัก โดยปกติแล้วจะเป็นน้ำผลไม้ นม และอื่นๆ เนื่องจาก ที่จริงแล้วเสิ่นหยินอู้เป็นคนที่ใส่ใจในจรูปร่างของเธอ ดังนั้น อาหารที่พ่อครัวที่บ้านทำให้เธอโดยส่วนใหญ่แล้วจึงเป็นอาหารที่คำนวณแคลอรี่มาดีแล้ว แต่เมื่อเห็นซุปหัวปลาในวันนี้ เสิ่นหยินอู้ก็ไม่แปลกใจเลย คุณนายฉินกลับมาแล้ว พ่อครัวจึงต้องปรับสูตรอาหาร แต่นี่อาจไม่ใช่ประเด็น คงจะเป็นคุณนายฉินที่ให้คนรับใช้ยกมาให้เธอทาน อย่างที่คิด เมื่อเธออ้ำอึ้ง คุณนายฉินจึงยิ้มและพูดว่า "หนูผอมเกินไปแล้ว ทานซุปสักหน่อยเพื่อเติมเต็มร่างกายนะจ๊ะ" เสิ่นหยินอู้มองไปที่ชามซุปปลาแล้วจึงพยักหน้า "ขอบคุณนะคะคุณย่า" นานๆครั้งคงไม่เป็นไร ถ้าอ้วนก็อ้วนขึ้นอีกหน่อยจะเป็นไรไป และตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์ เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เหมือนเมื่อก่อน เธอจำเป็นต้องทานอาหารที่มีสารอาหารที่มีประโยชน์มากขึ้นจริงๆ เมื่อนึกถึงจุดนี้ เสิ่นหยินอู้ก็หยิบช้อนขึ้นมาแล้วก้มหัวลงเพื่อตักซุปปลา เธอกำลังจะเอาซุปปล
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 135
ใครจะคิดว่าเนื่องจากอาการคลื่นไส้ของเสิ่นหยินอู้ ภายในห้องจึงตกอยู่ในความโกลาหล เสิ่นหยินอู้ซบอยู่ในอ้อมแขนของฉินเย่อย่างอ่อนแรง ภาพภายในหัวของเธอเลือนลางเล็กน้อย เจียงฉูฉู่ที่ตามพวกเขาอยู่จู่ๆก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงเอ่ยปากแนะนำว่า "เย่ มันไกลเกินไปที่จะไปโรงพยาบาลนะ ทำไมคุณไม่ลองไปส่งเธอที่คลินิกของเพื่อนฉันดูหละ? ฉันเดาว่าหยินอู้น่าจะกินอะไรที่ผิดปกติเข้าไป" ” แม้ว่าภายนอกของเจียงฉูฉู่จะให้คำแนะนำอย่างสงบ แต่จริงๆแล้วภายในใจของเธอกลับรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ในเวลานี้ หากฉินเย่พาเธอไปโรงพยาบาล ความลับก็จะถูกเปิดเผยอย่างแน่นอน ถ้าเธอต้องไปตรวจจริงๆ การไปที่คลินิกของเพื่อนเธอคงจะดีกว่า หากเกิดอะไรขึ้นมา เธอจะได้มีโอกาสรับมือกับมันได้ เมื่อนึกถึงจุดนี้ เจียงฉูฉู่ก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าครั้งก่อนที่เสิ่นหยินอู้มีไข้ เธอก็ปฏิเสธที่จะไปโรงพยาบาลตลอดในระหว่างทาง ในเวลานั้น เจียงฉูฉู่คิดว่าเป็นเพราะตัวเธอ เสิ่นหยินอู้จึงจงใจโกรธฉินเย่และแกล้งทำตัวน่าสงสารเพื่อให้ได้รับความสนใจและสงสารจากฉินเย่ ในตอนนั้น ภายในใจของเจียงฉูฉู่รู้สึกเหมือนถูกเหยียดหยามเป็นอย่างมาก เธอคิดว่
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 136
หลังจากพูดจบ เจียงฉูฉู่ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงพูดว่า "ก็เหมือนที่เย่ไม่ชอบกินของหวานนั่นแหละ" ต่อให้ไม่ชอบก็ไม่ควรรู้สึกคลื่นไส้ขนาดนี้ ฉินเย่มองเสิ่นหยินอู้ในอ้อมแขนของเขา ไม่รู้ว่าเหตุใดเขาจึวรู้สึกว่าเธอกำลังปกปิดบางอย่างจากเขาอยู่ เมื่อเขานึกถึงรายงานที่ถูกฉีกจนขาดเป็นชิ้นๆที่พ่อบ้านเคยพูดถึงก่อนหน้านี้ สายตาของฉินเย่ก็หม่นลงเล็กน้อย แต่ก่อนที่เขาจะได้ทันคิดเรื่องนี้อย่างละเอียด เสิ่นหยินอู้ที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาก็ดิ้นไปมา "วางฉันลง คุณจะให้ฉันอีกพูดกี่ครั้ง?" ฉินเย่หรี่ตา "คุณแน่ใจนะว่าไม่อยากไปโรงพยาบาล?" เสิ่นหยินอู้หายใจเข้าลึกๆ “ฉันไม่ได้ป่วย แค่ไม่อยากกินซุปหัวปลาเท่านั้นเอง ต้องไปถึงโรงพยาบาลเลยรึไง?” ตอนนี้สีหน้าของเสิ่นหยินอู้ดูดีขึ้นมากแล้ว ริมฝีปากของเธอกลับมามีสีแดงขึ้นอีกครั้ง ดูไปดูมาก็ไม่เหมือนคนป่วยเลยจริงๆ จากนั้นเขาก็วางเสิ่นหยินอู้ลง ทันทีที่เท้าของเธอแตะพื้น เจียงฉูฉู่ก็เข้ามาพยุงมือของเสิ่นหยินอู้และพูดอย่างเป็นกังวล "เธอไม่เป็นไรนะ? ถ้าเมื่อกี้รู้สึกคลื่นไส้ งั้นเธอก็ไม่ควรทานซุปหัวปลาเพิ่มแล้ว อีกเดี๋ยวไปหาอะไรที่รสชาติไม่จั
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 137
"ใช่ค่ะคุณย่า" เพื่อไม่ให้คุณย่าสงสัย เสิ่นหยินอู้จึงต้องหาคำพูดมาพูดเพิ่ม “หนูไม่ชอบกินปลามาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ตอนเด็กๆหนูคิดว่าปลาเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ แต่พอกินไปครั้งหนึ่งหนูก็อาเจียนออกมาอย่างรุนแรง วันนี้พอได้กลิ่นมัน ในใจหนูก็เลยหวนนึกถึงวันนั้นขึ้นมาน่ะค่ะ” หลังจากได้ยิน ท่าทีที่เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ของคุณนายฉินก็หายไปตามที่คาดไว้ เคยอาเจียนหลังจากกินปลาเข้าไปในตอนที่เป็นเด็กงั้นหรือ? ถ้าเช่นนั้นการที่จะกลายเป็นเรื่องฝังใจเมื่อโตขึ้นก็ฟังดูเป็นเรื่องปกติ แต่เธอก็ยังกังวลอยู่ “ไม่มีปัญหาอะไรจริงๆใช่ไหม? ทำไมถึงไม่ไปตรวจที่โรงพยาบาลหละ?” “ไม่ต้องหรอกค่ะคุณย่า ตอนนี้หนูสบายดีแล้ว คุณย่าดูสิคะ ตอนนี้หนูเหมือนคนที่กำลังมีปัญหาอยู่หรอคะ?” คุณนายฉินมองสำรวจเธอหลายครั้ง จากนั้นจึงพบว่าสีหน้าของเธอฟื้นตัวกลับมาแล้วจริงๆ ดูไปดูมาก็เหมือนไม่มีปัญหาอะไร เธออดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปหยิกแก้มที่อ่อนนุ่มของเสิ่นหยินอู้ "เด็กน้อยคนนี้นิ ทำไมไม่รีบบอกย่าก่อนว่าหนูไม่ชอบกินปลาหละ?" “งื้อ” เสิ่นหยินอู้พูดอย่างออดอ้อนด้วยเสียงเบาๆ “ก็คุณย่าชอบทานนี่คะ หนูเลยอยากจะลองทานดูบ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 138
"อืม" ฉินเย่พยักหน้า "ดูแลพวกเขาให้ดีหละ" คุณนายฉินไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลมาเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นหลังจากออกไปข้างนอกและได้รับแสงแดด เธอก็รู้สึกสบายมากกว่าตอนที่อยู่ในสวนดอกไม้ของโรงพยาบาล เมื่อมองดูผู้คนที่เดินไปตามถนนในบริเวณคฤหาสน์ แล้วยังมีการรีโนเวทคฤหาสน์ใหม่ เธอก็รู้สึกแปลกใหม่มาก เสิ่นหยินอู้เดินตามอยู่ที่ข้างหลัง เธอมองดูฉูฉู่เข็นคุณนายฉินและพูดคุยกับคุณนายด้วยรอยยิ้มประดุจดอกไม้ ท่าทีของเธอก็ดูอ่อนโยนมาก ต้องบอกว่าฉูฉู่เก่งมากในการแสดงภาพลักษณ์ที่อ่อนโยนและน่ารื่นรมย์ และยังเก่งมากในการทำให้คุณย่ามีความผาสุข ตลอดช่วงเช้า คุณนายฉินถูกเธอทำให้ยิ้มออกมาและหัวเราะไปหลายครั้ง เมื่อใกล้เวลาสิบเอ็ดโมง ในที่สุดคุณนายฉินก็รู้สึกอ่อนล้า เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงฉูฉู่ก็พูดเบาๆว่า "คุณย่าฉินเหนื่อยแล้วสินะคะ งั้นเรากลับไปพักผ่อนกันดีกว่าไหมคะ? นี่ก็จะเที่ยงแล้วพอดีเลย ถ้าคุณย่าอยากออกมาเดินเล่น พรุ่งนี้ฉูฉู่มาเป็นเพื่อนได้นะคะ” คุณนายฉินรู้สึกเหนื่อยมากแล้วจริงๆ หลังจากได้ยินเช่นนั้นเธอจึงพยักหน้า หลังจากนั้น เจียงฉูฉู่ก็เข็นคุณนายฉินไปข้างหน้า โดยมีเสิ่นหยินอู้ตามมาข้างหลัง เ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 139
หลังจากที่กลับไปและจัดการกับคุณนายฉินเรียบร้อยแล้ว เจียงฉูฉู่ก็มองไปที่เสิ่นหยินอู้แล้วพูดว่า "ขอบคุณนะ" ระหว่างทาง เธอมองหาโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับคุณนายฉินอยู่เสมอ หากเสิ่นหยินอู้ต้องการขัดขวางเธอ หยินอู้ก็ย่อมมีโอกาสและความสามารถที่จะทำเช่นนั้น แต่เธอไม่ได้ทำ “เมื่อก่อนที่ฉันเข้าใจเธอผิด ที่ฉันคิดว่าเธอไม่รักษาสัญญา ฉันขอโทษนะ” จู่ๆคุณนายฉินก็หมดสติและการผ่าตัดก็ถูกเลื่อนออกไป อันที่จริงแล้วเจียงฉูฉู่ไม่เชื่อด้วยซ้ำ ความคิดแรกของเธอเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้ก็คือเธอไม่เชื่อ ทำไมคนที่ดูจะปกติดีถึงเป็นลมในกะทันหันได้ ในใจเธอคิดร้ายว่าหยินอู้อาจบอกคุณนายฉินไปแล้วเกี่ยวกับเรื่องที่เธอตั้งครรภ์และเรื่องของฉูฉู่ จากนั้นคุณนายจึงให้ความร่วมมือกับเธอและเลื่อนการผ่าตัดออกไป ในตอนแรกเธอก็คิดเช่นนั้นจริงๆ เจียงฉูฉู่ก็รู้ด้วยว่าเธอเป็นคนคิดร้ายมาโดยตลอด แต่มีเพียงแค่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ แต่ในตอนนี้ ดูเหมือนว่าคุณนายฉินดูเหมือนจะไม่รู้อะไรเลย และเสิ่นหยินอู้ก็ไม่ได้ขัดขวางเธอในตอนที่เธอพยายามใกล้ชิดคุณนายเพื่อเอาอกเอาใจ เธอพนันถูก คนผู้นี้ไม่ใช่คนเนรคุณต่อผู้มีพระคุณ เสิ่นหยินอู
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 140
เธอต้องการให้หลินโยวโยวรีบลงมือ แม้ว่าเธอจะตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง แต่ปัญหาทั่วไปในการรีบลงมือก็คือปัญหาต่างๆที่จะเกิดขึ้น และเสิ่นหยินอู้ต้องจัดการกับผลที่ตามมาแทนเธอ เสิ่นหยินอู้เปิดคอมพิวเตอร์ของเธอ และทันทีที่เธอติดต่อกับหลินโยวโยวได้ หลินโยวโยวก็ร้องไห้ออกมาที่ตรงนั้นอย่างรวดเร็ว “ฮือฮือ พี่หยินอู้ พี่มาได้สักทีนะ... ถ้าพี่ยังไม่มาอีก ฉันอาจจะฆ่าตัวตายไปแล้ว” เสิ่นหยินอู้ "..." “ทำไมงานถึงยากขนาดนี้นะ? เทียบกับตอนนี้ ฉันรู้สึกว่าเมื่อก่อนฉันมีความสุขมาก แล้วก็นะพี่หยินอู้ เมื่อก่อนพี่ใช้ชีวิตมายังไงเนี่ย แค่คิดก็แย่มากแล้ว” หลังจากได้ยินคำพูดเรื่อยเปื่อยของเธอแล้ว เสิ่นหยินอู้ก็ขัดจังหวะเธอ “พอแล้ว ไม่ต้องกังวลแล้ว มีปัญหาก็ค่อยๆแก้ไข สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน” หากทำอะไรผิดในตอนนี้ก็ยังมีเธออยู่ แต่หากหลังจากนี้ทำอะไรผิดอีก ถึงตอนนั้นก็อาจจะต้องรับบทโทษ ฉินเย่ไม่ใช่เจ้านายที่อ่อนโยนเลยสักนิด ตอนที่เขาพาเธอไปที่บริษัทเพื่อเรียนรู้สิ่งต่างๆ เขาเข้มงวดมากๆ เข้มงวดมากจนเสิ่นหยินอู้ที่โตมาด้วยกันกับเขารู้สึกว่าเขาเหมือนเป็นคนละคน สิ่งที่เธอทำผิดพลาดมากมาย
Latest chapter
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 206
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 205
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 204
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 203
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 202
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 201
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 200
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 199
- คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 198
