Share
บทที่ 177
Related chapter
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 178
เหล่าลูกค้าที่เฝ้ามองเหตุการณ์ที่ค่อย ๆ คลี่คลายต่างพากันสูดลมหายใจเข้าลึก เขาเจ๋งสุด ๆ! นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนเอาเงินมาแจกจ่ายเล่นแบบนี้นี่มันเศรษฐีชัด ๆ! หรือนี่เป็นวิถีทางของพวกคนรวยกันนะ? พวกเขาต่างอิจฉาตาร้อน ไม่มีทางเลยที่จะไม่อิจฉาเมื่อเห็นใคนสักคนทำเรื่องแบบนี้ อย่างไรก็ตามรูบี้และเพื่อนของเธอพลาดฉากเด็ดนี้ไปถ้าพวกเขาได้อยู่เห็น พวกเขาจะเข้าไปประจบประแจงฟิลิปยังไงนะ? รูบี้คงจะโยนทุกอย่างที่เธอมีทิ้งไปอย่างไม่ลังเลและพยายามมายั่วยวนฟิลิปเป็นแน่ณ จุดนี้ มิคาเอลตัวสั่นไปหมด เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นลูกน้องของเขทิ้งเขาไปเพราะเงินหลายหมื่นดอลลาร์นั้นไอ้หนุ่มนั่นมันรวยจริง! มิคาเอลคลุ้มคลั่ง เขารู้สึกกลัวน้องชายของเขาไปทำให้คนแบบไหนไม่พอใจเข้ากันนะ? ฟิลิปมองไปที่มิคาเอลที่ดูตื่นกลัวและพูดขึ้น “แกคิดว่าฉันจะทำยังไงกับแกดี?” มิคาเอลเหงื่อแตกพลั่ก ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้นตุ๊บ! ในทันทีทันใด มิคาเอลคุกเข่าลงที่พื้นและโค้งคำนับให้ฟิลิปซ้ำ ๆ “นายท่านคลาร์ค ผมผิดไปแล้ว ผมสับสนไปหน่อย ผมมองไม่เห็นความยิ่งใหญ่ของท่าน ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย ได้
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 179
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะได้พูดต่อ วินน์ขยับตัวและหาท่าที่นั่งสบายได้ เธอโอบเอวฟิลิปและหลับตาลง “ฉันเหนื่อยแล้ว”ฟิลิปหยุดพูด เขาโอบเธอด้วยแขนขวาของเขาและทั้งสองก็เงียบไปเป็นเวลานานมากแล้วที่เขาได้ใกล้ชิดกับวินน์แบบนี้เขาจะบอกวินน์เกี่ยวกับตัวเขาได้อย่างไรบางทีเขาควรจะหาโอกาสอื่นฟิลิปลงจากรถและอุ้มวินน์กลับเข้าคฤหาสน์เก่าแก่ของตระกูลจอห์นสตันมาร์ธาอารมณ์ดีเป็นพิเศษวันนี้ เธอไม่เคยเห็นทองคำไปเครื่องเงิน เครื่องเพชรมากมายขนาดนี้มาก่อนและยังมีเงินสดสองล้านอีกด้วย มาร์ธาต้องการที่จะเข้านอนพร้อมกับกำเงินสดไว้ในมือด้วย”เอ๋ พวกเธอกลับมาแล้ว? วินน์เป็นอะไรไป?” เมื่อมาร์ธาได้ยินเสียงเคาะประตู เธอเปิดประตูและเห็นฟิลิปอุ้มวินน์มาฟิลิปอุ้มวินไปที่ห้องนอนของเธอและถอดรองเท้าและเสื้อโค้มของเธอออก ก่อนจะนั่งลงที่หัวเตียง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเอ็นดู เขานั่งลงมองวินน์ที่นอนหลับปุ๋ยคิ้วสวยได้รูปของเธอขมวดปมเล็กน้อย ใครก็สามารถบอกได้ว่าเธอเครียดแค่ไหน“วินนี่ สักวันหนึ่งคุณจะได้รู้ว่าผมเป็นใคร เมื่อวันนั้นมาถึงคุณจะได้เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกใบนี้ มิล่าก็จะได้เป็นเจ้าหญิง
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 180
หลังจากเงียบมาเป็นเวลานาน ฟิลิปโยนก้นบุหรี่ทิ้งและเดินออกจากโรงพยาบาลไปขึ้นรถเบนซ์ที่จอดอยู่ด้านหน้าประตูทางเข้ารถค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไปช้า ๆ กลางดึกคืนนั้น ผ่านถนนเส้นหลักของเมืองริเวอร์เดล ข้ามสะพานสการ์เลตและมุ่งสู่ความมืดของหุบเขาสองฝากฝั่ง รถขับเลียบภูเขาไปเรื่อย ๆ และไปหยุดอยู่หน้าคฤหาสน์หลังหนึ่งที่ตั้งอยู่บนยอดเขาซีรัสคฤหาสน์ซีรัสที่นี่คือคฤหาสน์ที่หรูหราและราคาแพงที่สุดในริเวอร์เดลเพียงแค่ค่าก่อสร้างก็มีมูลค่าถึงหนึ่งพันล้านดอลลาร์! พวกเขาต้องถางป่ากว่าครึ่งเขาเพื่อสร้างคฤหาสน์หลังนี้การก่อสร้างเริ่มขึ้นเมื่อเจ็ดปีก่อน แล้วเสร็จสามปีให้หลังต้องใช้แรงงานคน ทรัพยากรและเงินจำนวนมากกับโครงการใหญ่โครงการนี้สิ่งที่ลึกลับที่สุดเกี่ยวกับคฤหาสน์นี้ก็คือไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้คือใครมีข่าวลือมากมายว่าเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ร่ำรวยมหาศาลและทรงอิทธิพลเป็นอย่างมาก ผู้ทรงอิทธิพลบางคนถึงกับบอกว่าใครก็ตามที่ได้มาเป็นแขกที่คฤหาสน์แห่งนี้จะได้เป็นยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมของพวกเขาในอนาคต และนั่นก็เป็นเรื่องจริงสี่ปีก่อน เจ้าของคฤหาสน์เชิญแขกมาพักสี่คน และไม่นานหลังจากน
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 181
“คุณพยายามจะทำอะไร?” สีหน้าของฟิลิปเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเขาเริ่มกังวลขึ้นมาเขารู้แนวทางของเกียด้าดี ผู้หญิงคนนี้ไม่ลังเลที่จะกำจัดคู่แข่งของเธอให้พ้นทางรวมถึงลูกชายในไส้ของเธอเองเมื่อตอนที่เขาอายุแปดขวบ เธอสั่งให้ใครบางคนขับรถชนเขาจนตายเหตุผลมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเธอเกรงว่าเขาจะเป็นอุปสรรคขัดขวางการครอบครองตระกูลคลาร์คเสือนั้นดุร้ายแต่มันก็ยังไม่กินลูกของมันแต่ในสายตาของเกียด้าแล้ว อำนาจเป็นสิ่งสำคัญเพียงอย่างเดียวสำหรับเธอ เมื่อเกียด้าพูดถึงการแต่งงานของฟิลิปและลูกสาวของเขา เขาเริ่มกระวนกระวายใจนี่เป็นเหตุผลหลักที่ว่าทำไมฟิลิปจึงไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา“ไม่ต้องกังวลไป พวกเขาเป็นลูกสะใภ้และเชื้อสายของตระกูลคลาร์ค ถ้านายอ้อนวอนฉัน ฉันจะปล่อยพวกเขาไป” รอยยิ้มของเกียด้านสามารถทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นเข้าไปถึงกระดูกดำเลย มันเป็นรอยยิ้มที่น่าสะอิดสะเอียน“ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนนะ อย่ามาแตะต้องวินน์และมิล่าไม่อย่างนั้นแล้วผมจะทำให้คุณต้องเสียใจ” ฟิลิปกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเกียด้าหัวเราะออกมาแต่ยังคงท่าทีสงบนิ่ง เธอหยิบกล่องปักผ้าออกมาจากใต้โต๊ะกาแฟ มันเป็นก
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 182
เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของป้าพอลล่า เธอทำตัวเหินห่างและดูถูกทุกคนเมื่อตอนที่พวกเขายังเด็ก ซาแมนธาอิจฉาวินน์มาตลอด เธอเปรียบเทียบตัวเองกับวินน์ตลอด“ซาแมนธา ช่วยรอพวกเราอีกเดี๋ยวเถอะนะ เราใกล้จะเสร็จแล้ว” วินน์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขอโทษขอโพยมุมปากของซาแมนธายกขึ้นพร้อมกับสีหน้าอวดดี เธอตะโกนใส่ฟิลิป “หลบทางสิ ขยะไร้ประโยชน์ มายืนทำอะไรตรงนี้?!” ฟิลิปยิ้มก่อนจะก้าวหลบให้พ้นทางเธอซาแมนธาพรวดพราดผลักเขาให้พ้นทาง เธอเช็ดมือที่เสื้ออย่างรังเกียจและพึมพำขึ้น “เหม็น”หลังจากที่ซาแมนธาเดินจากไปอย่างอวดดี ทุกคนในครอบครัวก็อารมณ์ไม่ค่อยดีนักมาร์ธาตบลงที่โต๊ะและเริ่มก่นด่า “ซาแมนธาหมายความว่ายังไง?! แม่ตัวดี! กล้ามาบ้านฉันแล้วยังมาบ่นนู่นนี่อีก! เธอมีอะไรให้อวดหนักหนา? สามีที่รวยของเธองั้นเหรอ? เธอยังบอกอีกว่าบ้านของเราเหม็นอับ ฉันล่ะโมโหจริง ๆ”ความโกรธของมาร์ธาปะทุออกมาเหมือนภูเขาไฟระเบิดเธอคาดเอาไว้แล้วว่ากลับไปที่บ้านวันนี้จะต้องโดนญาติ ๆ ของเธอพูดถากถางแน่นอนวินน์เองก็รู้สึกท้อแท้แต่เธอก็ยังคงปลอบแม่ของเธอ “แม่คะ ใจเย็นก่อน อย่างน้อยเธอก็ยังอุตส่าห์มารับพวกเรา เรามาพยายามรับมือทุกอ
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 183
ซาแมนธาช่างหลงตัวเองนักเมื่อเห็นวินน์ทำหน้าเศร้า เธอยิ่งรู้สึกภูมิใจมากขึ้น “วินนี่ เธอปล่อยให้ฟิลิปซื้อของแบบนี้ให้คุณตาได้ยังไง? ถ้าเธอไม่มีเงินเธอบอกฉันได้นะ เพราะถึงยังไงฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ”พูดเช่นนั้นแล้วซาแมนธาก็หยิบกระเป๋าเงินหลุยส์ของเธอออกมาจากกระเป๋าถือกุชชี่ หยิบบัตรออกมาและยื่นให้วินน์ “นี่ คิดซะว่าเป็นน้ำใจจากฉัน น่าจะมีประมาณ 10,000 ดอลลาร์ในบัตรนี้ มันเหลือจากที่แฟรงค์ซื้อกระเป๋าให้กับฉัน รับไปซะแล้วไปซื้ออะไรดี ๆ ให้คุณตา นี่มันก็แค่เศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน” สีหน้าของซาแมนธาในตอนนี้เต็มไปด้วนความหยิ่งยโสในสายตาเธอ วินน์ก็แค่ตัวตลก“ขอบใจนะ ซาแมนธา” ก่อนที่วินน์จะได้พูดอะไร ฟิลิปก็ยื่นมือไปรับบัตรมาจากซาแมนธาขณะที่ยิ้มกว้างซาแมนธาขำพรืดและส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ‘ทำไมถึงหน้าไม่อายได้ขนาดนี้’วินน์จ้องเขม็งไปที่ฟิลิป เธอกำลังจะพูดแต่ฟิลิปก็กุมมือเธอไว้และพูดขึ้น “ซาแมนธาอุตส่าห์มีน้ำใจเราก็ควรรับไว้ ผมจะคืนเงินซาแมนธาทีหลังเอง” ฟิลิปไม่อยากให้มีเรื่องอึดอัดใจระหว่างวินน์และซาแมนธาวินน์ปิดปากเงียบไปและยอมรับฟังแต่ใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าวเธอไม่เ
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 184
บ๊อบไม่ได้สนใจที่จะห้ามปรามแม้แต่น้อย เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่ชอบฟิลิปเช่นกัน ดังนั้นเขาต้องให้บทเรียนแกไอ้หมอนั่นสักหน่อย ไอ้ขยะนั่นจำเป็นต้องรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้ามาในบ้านตระกูลเยทส์ได้“คุณตาครับ ยังไม่แน่นอนว่าคนอื่น ๆ จะมาถึงตอนไหน คุณตาไปพักก่อนเถอะ ผมจะอยู่รอเอง”เอริคที่อยู่ข้าง ๆ บ๊อบพูดขึ้นด้วยท่าทีสำรวม โดยปกติแล้วเอริคเป็นคนเย็นชาและหยิ่งยโสมากบ๊อบพยักหน้า จ้องมองไปที่หลานชายอย่างรักใคร่หลังจากที่เขาส่งบ๊อบเข้าไปด้านใน เอริคก็เดินออกไปอีกครั้งครั้งนี้มีกลุ่มวัยรุ่นยืนอยู่ที่ประตู พวกเขาคือเหล่าเด็ก ๆ ตระกูลเยทส์“เอริค แกมีแผนยังไง?”หนุ่มน้อยคนนึงท่าทีหยิ่งยโส แต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพงพูดขึ้นเขาคือลูกชายคนเล็กของปีเตอร์ เยทส์ ที่เป็นพี่ใหญ่ของตระกูลเยทส์ เขาอายุเท่ากันกับเอริคและพวกเขาก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็กดังนั้นลักษณะนิสัยของพวกเขาจึงคล้ายกัน พวกเขาทั้งคู่เป็นหนุ่มเพลย์บอยเงินหนาเอริคยิ้มเย็นออกมาและพูดขึ้น “มาลงโทษไอ้ขี้ขลาดนั่นให้ได้รับความอัปยศอดสูมากที่สุดกันเถอะแล้วก็ทำให้วินน์ต้องอับอายซะ”แอรอนพยักหน้าอย่าง เห็นด้วย เสียงหัวเราะเยาะอย่าง
ทายาทอันดับหนึ่ง บทที่ 185
ทุกคนตกตะลึงพูดไม่ออกไปเมื่อได้ยินในสิ่งที่ฟิลิปพูด! ไอ้คนไร้ค่าฟิลิปกล้าที่จะต่อปากต่อคำกับเอริคงั้นเหรอ?นั่นมันเหนือความคาดหมาย! ไอ้คนไม่เอาถ่านมันสู้กลับ! พวกเขายืนอยู่ที่เยทส์ คอร์ทยาร์ด ที่ปกครองโดยคนตระกูลเยทส์!เขาไม่ได้คิดถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำนี้เลยงั้นเหรอ? เอริคหน้าเสีย ท่าทีของเขาหยิ่งจองหองและพูดขึ้นอย่างโกรธจัด “ฟิลิปนี่แกกล้าด่าฉันแบบนั้นงั้นเหรอ? แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาพูดกับฉันแบบนี้? แกเป็นใครถึงได้มางานวันเกิดครอบ 70 ปีของคุณปู่? ฉันจะไม่ปล่อยให้แกผ่านประตูไปได้แน่วันนี้! ไอ้ขยะเอ๊ย! แกคิดว่าแกเป็นใครวะ?” เอริครู้สึกรำคาญใจ เขาไม่คาดคิดว่าคนไม่เอาถ่านอย่างฟิลิปจะมาด่าเขาแบบนี้มันเป็นคำสบประมาทต่อตัวเขาและต่อตระกูลเยทส์อีกด้วยแอรอนรีบตอบรับเห็นด้วยกับเอริค เขาชี้หน้าฟิลิปด้วยท่าทีหยิ่งยโสและร้องลั่น “รีบขอโทษเอริคซะ ไม่อย่างนั้นแกจะไม่ได้รับการต้อนรับที่เยทส์ คอร์ดยาร์ดในวันนี้ ได้ยินรึเปล่า ไอ้คนไร้ค่า?!”ที่ประตูทางเข้าคอร์ทยาร์ด เหล่าสมาชิกตระกูลเยทส์และเครือญาติต่างพากันชะเง้อมอง เมื่อพวกเขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่างพากันชี้ไปที่ฟิปและวินน์พ
Latest chapter
