บทที่ 134 เจอลูกชายของเราแล้ว

ตอนนี้ชาร์ล็อตเข้าใจแล้วว่าทำไมแซคคารีมักเตะก้นเขาอยู่บ่อยครั้ง เพราะปากของเขานี่เอง...

อย่างไรก็ตาม เธอคิดย้อนกลับไปตรงคำแนะนำของเขา ไปที่เตียงของแซคคารีงั้นเหรอ?

'เลิกคิดไปได้เลย!'

ครั้งสุดท้ายที่เธอบังเอิญไปบนเตียงของแซคคารีเพราะนิสัยชอบเดินละเมอของเธอ เธอได้ปลุกให้แซคคารีลุกขึ้นมาทำเธอหายใจไม่ออก เธอยังคงจำได้ชัดเจนว่าแซคคารีเตือนเธออย่างเคร่งขรึม ว่าอย่าเข้าไปในห้องนอนของเขาอีก ดังนั้น หากเธอทำแบบนั้นอีก แซคคารีคงจะบีบคอเธอจนตายเป็นแน่

ลูคัสสังเกตเห็นว่าดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยการปฏิเสธ เขาจับตุ้มหูขนาดใหญ่ของเขา เขารู้สึกเปล่าประโยชน์อย่างยิ่งยวด ชาร์ล็อตไม่รู้เลยจริง ๆ ว่า แซคคารีป่วยเพราะเธอ

และนั่น เขาจึงพยายามช่วยเธอคิดอย่างจริงจัง แต่เธอกลับคิดว่าเขาล้อเล่น!

ในขณะนั้น แซคคารีซึ่งอยู่ในรถกำลังรออยู่ เขากำลังจ้องที่ลูคัสด้วยลำแสงอันน่าสยดสยอง

เห็นได้ชัดว่าคำเตือนที่เขาได้ส่งไปยังลูคัสที่ขอให้เขาอยู่ห่างจากชาร์ล็อตได้หายไปนานแล้ว

การพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขากินเวลาไปเกือบชั่วโมง และชายผู้นี้ก็เดินเข้าไปใกล้ชาร์ล็อต ใกล้จนแทบจะติดกับเธออยู่แล้ว

เขาแค่ต้อง