บทที่ 106 หรือว่านางจะเป็นคนผิดจริงๆ

จวินเย่เสวียนพานางไปยังตำหนักของพระสนมหรง

เขาบอกว่า ตอนนี้ฉู่หลีอยู่ในตำหนักของพระสนมหรงนี่แหละ

ดูก็รู้ว่าในใจของเขารู้สึกอึดอัดคับข้องใจ

ถึงแม้ใบหน้าจะไม่ได้แสดงออกถึงอารมณ์ แต่กู้อวิ๋นซีก็รู้ได้ว่าเขากำลังโมโหอยู่

เขาไม่รู้สึกละอายใจสักนิดเลยหรือไง

หรือว่า นางจะเป็นคนผิดจริงๆ?

เรื่องมันง่ายแบบที่เขาบอกจริงๆ เหรอ?

เขาไม่อยากให้ฉู่หลีไปออกรบ ดังนั้น เขาก็เลยไปออกรบแทน

เป็นแบบนี้เหรอ?

ในขณะที่ทั้งสองคนเดินผ่านภูเขาจำลองลูกหนึ่ง ไม่ไกลนักก็มีเสียงพูดคุยเบาๆ ของคนสองคนดังมา

กู้อวิ๋นซีตกใจ

ในวังหลังส่วนลึกมี...มีคนกล้านัดพบกันด้วยเหรอ?

นี่เป็นโทษหนักถึงขึ้นประหารชีวิตเชียวนะ!

ไม่รู้ว่าเป็นทหารองครักษ์กับนางกำนัลน้อยคนไหน ใจกล้าถึงเพียงนี้

เมื่อมองไปที่จวินเย่เสวียนอีกครั้ง เขาเองก็ได้ยินแล้วเช่นกัน แต่ก็ยังเดินเข้าไปอย่างมั่นคง ราวกับไม่คิดสนใจ

หรือว่าเรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ทั่วไปในวังหลวงกันนะ?

กู้อวิ๋นซีกำลังจะเดินต่อ คิดไม่ถึงว่าสองคนที่อยู่ด้านหลังภูเขาจำลอง กลับพูดขึ้นว่า

"เป็นอย่างไร? พระสนมอวี้ ข้าเก่งกว่าตาแก่นั่นเป็นไหนๆ เลยใช่หรือไม่?"

"นะ นั่นมันแน่