บทที่ 277 แอนนาลิต้าในห้องศิลปล็อตเต้

แซคคารีเคยเห็นชาร์ล็อต “ทำร้าย” ลอร์เลนด้วยตาของเขาเอง ชาร์ล็อตคิดว่าเขาจะทำอะไรบางอย่างเพื่อยืนหยัดเพื่อลอร์เรน

แต่ดูเหมือนว่าแซคคารีจะลืมเหตุการณ์ทั้งหมดไปหมดแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่จะลงโทษเธอ

ชาร์ล็อตรู้ว่าเธอไม่มีทางโน้มน้าวใจเขาได้หากไม่มีหลักฐาน เนื่องจากแซคคารีไม่ได้ติดใจเรื่องนี้ เธอจึงถือเอาว่าเป็นสัญญาณที่ดีและทิ้งเรื่องนี้ไว้

วันรุ่งขึ้น แซคคารีพักฟื้นที่บ้านขณะชาร์ล็อตไปที่สตูดิโอศิลป

เวลา 10:15 น. เธอเริ่มเบื่อการวาดภาพ เธอจึงไปยืนข้างหน้าต่างและจ้องมองไปในอากาศ ในขณะนั้นมีคนสองคนเดินจูงมือกัน โดยคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงลูกค้าประจำ เธอจึงทักทายพวกเธอโดยไม่มองหน้าพวกเธอ

“ถ้าคุณต้องการซื้อสินค้า มีป้ายราคาอยู่บนภาพวาดนะคะ ภาพวาดที่ไม่มีป้ายราคางดขายชั่วคราว ขอให้สนุกกับงานศิลปะค่ะ”

“ฉันสนใจเฉพาะผลงานศิลปะของเธอ ดังนั้น ลองชี้ให้ฉันดูหน่อยสิ เพื่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาค้นหา” เสียงตอบที่เฉยเมยแต่อบอุ่น

'เดี๋ยวนะ! ทำไมเสียงนั้นฟังดูเหมือนแม่ของแซคคารี?'

ชาร์ล็อตหันกลับมาด้วยความตกใจและเห็นใบหน้าของแอนนาลิต้าที่ได้รับการดูแลอย่างดี

"แฮ่ม! แฮ่ม! แฮ่ม!" ชาร์ล็อตกระแอมในลำ