Share
บทที่ 173
Related chapter
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 174
“แก…ไอ้เวรเอ๊ย! แกกล้าดียังไงมาอัดฉัน! รนหาที่ตายเเล้ว!” ดั๊กมองที่ฟิลิปด้วยความหวาดกลัว เขาพูดกับฟิลิป “พี่ชายของฉันคือมิคาเอล โมสบี้! เขาเป็นผู้จัดการของร้านนี้เว้ย!” ตุ๊บ!ฟิลิปเตะเขาอีกครั้ง ครั้งนี้เขาเตะไปที่ท้อง อีกฝ่ายร้องโหยหวนออกมาพร้อมกับม้วนตัวกุมท้องด้วยความเจ็บปวด สีหน้าของเขาแดงก่ำสุด ๆ ตับของดั๊กครึ่งหนึ่งกำลังจะแตกออกเพราะแรงเตะนี้“ฉันจะถามแกอีกครั้ง ใครสั่งให้แกทำเรื่องนี้?” สีหน้าของฟิลิปถมึงทึง เขาดึงผมดั๊กพร้อมกับคำรามใส่หน้าดั๊กยังคงดื้อด้าน เขาหัวเราะออกมาสองสามครั้งพร้อมกับเลือดที่กลบปาก และพูดขึ้น “ฮี่ฮี่ ไม่มีใครสั่งฉัน ฉันแค่เห็นเมียสาวสุดสวยของแกและอยากได้เธอ แล้วมันจะทำไม?” เพี๊ยะ! ฟิลิปง้างมือขึ้นและตบหน้าดั๊กอีกครั้ง หลังจากนั้นดั๊กเริ่มรู้สึกหัวหมุน“ใครสั่งแกมา?” ฟิลิปตะโกนอีกครั้ง สายตาของเขาบ่งบอกชัดเจนว่าอยากจะฆ่าคนตรงหน้าเสียเหลือเกินดั๊กก็ยังคงดื้อด้านไม่ยอมบอก เขาเงยหน้าขึ้นก่อนจะหัวเราะออกมา “เมียแกมันโคตรน่ากิน หุ่นของเธอยั่วยวน ฉันเชื่อว่าแกทำให้เธอมีความสุขไม่ได้หรอก ใช่ไหม? ทำไมเราไม่ร่วมมือกันละ?”ปึก! ฟิลิปทุบตีดั๊กต่อไป
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 175
ตาของมิคาเอลกระตุก คนทั้งคู่มาพลอดรักต่อหน้าเขา นั่นมันไม่ให้เกียรติเขาแม้แต่น้อย!บ้าเอ๊ย! กล้าดียังไงมาดูถูกเขาแบบนี้?มิคาเอลโกรธจัด เขาชี้หน้าฟิลิปและตะโกนออกมา “ไอ้หนู อย่าหาว่าฉันทำร้ายเด็กก็แล้วกัน แกทำตัวแกเองนะ! ไป! จัดการมันให้ร่วงและเอาตัวผู้หญิงมา!” ลูกน้องของมิคาเอลกว่าสิบคนมุ่งตรงเข้าไปหาฟิลิปพร้อมรอยยิ้มเยาะคน ๆ เดียวจะสู้คนสิบได้ยังไงกัน? ประเมินค่าความสามารถของเขาสูงเกินไปแล้วผู้คนสองสามคนพากันส่ายหัวและถอนหายใจหย่างหมดหวังนั่นมันจบแล้ว เจ้าเด็กนั่นตายแน่แล้วนั่นมันมิคาเอล โมสบี้ เขาขึ้นชื่อลือชาว่าเป็นคนเหี้ยมโหด เมื่อไหร่ก็ตามที่มีคนทำให้เขาไม่พอใจนั่นจะเป็นราวกับว่าคน ๆ นั้นไปทำให้หมาบ้าโกรธเลยแหละ เขาจะตามกัดไม่ปล่อยแน่อย่างไรก็ตาม ฟิลิปยังคงนิ่งเฉยต่อเหตุการณ์นี้ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดเบอร์โทรออก พูดขึ้นด้วยเสียงเย็น “จิม เมื่อไหร่นายจะมาถึงที่นี่ ฉันถูกผู้จัดการร้านอาหารของนายล้อมตัวไว้อยู่เนี้ย” ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำที่กำลังวิ่งมายังประตูทางเข้าร้านอาหารหลังจากลงมาจากรถแลนด์โรเวอร์ของเขา พูดขึ้นอย่างลนลาน “นายน้อย
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 176
จิมไม่อยากมาที่ร้านอาหารเท่าไหร่นัก โดยส่วนมากแล้วเขาจะให้มิคาเอลจัดการที่ร้านไปเลยเนื่องจากอยู่ไกลจากที่นี่ จิมจึงไม่ได้มาคอยควบคุมมิคาเอล ทำให้มิคาเอลแผ่ขยายอำนาจบารมีในร้านอาหารมากขึ้นไปเรื่อย ๆ อย่างไรก็ตามสำหรับจิมแล้ว เขาก็เป็นแค่เด็กน้อยคนนึง “โอ้ไม่นะ มิสเตอร์วิงเกอร์มาที่นี่แล้ว!” “ฮิ ฮิ ฉันเชื่อว่าเจ้าหนุ่มนั่นไม่มีทางหนีไปได้แน่งานนี้ ช่างโง่ยิ่งนัก!” “ใครสั่งใครสอนให้เขาทำตัวอวดดีขนาดนี้? เขาอาจจะลองแก้ปัญหานี้ด้วยการขอโทษและยอมจ่ายเงินชดเชย แต่ฉันเชื่อว่ามิสเตอร์วิงเกอร์คงไม่ยอมยกโทษให้เขาหรอกดั๊กถูกพยุงขึ้นจากพื้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด เมื่อเขาเห็นจิม เขาทำท่าราวกับได้เห็นผู้ช่วยชีวิต เขาโอดครวญขึ้นมา “ท่านครับ ท่านต้องช่วยผมนะ! เจ้าเด็กนั่นมันทำให้ผมเป็นแบบนี้ เขาป่าเถื่อนเกินไปแล้ว!” อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นกลับเหนือความคาดหมายของทุกคน จิมไม่ได้สนใจพี่น้องโมสบี้เลย ใครคือดั๊กและมิคาเอล โมสบี้กัน? พวกเขาเป็นแค่ขยะของเสียสำหรับเขาในตอนนี้ จิมไม่ลังเลที่จะลงโทษใครก็ตามที่มาทำให้นายน้อยไม่พอใจ ถึงแม้คน ๆ นั้นจะเป็นคนในครอบครัวเขาก็ตามพวกเขาไม
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 177
จิมรู้สึกเย็นเข้าไปถึงกระดูกดำหลังจากได้ยินประโยคนั้นนายน้อยโกรธจัด จิมพยักหน้าอย่างฉุนเฉียว สีหน้าดูกังวลในขณะที่พูดขึ้น “เข้าใจแล้วครับ!” จากนั้นเขาหันไปเตะเข้าที่ท้องของมิคาเอล มิคาเอลล้มหน้าคว่ำลง จิมตะโกนใส่มิคาเอลอย่างไม่แยแส “มิคาเอล โมสบี้ จากนี้ไปนายไม่ใช้ผู้จัดการร้านอาหารของฉันอีกต่อไป!” มิคาเอลโกรธจัด เขาตัวสั่นไปทั้งตัว“เวรเอ๊ย! จิม วิงเกอร์ อย่าคิดว่าฉันจะไม่ทำอะไรแกเพราะแกไล่ฉันออกนะ! ฉันมีลูกน้องมากกว่าสิบคนอยู่ที่นี่ แกคิดว่าแกจะรับมือได้งั้นเหรอถ้าพวกเราอาละวาดขึ้นมา?” มิคาเอลป่าเถื่อน เขาพึ่งพาลูกน้องที่อยู่แวดล้อมเขา จากนั้นเขาจึงลุกขึ้นยืนจากพื้นและลูบท้องของตัวเองเมื่อเขาพูดเช่นนั้น ลูกน้องของเขาก็เดินเข้ามา พวกเขาพยายามที่จะบังคับให้เขายอมจำนนสีหน้าของจิมเคร่งขรึมในขณะที่เขาตะโกนใส่ลูกน้องของมิคาเอล “พวกแกตาบอดงั้นเหรอ? พวกแกไม่รู้เหรอว่าฉันคือใคร? ฉัน จิม วิงเกอร์! ถ้าพวกแกกล้าก้าวเท้าเข้ามาอีกแม้แต่ก้าวเดียวฉันจะฆ่าโคตรเหง้าตระกูลพวกแกให้หมด!” สีหน้าของจิมเยือกเย็นแต่ประกายในตาลุกโชนถ้าไม่สามารถทำให้นายน้อยเห็นว่าเขาควบคุมสถานการณ์ได้ เขาคงต
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 178
เหล่าลูกค้าที่เฝ้ามองเหตุการณ์ที่ค่อย ๆ คลี่คลายต่างพากันสูดลมหายใจเข้าลึก เขาเจ๋งสุด ๆ! นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนเอาเงินมาแจกจ่ายเล่นแบบนี้นี่มันเศรษฐีชัด ๆ! หรือนี่เป็นวิถีทางของพวกคนรวยกันนะ? พวกเขาต่างอิจฉาตาร้อน ไม่มีทางเลยที่จะไม่อิจฉาเมื่อเห็นใคนสักคนทำเรื่องแบบนี้ อย่างไรก็ตามรูบี้และเพื่อนของเธอพลาดฉากเด็ดนี้ไปถ้าพวกเขาได้อยู่เห็น พวกเขาจะเข้าไปประจบประแจงฟิลิปยังไงนะ? รูบี้คงจะโยนทุกอย่างที่เธอมีทิ้งไปอย่างไม่ลังเลและพยายามมายั่วยวนฟิลิปเป็นแน่ณ จุดนี้ มิคาเอลตัวสั่นไปหมด เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นลูกน้องของเขทิ้งเขาไปเพราะเงินหลายหมื่นดอลลาร์นั้นไอ้หนุ่มนั่นมันรวยจริง! มิคาเอลคลุ้มคลั่ง เขารู้สึกกลัวน้องชายของเขาไปทำให้คนแบบไหนไม่พอใจเข้ากันนะ? ฟิลิปมองไปที่มิคาเอลที่ดูตื่นกลัวและพูดขึ้น “แกคิดว่าฉันจะทำยังไงกับแกดี?” มิคาเอลเหงื่อแตกพลั่ก ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้นตุ๊บ! ในทันทีทันใด มิคาเอลคุกเข่าลงที่พื้นและโค้งคำนับให้ฟิลิปซ้ำ ๆ “นายท่านคลาร์ค ผมผิดไปแล้ว ผมสับสนไปหน่อย ผมมองไม่เห็นความยิ่งใหญ่ของท่าน ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย ได้
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 179
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะได้พูดต่อ วินน์ขยับตัวและหาท่าที่นั่งสบายได้ เธอโอบเอวฟิลิปและหลับตาลง “ฉันเหนื่อยแล้ว”ฟิลิปหยุดพูด เขาโอบเธอด้วยแขนขวาของเขาและทั้งสองก็เงียบไปเป็นเวลานานมากแล้วที่เขาได้ใกล้ชิดกับวินน์แบบนี้เขาจะบอกวินน์เกี่ยวกับตัวเขาได้อย่างไรบางทีเขาควรจะหาโอกาสอื่นฟิลิปลงจากรถและอุ้มวินน์กลับเข้าคฤหาสน์เก่าแก่ของตระกูลจอห์นสตันมาร์ธาอารมณ์ดีเป็นพิเศษวันนี้ เธอไม่เคยเห็นทองคำไปเครื่องเงิน เครื่องเพชรมากมายขนาดนี้มาก่อนและยังมีเงินสดสองล้านอีกด้วย มาร์ธาต้องการที่จะเข้านอนพร้อมกับกำเงินสดไว้ในมือด้วย”เอ๋ พวกเธอกลับมาแล้ว? วินน์เป็นอะไรไป?” เมื่อมาร์ธาได้ยินเสียงเคาะประตู เธอเปิดประตูและเห็นฟิลิปอุ้มวินน์มาฟิลิปอุ้มวินไปที่ห้องนอนของเธอและถอดรองเท้าและเสื้อโค้มของเธอออก ก่อนจะนั่งลงที่หัวเตียง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเอ็นดู เขานั่งลงมองวินน์ที่นอนหลับปุ๋ยคิ้วสวยได้รูปของเธอขมวดปมเล็กน้อย ใครก็สามารถบอกได้ว่าเธอเครียดแค่ไหน“วินนี่ สักวันหนึ่งคุณจะได้รู้ว่าผมเป็นใคร เมื่อวันนั้นมาถึงคุณจะได้เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกใบนี้ มิล่าก็จะได้เป็นเจ้าหญิง
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 180
หลังจากเงียบมาเป็นเวลานาน ฟิลิปโยนก้นบุหรี่ทิ้งและเดินออกจากโรงพยาบาลไปขึ้นรถเบนซ์ที่จอดอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้ารถค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไปช้า ๆ กลางดึกคืนนั้น ผ่านถนนเส้นหลักของเมืองริเวอร์เดล ข้ามสะพานสการ์เลตและมุ่งสู่ความมืดของหุบเขาสองฝากฝั่ง รถขับเลียบภูเขาไปเรื่อย ๆ และไปหยุดอยู่หน้าคฤหาสน์หลังหนึ่งที่ตั้งอยู่บนยอดเขาซีรัสคฤหาสน์ซีรัสที่นี่คือคฤหาสน์ที่หรูหราและราคาแพงที่สุดในริเวอร์เดลเพียงแค่ค่าก่อสร้างก็มีมูลค่าถึงหนึ่งพันล้านดอลลาร์! พวกเขาต้องถางป่ากว่าครึ่งเขาเพื่อสร้างคฤหาสน์หลังนี้การก่อสร้างเริ่มขึ้นเมื่อเจ็ดปีก่อน แล้วเสร็จสามปีให้หลังต้องใช้แรงงานคน ทรัพยากรและเงินจำนวนมากกับโครงการใหญ่โครงการนี้สิ่งที่ลึกลับที่สุดเกี่ยวกับคฤหาสน์นี้ก็คือไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้คือใครมีข่าวลือมากมายว่าเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ร่ำรวยมหาศาลและทรงอิทธิพลเป็นอย่างมาก ผู้ทรงอิทธิพลบางคนถึงกับบอกว่าใครก็ตามที่ได้มาเป็นแขกที่คฤหาสน์แห่งนี้จะได้เป็นยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมของพวกเขาในอนาคต และนั่นก็เป็นเรื่องจริงสี่ปีก่อน เจ้าของคฤหาสน์เชิญแขกมาพักสี่คน และไม่นานหลังจากน
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 181
“คุณพยายามจะทำอะไร?” สีหน้าของฟิลิปเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเขาเริ่มกังวลขึ้นมาเขารู้แนวทางของเกียด้าดี ผู้หญิงคนนี้ไม่ลังเลที่จะกำจัดคู่แข่งของเธอให้พ้นทางรวมถึงลูกชายในไส้ของเธอเองเมื่อตอนที่เขาอายุแปดขวบ เธอสั่งให้ใครบางคนขับรถชนเขาจนตายเหตุผลมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเธอเกรงว่าเขาจะเป็นอุปสรรคขัดขวางการครอบครองตระกูลคลาร์คเสือนั้นดุร้ายแต่มันก็ยังไม่กินลูกของมันแต่ในสายตาของเกียด้าแล้ว อำนาจเป็นสิ่งสำคัญเพียงอย่างเดียวสำหรับเธอ เมื่อเกียด้าพูดถึงการแต่งงานของฟิลิปและลูกสาวของเขา เขาเริ่มกระวนกระวายใจนี่เป็นเหตุผลหลักที่ว่าทำไมฟิลิปจึงไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา“ไม่ต้องกังวลไป พวกเขาเป็นลูกสะใภ้และเชื้อสายของตระกูลคลาร์ค ถ้านายอ้อนวอนฉัน ฉันจะปล่อยพวกเขาไป” รอยยิ้มของเกียด้านสามารถทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นเข้าไปถึงกระดูกดำเลย มันเป็นรอยยิ้มที่น่าสะอิดสะเอียน“ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนนะ อย่ามาแตะต้องวินน์และมิล่าไม่อย่างนั้นแล้วผมจะทำให้คุณต้องเสียใจ” ฟิลิปกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเกียด้าหัวเราะออกมาแต่ยังคงท่าทีสงบนิ่ง เธอหยิบกล่องปักผ้าออกมาจากใต้โต๊ะกาแฟ มันเป็นก
Latest chapter
