Share

บทที่ 183

ซาแมนธาช่างหลงตัวเองนัก

เมื่อเห็นวินน์ทำหน้าเศร้า เธอยิ่งรู้สึกภูมิใจมากขึ้น “วินนี่ เธอปล่อยให้ฟิลิปซื้อของแบบนี้ให้คุณตาได้ยังไง? ถ้าเธอไม่มีเงินเธอบอกฉันได้นะ เพราะถึงยังไงฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ”

พูดเช่นนั้นแล้วซาแมนธาก็หยิบกระเป๋าเงินหลุยส์ของเธอออกมาจากกระเป๋าถือกุชชี่ หยิบบัตรออกมาและยื่นให้วินน์ “นี่ คิดซะว่าเป็นน้ำใจจากฉัน น่าจะมีประมาณ 10,000 ดอลลาร์ในบัตรนี้ มันเหลือจากที่แฟรงค์ซื้อกระเป๋าให้กับฉัน รับไปซะแล้วไปซื้ออะไรดี ๆ ให้คุณตา นี่มันก็แค่เศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน”

สีหน้าของซาแมนธาในตอนนี้เต็มไปด้วนความหยิ่งยโส

ในสายตาเธอ วินน์ก็แค่ตัวตลก

“ขอบใจนะ ซาแมนธา” ก่อนที่วินน์จะได้พูดอะไร ฟิลิปก็ยื่นมือไปรับบัตรมาจากซาแมนธาขณะที่ยิ้มกว้าง

ซาแมนธาขำพรืดและส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ‘ทำไมถึงหน้าไม่อายได้ขนาดนี้’

วินน์จ้องเขม็งไปที่ฟิลิป เธอกำลังจะพูดแต่ฟิลิปก็กุมมือเธอไว้และพูดขึ้น “ซาแมนธาอุตส่าห์มีน้ำใจเราก็ควรรับไว้ ผมจะคืนเงินซาแมนธาทีหลังเอง”

ฟิลิปไม่อยากให้มีเรื่องอึดอัดใจระหว่างวินน์และซาแมนธา

วินน์ปิดปากเงียบไปและยอมรับฟังแต่ใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าว

เธอไม่เ
Заблокированная глава
Продолжайте читать эту книгу в приложении

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status