บทที่ 223

จ้าวซีซีมองไปที่แม่บุญธรรมพร้อมพูดอย่างเย็นชา“เพียงเพราะชื่อของบ้านหลังนี้เป็นชื่อของป้าสะใภ้ใหญ่！”

แม่บุญธรรมไม่รู้จะพูดอย่างไรไปครู่หนึ่ง เธอได้แต่มองหาจางเหวินเหวินโดยไม่รู้ตัว“สาวน้อย เธอพูดสิ ครั้งที่แล้วเธอเองไม่ได้บอกว่าพวกเราจะมีส่วนแบ่งในมรดกด้วยเหรอ？เธอเป็นคนมีการศึกษา เธอพูดสิ”

จางเหวินเหวินยืนอยู่ข้างๆพร้อมหดคอ เธอหวาดกลัวผู้คุ้มกันที่จ้าวซีซีพามาด้วยเล็กน้อย ทั้งๆที่เมื่อสักครู่บริษัทเวนคืนนั้นล้มละลาย การเวนคืนของจ้าวซีซีล้มเหลวอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ถูกบริษัทใหญ่อีกแห่งหนึ่งเข้าซื้อกิจการ และที่สำคัญคือยังคงดำเนินการเวนคืนต่อไปได้！

จางเหวินเหวินพูดอย่างอิจฉาริษยาในใจ“ใช่แล้ว！พ่อแม่บุญธรรมของเธอก็มีสิทธิ์ได้รับมรดกบ้านหลังนี้เช่นกัน”

ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถให้จ้าวซีซีได้รับเงินค่าเวนคืนบ้านไปได้อย่างราบรื่น ทำไมตนเองถึงไม่มีอะไรเลย แต่จ้าวซีซีกลับสามารถมีสิ่งของมากมายได้เช่นนี้？

จ้าวซีซีมองข้าม“แต่คุณลุงของฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ เงินค่ารักษาที่นอนอยู่ในอาการป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล ล้วนเป็นเงินที่ป้าสะใภ้ใหญ่หามาจากการทำงานเพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล ซ้ำยัง