Share
บทที่ 276 คู่ที่พึ่งพาอาศัยกัน
Related chapter
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 277 แอนนาลิต้าในห้องศิลปล็อตเต้
แซคคารีเคยเห็นชาร์ล็อต “ทำร้าย” ลอร์เลนด้วยตาของเขาเอง ชาร์ล็อตคิดว่าเขาจะทำอะไรบางอย่างเพื่อยืนหยัดเพื่อลอร์เรน แต่ดูเหมือนว่าแซคคารีจะลืมเหตุการณ์ทั้งหมดไปหมดแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่จะลงโทษเธอ ชาร์ล็อตรู้ว่าเธอไม่มีทางโน้มน้าวใจเขาได้หากไม่มีหลักฐาน เนื่องจากแซคคารีไม่ได้ติดใจเรื่องนี้ เธอจึงถือเอาว่าเป็นสัญญาณที่ดีและทิ้งเรื่องนี้ไว้ วันรุ่งขึ้น แซคคารีพักฟื้นที่บ้านขณะชาร์ล็อตไปที่สตูดิโอศิลป เวลา 10:15 น. เธอเริ่มเบื่อการวาดภาพ เธอจึงไปยืนข้างหน้าต่างและจ้องมองไปในอากาศ ในขณะนั้นมีคนสองคนเดินจูงมือกัน โดยคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงลูกค้าประจำ เธอจึงทักทายพวกเธอโดยไม่มองหน้าพวกเธอ “ถ้าคุณต้องการซื้อสินค้า มีป้ายราคาอยู่บนภาพวาดนะคะ ภาพวาดที่ไม่มีป้ายราคางดขายชั่วคราว ขอให้สนุกกับงานศิลปะค่ะ” “ฉันสนใจเฉพาะผลงานศิลปะของเธอ ดังนั้น ลองชี้ให้ฉันดูหน่อยสิ เพื่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาค้นหา” เสียงตอบที่เฉยเมยแต่อบอุ่น 'เดี๋ยวนะ! ทำไมเสียงนั้นฟังดูเหมือนแม่ของแซคคารี?' ชาร์ล็อตหันกลับมาด้วยความตกใจและเห็นใบหน้าของแอนนาลิต้าที่ได้รับการดูแลอย่างดี "แฮ่ม! แฮ่ม! แฮ่ม!" ชาร์ล็อตกระแอมในลำ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 278 จัดงานแต่งงาน
แอนนาลิต้าคือคนที่ใช้กฎครอบครัวกับแซคคารีเพียงเพื่อจะแยกพวกเขาออกจากกันจริง ๆ เหรอ? “แฮะแฮะแฮะ…” ชาร์ล็อตยิ้มอย่างกังวลใจ “เอ่อ… ถ้าคุณชอบงานศิลปะของฉันจริง ๆ ไม่ต้องจ่ายก็ได้ค่ะ” “ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไง? เราอาจจะเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ฉันไม่สามารถเอาอะไรไปโดยไม่จ่ายเงิน จริงสิ ฉันชอบงานศิลปะของเธอ นอกจากนี้ยังเป็นแนวทางในการสนับสนุนอาชีพของเธออีกด้วย ฉันจะไม่รับพวกนั้นถ้าเธอไม่รับเงินของฉัน” แอนนาลิต้าจ้องมองชาร์ล็อตด้วยความเมตตา ชาร์ล็อตพูดไม่ออก เธอเริ่มคิดว่าเธอกำลังฝัน เธอจึงแอบหยิกเอวของเธอ… เธอรู้สึกเจ็บแสบมาก… 'พอได้แล้ว! ตื่นได้แล้ว' ใบหน้าของมิแรนด้าเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดในทันที อัลเบิร์ตเลือกภาพวาดของชาร์ล็อตอย่างเป็นระบบ แอนนาลิต้าซึ่งตอนนี้หยุดพูดแล้ว ประเมินชาร์ล็อตเงียบ ๆ หัวใจของชาร์ล็อตเต้นตุบ ๆ อยู่ที่หน้าอกของเธอ เธอรู้สึกวิตกเมื่อนึกถึงปัญหาที่แอนนาลิต้าทำกับเธอ เธอยังรู้ด้วยว่าแอนนาลิต้าเก็บความขุ่นเคืองอย่างสุดซึ้งต่อคอร์ทนีย์แม่ผู้ให้กำเนิดของเธอ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงมีปฏิกิริยาเช่นนั้น ตอนนี้ทัศนคติของแอนนาลิต้าที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปอย
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 279 ทิฟฟานี่ใช้หัวโง่ ๆ ของเธออีกครั้ง
'แต่ขอแค่ระงับแอนนาลิต้าไว้ก่อน' ตอนนี้ลอร์เรนกำลังไล่ตามแซคคารีอย่างจริงจัง เขาอาจจะยอมจำนนต่อลอร์เลนในเวลาไม่ถึงเดือนหากเธอรักษาแรงดึงดูดของเธอไว้ได้ และ ชาร์ล็อตจะถูกไล่ออกไป... ชาร์ล็อตพาแอนนาลิต้ากับมิแรนด้าออกจากประตูและมองดูพวกเขาขึ้นรถ เธอรอรถของพวกเขาขับออกไปในระยะไกลก่อนจะกลับไปที่สตูดิโอของเธอ... จากนั้น เธอก็เห็นทิฟฟานี่ยืนอยู่ตรงหัวมุมถนน เฝ้าดูเธออย่างลับ ๆ เมื่อรู้ว่าชาร์ล็อตเห็นเธอแล้ว ทิฟฟานี่จึงหันกลับมาและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ทันที ชาร์ล็อตยิ้มออกมา "ฉันเห็นเธอแล้ว เลิกซ่อนตัวเถอะนะ!” “ฮึ่ม!” ทิฟฟานี่กระทืบเท้าไปทางชาร์ล็อตอย่างขุ่นเคือง "ไม่เป็นไร ฉันแค่เบื่อจริง ๆ หลังจากถูกขึ้นบัญชีดำ ฉันสูญเสียบทบาทการแสดงของฉัน ฉันจึงต้องการดูแอนนาลิต้าทำให้ชีวิตของเธอมันยากขึ้นก็แค่นั้น” "จริงเหรอ?" ชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอผิดหวังนะ” “ใช่แล้ว ฉันผิดหวังมาก ใครจะคิดว่าเธอชาร์ล็อต ซิมม่อนส์จะดีขนาดนี้? ฉันพยายามที่จะทำลายความประทับใจของแอนนาลิต้าที่มีต่อเธออย่างเต็มที่แล้ว แต่เธอก็ยังชนะ” ชาร์ล็อตจริงจังทันทีเมื่อได้ยินทิฟฟา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 280 ติดอยู่ในรถบรรทุกขยะ
“เธอทำเป็นเหนือกว่า ใช่ไหมล่ะ? ฉันแค่จะเตือนเธอ เธอกลัวมากเหรอ? มาบีบคอฉันสิ! เธอกำลังรออะไรอยู่? ฉันตบเธอ เธอต้องตบฉันกลับสิ!” "แก! แก… แก…” ทิฟฟานี่ตัวสั่นไปทั้งตัวและจ้องไปที่ชาร์ล็อต เธอไม่สามารถบีบคอชาร์ล็อตได้ ในขณะนั้นเอง รถทิ้งขยะจอดอยู่ด้านหลังทิฟฟานี่ และหยิบถังขยะที่หน้าร้านไปทิ้ง ชาร์ล็อตยิ้มออกมา เธอคว้าแขนทิฟฟานี่แล้วพาเธอพาดบ่าด้วยสุดกำลัง “อ๊าก!” ทิฟฟานี่ที่ผอมและบอบบางมีน้ำหนักเพียง 48 กิโลกรัมเท่านั้น เธอกรีดร้องขณะที่ชาร์ล็อตโยนเธอลงในถังขยะ ขณะที่มันกำลังถูกยกขึ้นมาพร้อมกับเสียงดังลั่น “อ๊า…อึก!” ขยะปิดปากทิฟฟานี่ แขนกลของรถบรรทุกขยะพลิกถัง โยนทิฟฟานี่เข้าไปในรถบรรทุกที่เต็มไปด้วยขยะ ทิฟฟานี่ตอนนี้เป็นคนสกปรกโสโครกและเต็มไปด้วยขยะหลากหลาย ทั้งแบบแห้งและเปียก ราวกับว่าเธอตกลงไปในส้วมซึม “โอ้พระเจ้า มันเหม็น! กลิ่นมันเหม็นมาก! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย!” “ได้ยินไหม? มีคนอยู่ในรถบรรทุกขยะ! ช่วยฉันที!” “ฮือ… ช่วยฉันด้วย ได้โปรด!” ทิฟฟานี่ร้องไห้จนน้ำตาไหล ชาร์ล็อตดีดนิ้วให้เธอ “หุบปากไปเลยทิฟฟานี่... ขยะอย่างเธอควรถูกทิ้งให้อยู่ในกองขยะ” ทิฟฟานี่
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 281 ฟางเส้นสุดท้ายของโครอลไลน์
มิแรนด้าที่โกรธชาล็อตมากอยู่แล้ว ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีกหลังจากที่ทิฟฟานี่ใส่ไฟ “เฮอะ! เธอคงจะกลัวนางนั่น แต่ฉันไม่ ทิฟฟ์ เธอแค่ต้องรอ ฉันเอาศักดิ์ศรีเป็นประกันเลย ว่าครั้งนี้ฉันจะทำให้ชีวิตนางนั่นต้องทนทุกข์ทรมาน!”โครอลไลน์ไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของร้านเสื้อผ้า แต่ยังเป็นแฟชั่นดีไซเนอร์อีกด้วยตอนที่ชาร์ล็อตไปที่ร้านของเธอ โครอลไลน์กำลังวัดชุดให้กับลูกค้าท่านหนึ่งอยู่ ชาร์ล็อตนั่งอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ ไม่ได้รบกวนเธอแต่อย่างใดหลังจากที่ลูกค้าออกจากร้านไปแล้วนั้น โครอลไลน์ก็สะบัดกระเป๋าตังไปที่ชาร์ล็อต “เช้านี้ฉันหาเงินได้ 50 ดอลลาร์ ไปกันเถอะ ฉันเลี้ยงข้าวกลางวันเธอเอง”ชาร์ล็อตเขย่าโทรศัพท์และกระเป๋าเงินของเธอไปมา “นี่อะไร? ฉันเพิ่งขายรูปได้ 11 รูปภายในคราวเดียว เพราะฉะนั้น ให้ฉันเลี้ยงเธอเถอะ”“อา? มีเรื่องอะไรดี ๆ เกิดขึ้นงั้นเหรอ?!” โครอลไลน์เข้าควงแขนชาร์ล็อตขณะที่ดวงตาของเธอเป็นประกาย“เล่าให้ฉันฟังสิ ทำไมถึงมีคนมาซื้อภาพจากเธอเยอะขนาดนั้นในคราวเดียว? นี่เธอไปหว่านเสน่ห์ผู้ชายรวย ๆ อะไรทำนองนั้นเหรอ? อย่าโกหกฉันนะ!”ชาร์ล็อตขยิบตาพลางหัวเราะ “คนที่ซื้อรูปฉันก็รวยจริง ๆ แหละ แ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 282 ผลลัพธ์จากการถีบของโครอลไลน์
“โครอลไลน์ อย่าเข้าใจฉันผิดสิ ฉันไปดุชาร์ล็อตตอนไหนเหรอ? ฉันแค่พูดเรื่องจริงเอง! เธอไม่รู้เหรอว่าชาร์ล็อตเป็นลูกของคอร์ทนีย์ ไคลน์แมน? คอร์ทนีย์จิ้งจอกเฒ่าที่แสนจะสำส่อนไงล่ะ เพราะฉะนั้นเชื้อของยายคอร์ทนีย์คงส่งต่อมาที่เธอด้วย แน่นอนว่ายายนั่นเป็นจิ้งจอกสาวที่...อ๊าห์—” ประโยคที่มิแรนด้าพูดถูกขัดด้วยเสียงกรีดร้องตัวเธอเอง เพราะโครอลไลน์ได้ยกขาของเธอ ถีบเข้าไปที่หน้าท้องของมิแรนด้าหลังจากที่มิแรนด้าโดนถีบ เธอก็ถอยไปชนเข้ากับกระจกในร้านอย่างจังเพล้ง! กระจกแตกเป็นเสี่ยง ๆ บนพื้น ส่วนมิแรนด้าที่สูญเสียการทรงตัวอยู่ก็ล้มทับเศษกระจก และร้องไห้อย่างเจ็บปวดออกมาเบาๆ แล้วสลบไป“อ๊า! มีคนโดนฆาตกรรมตรงนี้!” ลูกค้าที่อยู่นอกร้านส่งเสี่ยงแหลมเหมือนหมูทุกคนมามุงที่ร้านในทันที “โอ้ พระเจ้า เร็วเข้า! เรียก191เร็ว!”“โทรเรียกตำรวจ!”เมื่อชาร์ล็อตเห็นร่างมิแรนด้าที่นอนแน่นิ่งอยู่บนกองเลือด สมองเธอก็ตื้อไปหมดรถฉุกเฉินมาถึงที่ร้านอย่างรวดเร็ว มิแรนด้าถูกอุ้มขึ้นไปที่เปล และถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ในขณะที่ชาร์ล็อตและโครอลไลน์ก็ถูกส่งตัวไปที่สถานีตำรวจ ทั้งสองคนถูกแยกไปอยู่ห้องสอบปากคำคนละห้องเจ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 283 พาฉันไปหามิแรนด้า
“ฉันรู้” ชาร์ล็อตยิ้มอย่างอ่อนแอ “ลุค บอกฉันหน่อย แซคคารีจะทำอะไรบ้าง?”ลูคัสส่ายหัวไปมา “ถ้ามีคนทำคุณมิแรนด้าเจ็บ คน ๆ นั้นต้องตายไปแล้วครับ แต่คุณโครอลไลน์เป็นเพื่อนสนิทของนายหญิง ดังนั้นนายท่านรองคงไม่แก้แค้นเธอ แต่สำหรับนายท่านรองคุณมิแรนด้าก็สำคัญพอ ๆ กับคุณครับ เพราะฉะนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่นายท่านรองจะห้ามคุณมิแรนด้าไม่ให้แก้แค้นคุณโครอลไลน์ หากคุณมิแรนด้าต้องการให้คุณโครอลไลน์ขึ้นศาล นายท่านรองก็จะทำหน้าที่พี่ชายอย่างเต็มที่เพื่อหาทนายที่ดีที่สุดในเมืองนี้ และส่งคุณโครอลไลน์เข้าคุก”ร่างกายอันบอบบางของชาร์ล็อตสั่นเทา“นายหญิง!” ลูคัสรีบคว้าเธอไว้ “นายหญิงครับ ผมขอพูดแทนนายท่านรองเลยนะ การทำแบบนี้นายท่านรองได้เลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับคุณแล้วครับ ได้โปรดอย่าไปหาเขาแล้วขอให้เขาบังคับคุณมิแรนด้ายกโทษให้คุณโครอลไลน์เลยครับ นายท่านรองคงจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถ้านายหญิงทำแบนนั้น”ชาร์ล็อตเงยหน้ามองสถานที่ที่เธอไม่รู้จัก ริมฝีปากที่เหมือนกับกลีบดอกไม้ของเธอเปิดออกอย่างสั่นเทา “ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกลุค แซคคารีทำเพื่อฉันมากเกินไปแล้ว ฉันพอใจแล้วล่ะ และฉันจะไม่เห็นแก่ตัวทำให้เขาต้องเสียค
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 284 ทำข้อตกลงกับมิแรนด้า
“ครั้งสุดท้ายที่ยายสารเลวนั่นทำร้ายฉัน แกก็ทำให้พี่ชายฉันปล่อยมันไป แต่หลักฐานที่อยู่ในมือฉันในครั้งนี้ แกก็รู้นี่ว่ามันไม่ได้ผลแม้ว่าแกจะขอให้เขาไว้ชีวิตยายนั่น และฉันไม่หลงกลแกอีกแล้ว ดังนั้น แกควรหุบปากที่เสแสร้งและแกล้งทำเป็นโง่ซะ!”ปัง! ชาร์ล็อตขว้างอัลบั้มรูปหนัก ๆ ไปที่ข้างหมอนของเธอมิแรนด้าอึ้ง “นี่มันอะไรกัน?”ชาร์ล็อตพูดด้วยริมฝีปากอันบอบบางของเธอ “ทำไมเธอไม่ดูเองล่ะ?”มิแรนด้าเปิดอัลบั้มรูปอย่างสงสัย และดูรูปที่อยู่ในนั้น มือของเธอสั่นทาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นทันทีขณะที่ดวงตาเธอเป็นประกาย “เฮ้ ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ แกทำให้ฉันประทับใจอยู่เรื่อยเลย แกนี่เหมือนคอร์ทนีย์ ไคลน์แมนไมมีผิด ศีลธรรมคงเป็นแค่เรื่องตลกสำหรับพวกแกสองคน และมันไม่มีขีดจำกัดสำหรับแกเลย...”“หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที!” ชาร์ล็อตขัดมิแรนด้าอย่างเย็นชา “ปล่อยโคร่าไปซะ แล้วฉันจะให้อัลบั้มรูปกับเธอ ว่าไง เธอตกลงไหม?”“ตกลง!” มิแรนด้าพยักหน้าอย่างไม่ลังเล“ได้!” ชาร์ล็อตไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเลิกจ้องมิแรนด้าแล้วหันหลังกลับออกไปทางประตูห้องผู้ป่วย“ฉันไม่คิดเลยว่าโครอลไลน์จะสำคัญกับแกมา
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
