บทที่ 184

บ๊อบไม่ได้สนใจที่จะห้ามปรามแม้แต่น้อย เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่ชอบฟิลิปเช่นกัน ดังนั้นเขาต้องให้บทเรียนแกไอ้หมอนั่นสักหน่อย ไอ้ขยะนั่นจำเป็นต้องรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้ามาในบ้านตระกูลเยทส์ได้

“คุณตาครับ ยังไม่แน่นอนว่าคนอื่น ๆ จะมาถึงตอนไหน คุณตาไปพักก่อนเถอะ ผมจะอยู่รอเอง”

เอริคที่อยู่ข้าง ๆ บ๊อบพูดขึ้นด้วยท่าทีสำรวม โดยปกติแล้วเอริคเป็นคนเย็นชาและหยิ่งยโสมาก

บ๊อบพยักหน้า จ้องมองไปที่หลานชายอย่างรักใคร่

หลังจากที่เขาส่งบ๊อบเข้าไปด้านใน เอริคก็เดินออกไปอีกครั้ง

ครั้งนี้มีกลุ่มวัยรุ่นยืนอยู่ที่ประตู พวกเขาคือเหล่าเด็ก ๆ ตระกูลเยทส์

“เอริค แกมีแผนยังไง?”

หนุ่มน้อยคนนึงท่าทีหยิ่งยโส แต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพงพูดขึ้น

เขาคือลูกชายคนเล็กของปีเตอร์ เยทส์ ที่เป็นพี่ใหญ่ของตระกูลเยทส์ เขาอายุเท่ากันกับเอริคและพวกเขาก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก

ดังนั้นลักษณะนิสัยของพวกเขาจึงคล้ายกัน พวกเขาทั้งคู่เป็นหนุ่มเพลย์บอยเงินหนา

เอริคยิ้มเย็นออกมาและพูดขึ้น “มาลงโทษไอ้ขี้ขลาดนั่นให้ได้รับความอัปยศอดสูมากที่สุดกันเถอะแล้วก็ทำให้วินน์ต้องอับอายซะ”

แอรอนพยักหน้าอย่าง เห็นด้วย เสียงหัวเราะเยาะอย่าง