บทที่ 267

สวีชุ่ยหลานกลัวจินจุ้นเหวินจะอาย เธอจึงเริ่มยิ้มและพูดว่า "ยังไงจุ้นเหวินก็เก่ง ซื้อก็ซื้อสมาชิกแพลตตินัมเลย"

"หวังจื่อเฟิงที่หลอกเราครั้งที่แล้วเป็นเพียงสมาชิกระดับเงิน แล้วก็โม้เก่งมาก"

จินจุ้นเหวินยิ้มอย่างขมขื่นในใจ และพยายามไม่แสดงสีหน้า "ถ้าอย่างนั้น...เราจะยังไปกันอีกไหม?"

เขาแทบจะไปคืนบัตรด้วยซ้ำ

แต่ตอนทำบัตรระบุชัดเจนว่า เมื่อเติมเงินแล้วจะใช้จ่ายได้เท่านั้น

คุณสามารถไม่ทานได้และรอให้เงินในบัตรเป็นโมฆะได้ แต่จะไม่มีการคืนเงิน

"ไป ไปแน่นอน!"

สวีชุ่ยหลานจ้องมองและพูดเสียงดัง "ลูกค้าคือพระเจ้า และผู้บริโภคคือเจ้านาย!"

"ไม่ว่าไอ้แซ่ลั่วจะเก่งแค่ไหน เขาก็จะต้องสุภาพและลดตัวมาบริการเรา!"

"ถ้าพวกเราไม่ไป ก็ไม่ได้ติดกับเขาเหรอ? ดังนั้นต้องไป ขอแค่ทำให้เขาไม่สบายใจ ฉันก็มีความสุขแล้ว!"

หยางหว่านอวี่กลืนคำพูดที่มาถึงริมฝีปากทันที

ไม่เคยได้ยินการใช้วิธีบริโภคเชิงรุกทำให้เจ้าของร้านอึดอัดเลย

คนคงอื่นดีใจมากกว่า!

"คุณป้าพูดถูก พวกเราไม่เพียงแต่ต้องไป ยังต้องไปบ่อย ๆ แบบนี้ถึงจะแสดงสถานะแขกที่มีเกียรติของตัวเองได้" จินจุ้นเหวินกัดฟันพูด

...

ตอนลั่วอู๋ฉางกลับมาที่วิลล่ากวนหูก็