Share

บทที่ 451

“แต่ว่า อยู่กับคนที่เหมาะสมกับตนเอง ก็สำคัญเช่นกัน...”

เขาจ้องมองสีหน้าของนาง คำพูดที่พูดออกมาแฝงไปด้วยการหยั่งเชิง

นางกับอ๋องเฉินไม่ใช่คนโลกเดียวกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นสามีภรรยากัน ก็มีเรื่องขัดแย้งกันมากมาย ทั้งสองคนสังคมต่างกัน ทัศนคติและความเห็นต่างกัน

ฉู่เชียนหลีเม้มริมฝีปาก จู่ ๆ ก็ลุกขึ้น

“ดึกแล้ว ท่านทำงานเถอะ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนข้า”

พูดจบ ก็เดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ ก้มหน้า เงียบขรึม ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ดูอึมครึมเป็นอย่างยิ่ง

เฟิงเจิ้งหลีจ้องมองแผ่นหลังที่เดินจากไปของนาง หยุดชะงักคำพูดที่กำลังจะพูดออกมา

อันที่จริง เมื่อครู่นี้เขาอยากจะพูด...

บางที พวกเขาถึงจะเป็นคนประเภทเดียวกัน...

ประสบการณ์แบบเดียวกัน ตัวตนแบบเดียวกัน ชีวิตลำบากแบบเดียวกัน หลบอยู่ในมุมมืดเพื่อเลียแผลแบบเดียวกัน เหมือนเห็นเงาสะท้อนของตนเอง...

ตอนที่เผชิญหน้ากับนาง หัวใจของเขาราวกับเชือกที่ดึงเอาไว้ไม่อยู่ เพียงแค่นิดเดียวก็จะเคลื่อนไหว แต่...กลับขยับไม่ได้...

ฤดูหนาวของเมืองหลวงเย็นยะเยือกและเงียบเหงากว่าฤดูอื่น ๆ ผู้คนที่สัญจรบนท้องถนนน้อยลงมาก หรืออาจเป็นเพราะอากาศที่หนาวเหน็บ นอกเสียจากช
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status