บทที่ 133

แน่นอนว่าไม่

ยาสมิน ลูวอิส เป็นผู้หญิงของเขา ผู้หญิงที่นอนกับเขาทุกคืน

เดอร์ริคเลือกที่จะไม่สนใจในสิ่งที่ฟิลิปบอกเขา “ฉันไม่สนใจว่านายเป็นใคร ถ้านายมาทำร้ายใครก็ตามในบริษัทฉัน นายก็ต้องรับผิดชอบ!” เขาพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น

ท้ายที่สุด การตัดสินใจของเขาก็เอนเอียงเข้าข้างผู้หญิงของตน

เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่าฟิลิปจะเป็นชายลึกลับที่สั่งให้จอร์จ โธมัสโทรมาหาเขา

ถ้าเขารู้เรื่องนั้น ก็คงจะลงไปคุกเข่าอ้อนวอน ขอความเมตตาไปแล้วในตอนนี้

แต่จะโทษเดอร์ริคก็คงไม่ได้ โชคร้ายที่คนต่างล่ำลือกันหนาหูว่าสามีของวินน์เป็นแค่คนไร้ค่า

แล้วไอ้คนไร้ค่าจะมาทำตัวกร่างในบริษัทเขาได้ยังไงกัน?

วินน์ไม่อยากจะเชื่อว่าประธานคนที่เคยมีเหตุผลมาตลอดจะทำแบบนี้ เขาบอกให้ฟิลิปรับผิดชอบโดยที่ไม่สืบสาวราวเรื่องว่าใครผิดเสียด้วยซ้ำ

เธอโกรธอย่างถึงที่สุด เธอกำลังจะลุกยืนขึ้น แต่ก็สังเกตเห็นว่าฟิลิปขยิบตาให้

วินน์จึงค่อย ๆ นั่งลงดังเดิม

ฟิลิปหันหน้ากลับไปมองทางเดอร์ริคอย่างสงบนิ่ง “คุณก็คือประธานบริษัทของเภสัชกรรมบีคอนสินะ?”

เดอร์ริคพยักหน้าอย่างวางท่าพร้อมยืดพุงของเขาขึ้น “ใช่แล้ว ฉันเดอร์ริค ฮอลล์ อย่าคิดว่าฉ