Share
บทที่ 49
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 50
ทั่วทั้งงานเงียบสงัด บนใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อต่อให้เกาชิงเหยียนจะหน้าตาสวยงาม แต่ทุกคนที่รู้จักเธอก็รู้ดีว่าผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์คนนี้ ความเป็นจริงโหดเหี้ยมอย่างมาก!อย่าลืมว่าเธอคือลูกสาวของเกาฉี่เฉียง!หลายคนหลงใหลกับรูปร่างหน้าตาของเกาชิงเหยียน คิดว่าเธอถูกรังแกได้ง่าย ผลปรากฏว่าสูญเสียครั้งใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลานี้ เกาฉี่เฉียงไม่ค่อยปรากฏตัว เรื่องทุกอย่างในตระกูลเกา เกาชิงเหยียนใหญ่สุด การกระทำมีท่าทางคล้ายพ่อ ทำให้คนผู้คนมากมายชื่นชมพวกเขาไม่เข้าใจ ผู้หญิงแกร่งที่นิสัยเด็ดขาดแบบนี้ ทำไมถึงได้เคารพผู้ชายตรงหน้าที่ดูธรรมดาอย่างถึงที่สุดคนนี้ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อครู่หวังจื่อเฟิงก็พูดบอกว่า คนคนนี้เพิ่งออกมาจากในคุกตอนที่เกาชิงเหยียนก้มหน้าขอโทษ สายตาเหลือบมองไปทางหยางหว่านอวี่โดยไม่รู้ตัวลั่วอู๋ฉางเข้าใจทันทีว่า เกาชิงเหยียนขอโทษเขาโดยเฉพาะ เรื่องที่จัดให้หยางหว่านอวี่มานั่งที่ด้านข้าง"ไม่เป็นไร เธอทำเพื่อหวังดี ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด" ลั่วอู๋ฉางโบกมือด้วยความใจกว้าง ไม่ได้คิดที่จะไต่ถามเกาชิงเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ลุกขึ้นยืนช้า ๆ รอยยิ้มหว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 51
หวังจื่อเฟิงวางสายอย่างจำใจและกลับไปยังที่นั่ง“เป็นอย่างไรบ้าง ประธานหวังว่าอย่างไรคะ” ผู้หญิงสองคนเต็มไปด้วยความคาดหวังบอกว่าทำไม่สำเร็จ? เขาจะไม่เสียหน้าต่อหน้านางฟ้าหรอกเหรอ หวังจื่อเฟิงพูดโกหก "เรื่องยุ่งยากนิดหน่อย แต่พ่อของผมกำลังพยายามใช้เส้นสายอยู่ พวกคุณไม่ต้องร้อนใจ รอข่าวเถอะ"พิธีกรขึ้นเวที ประกาศเริ่มงานการกุศลอย่างเป็นทางการเกาชิงเหยียนขยับเข้าไปใกล้ลั่วอู๋ฉางโดยไม่รู้ตัว ในสายตาคนภายนอก ท่าทางที่สนิทสนมมากแบบนี้ ตอนที่เด็กสาวชอบใครสักคน ถึงจะทำแบบนี้"คุณลั่ว ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณหย่าร้างแล้ว ไม่อย่างนั้นไม่มีทางเปลี่ยนการจัดการกะทันหัน ให้คุณหยางมาตรงนี้"ริมฝีปากแดงที่งามเพลิศพริ้งของเกาชิงเหยียน อยู่ห่างจากหูของลั่วอู๋ฉางเพียงแค่ไม่กี่เซนติเมตร ยิ่งเหมือนกับคู่รักกำลังกระซิบกระซาบกันลั่วอู๋ฉางนั่งตัวตรงแล้วพูดว่า "มันเป็นเรื่องในอดีตไปแล้ว คุณเกาไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง"หยางหว่านอวี่บังเอิญเห็นฉากนี้ ใบหน้าของเธอก็ซับซ้อนมากเธอคิดว่าเธอปล่อยวางได้แล้ว แต่เมื่อเห็นสามีเก่าของเธอสนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่น เธอก็เกิดความหึงหวงอย่างควบคุมไม่ได้หยางหว่านอวี่ไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 52
ในโซนทั่วไป หยางหว่านอวี่สีหน้าวิตกกังวลเธอไม่เข้าใจว่าขั้นตอนไหนเกิดความผิดพลาด ทำให้ความพยายามล้มเหลวลงในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของจ้าวเหม่ยอวิ๋นดังขึ้น"เพื่อนของฉันคนเมื่อครู่ จะถามเธอพอดีว่าเหตุผลเพราะอะไร" จ้าวเหม่ยอวิ๋นชี้ไปที่โทรศัพท์แล้วพูดขึ้นหยางหว่านอวี่พยักหน้า สีหน้าของเธอเริ่มกังวล"ฮัลโหล...เธอว่าอะไร แผนกกฎหมายกำลังร่างสัญญา พวกเราหยางซื่อกรุ๊ปกลายเป็นคู่ค้าดีเด่น?"หยางหว่านอวี่ได้ยินแบบนี้ ใบหน้าของเธอก็แสดงความดีใจออกมาทันที"เดี๋ยวนะ เมื่อครู่เธอยังพูดว่าพวกเราถูกตัดสิทธิ์แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้เปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้ ฉันใจไม่ค่อยดี เธออย่าล้อเล่นแบบนี้!"หวังจื่อเฟิงกลับมีท่าทางที่ไม่ได้คิดแบบนั้น พ่อบอกเองว่าไม่มีโอกาส งั้นต้องเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว ไม่มีทางเกิดการเปลี่ยนแปลงคุณไม่จำเป็นต้องเดาก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังล้อเล่นกับจ้าวเหม่ยอวิ๋นตระกูลเกายึดมั่นในคำพูดของพวกเขามาโดยตลอด ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงสิ่งที่พวกเขาตัดสินใจไปแล้วไม่รอจ้าวเหม่ยอวิ๋นวางสายอย่างสมบูรณ์ เธอก็อดใจรอไม่ไหวที่จะถามขึ้น "เป็นอย่างไรบ้าง?"“สำเสร็จแล้ว! เพื่อนของฉันบอกว่าแผนกกฎหมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 53
จ้าวเหม่ยอวิ๋นตามมาข้างหลังติด ๆ จากนั้นพูดเย้ยหยันเขาขึ้นมา "นายก็แกหาผู้หญิงบ้าบิ่นเกาะผู้หญิงกิน อีกอย่างพึ่งพาการต้มตุ๋นหลอกลวง มีอะไรให้น่าภาคภูมิใจ?""คนแบบคุณชายหวังถึงจะเรียกว่าบุคคลอัจฉริยะ แค่โทรสายเดียว ก็สามารถช่วยประธานหยางของพวกเราจัดการปัญหาใหญ่ได้แล้ว!"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "พูดจบแล้วยัง? พูดจบแล้วก็หลีกทาง ขวางทางเป็นการกระทำที่ไม่มีมารยาทสักเท่าไหร่"ขี้เกียจพูดเรื่องไร้สาระกับคนเหล่านี้ ยิ่งไม่อยากเห็นหน้าไร้ยางอายของพวกเขา!จ้าวเหม่ยอวิ๋นโมโหทันที "ต่อว่านายสองสามประโยคไม่พอใจเหรอ? นายก็แค่นักโทษคนหนึ่ง อยู่ต่อหน้าพวกเราแสร้งทำเป็นหยิ่งในศักดิ์ศรีอะไร? นายคู่ควรด้วยเหรอ?"“ถ้าอย่างนั้นฉันอยากจะถาม หวังจื่อเฟิงมีความพิเศษอะไรกันแน่?” ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเย็นชาจ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างหยิ่งผยอง "เงี่ยหูแล้วฟังให้ เมื่อครู่คุณชายหวังโทรออกแค่สายเดียวก็พลิกสถานการณ์ ทำให้พวกเราได้เป็นคู่ค้าดีเด่นของตระกูลเกา ถ้าเป็นนาย แม้แต่ฝันก็ยังทำไม่ได้!"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วอีกครั้ง "เธอแน่ใจเหรอว่านี่เป็นความดีความชอบของหวังจื่อเฟิง? อย่าบูชาผิดวัด ขอบคุณผิดพระเจ้า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 54
ไม่มีความเชื่อใจ อธิบายให้มากมายก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีประโยชน์"ในเมื่อเธอคิดแบบนี้ อย่าเสียดายภายหลังก็พอ!" ลั่วอู๋ฉางหน้านิ่งเหมือนน้ำ ก้าวเท้าเดินออกไปหยางหว่านอวี่โกรธมากจนควบคุมสติไม่ได้ ตะโกนไปด้านหลังของเขา "เรื่องที่ฉันเสียใจที่สุด คือฉันเลือกนายในตอนนั้น!"หวังจื่อเฟิงเสแสร้งแกล้งทำ ทำท่าทีไกล่เกลี่ยความขัดแย้ง "หว่านอวี่ อย่าโมโหเลย เพื่อคนแบบนี้แล้วโมโหจนทำร้ายร่างกาย ไม่คุ้มค่าจริง ๆ"“ไอ้หมอนี่ต้องเป็นเพราะยอมรับไม่ได้ที่ถูกหย่าร้าง และก็เห็นคนที่ดีเลิศอย่างผมอยู่ด้วยกันกับคุณ ยากที่จะหลีกเลี่ยงความอิจฉาตาร้อน เป็นเรื่องปกติของคนเรา สามารถเข้าใจได้!”จ้าวเหม่ยอวิ๋นเริ่มประจบเธอในเวลาที่ไม่เหมาะสม "ประธานหยางดูสิ นี่คือความแตกต่างระหว่างคนสองคน ไม่เปรียบเทียบไม่รู้ เมื่อเปรียบเทียบก็ตกใจแทบแย่!"“คุณเป็นคนจิตใจอ่อนโยน และให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์เกินไป กลัวจะกระทบต่อการแสดงออกของเขาในคุก เลื่อนการหย่าร้างออกไปสี่ปี ตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าคุณทุ่มเทผิดที่!”"คุณชายหวังดีกว่าลั่วอู๋ฉางร้อยเท่า คุณควรจะถือโอกาสตอนที่เขายังอยู่ในคุก ยกเลิกการแต่งงานฝ่ายเดียว จากนั้นคบกับคุณ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 55
แต่ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เหมือนกันสวีอวิ๋นฝานชอบมากที่สุดคือการพิชิตคนสวยทุกประเภท โดยเฉพาะผู้ที่มีบุคลิกเย็นชา ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่อยากจะเอาชนะมาก และความรู้สึกหลังจากที่ทำสำเร็จ“คนสวยคนนี้เราเคยพบกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า ฉันออกไปเลี้ยงเครื่องดื่มเธอสักหน่อยดีไหม”สวีอวิ๋นฝานจ้ำอ้าวเดินไปตรงหน้าหยางหว่านอวี่ ใบหน้ามีรอยยิ้มชั่วร้าย สายตากวาดมองไปทั่วร่างกายของเธอ ไม่มีการเก็บอาการแม้แต่น้อยหยางหว่านอวี่ไม่ได้ปิดบังความรังเกียจที่มีต่อเขา และพูดอย่างเย็นชา "ฉันไม่รู้จักคุณ ไม่สนใจ!"“หนึ่งครั้งแปลกหน้า สองครั้งสนิทสนม สามครั้งสี่ครั้งเนื้อแนบเนื้อ!”สวีอวิ๋นฝานยิ้มชั่วร้าย เลียริมฝีปากแล้วพูดว่า "คุณไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเป็นว่าสูงส่งต่อหน้าฉัน ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสินค้า ทุกอย่างมีราคา พูดมาตามตรงว่านอนกับฉันราคาเท่าไหร่?"หยางหว่านอวี่โมโหทันที "ไสหัวไป!"สวีอวิ๋นฝานไม่เพียงไม่โมโห แต่กลับมีอารมณ์มากขึ้น เขายื่นมือออกไปแตะคางของหยางหว่านอวี่ "เป็นคนร้อนแรงซะด้วย ฉันชอบ! เธอเสนอราคาตามใจชอบ ต่อให้เรียกราคาสูงมาก ฉันสัญญาว่าจะไม่กระพริบตา!"เพราะว่าเรื่องของลั่วอู๋ฉางเมื่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 56
"เมื่อครู่จำคุณชายสวีไม่ได้ เป็นพวกเราที่มีตาหามีแววไม่ถึงได้ ปะทะกับคุณ ขอโทษคุณด้วยนะครับ"“พ่อของผมคือหวังฉีอิ๋งจากหวังซื่อกรุ๊ป ผมชื่อหวังจื่อเฟิง เมื่อสองปีก่อนพวกเรายังเคยทานข้าวด้วยกัน! ที่...ซานสือจวี พ่อของผมพาผมไปดื่มอวยพรให้พ่อของคุณและคุณชายสวี คุณนึกออกแล้วยังครับ??”“เรื่องเมื่อครู่เป็นความเข้าใจผิด ขอให้คุณชายสวีเห็นแก่หน้าพ่อผม ปล่อยไปเถอะครับ!”หวังจื่อเฟิงจะกล้าแสดงความกำเริบเสิบสานได้อีกอย่างไร เขาก้มตัวเก้าสิบองศา น้ำเสียงเคารพนบน้อมอย่างมาก แทบจะคุกเข่าลงต่อหน้าเขาแล้วจ้าวเหม่ยอวิ๋นตกตะลึงตั้งนานแล้ว ในความทรงจำของเธอ หวังจื่อเฟิงมีท่าทางโอ้อวดมาโดยตลอด เคยเป็นคนต่ำต้อยขนาดนี้ที่ไหนกัน?เธอยอมเชื่อว่ามี ตรงหน้าตัวเองคือคุณชายหวังตัวปลอม"คะ.......คุณชายสวีอะไร ไม่เคยได้ยินมาก่อน พวกเรามีตระกูลเกาหนุนหลัง คุณชายหวังจำเป็นต้องกลัวเขาขนาดนี้ด้วยเหรอ?" จ้าวเหม่ยอวิ๋นอดถามขึ้นไม่ได้หวังจื่อเฟิงถลึงตาใส่เธอทันที จากนั้นตวาดขึ้น "เธอรู้เรื่องอะไร! พ่อของคุณชายสวีท่านนี้ คือราชาใต้ดินของเมืองจิงไห่ ถูกเรียกว่าสวีเทียนเถ้าแก่สวีแห่งผู้มีอำนาจฝ่ายเหนือ!"ว่ากันว่าส
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 57
เกาชิงเหยียนสีหน้าเคร่งขรึมเหมือนสายน้ำ ดวงตาเผยมีความเย็นชาแวบผ่าน พี่ตาวพาลูกน้องกลุ่มหนึ่งมาตรงหน้าเธอ พูดขอคำสั่ง "คุณหนู จะไปช่วยประธานหยางหน่อยไหมครับ ไม่พูดถึงสถานะคู่ค้าดีเด่นของเธอ ในเมื่อเธอกับคุณลั่ว......""ไม่จำเป็น!"ใบหน้าของเกาชิงเหยียนเปล่งประกายด้วยสติปัญญา จากนั้นพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย "ความเป็นความตายของเธอ เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน? ฉันดูแลเธอเพียงเพราะเห็นแก่หน้าคุณลั่ว ไม่มีความสนิทสนมกับเธอแม้แต่นิด""ไม่มีคำสั่งที่ชัดเจนของคุณลั่ว ห้ามทำบุ่มบ่ามเด็ดขาด!"พี่ตาวขมวดคิ้ว "งั้น ถ้าหากคุณลั่วเข้าไปยุ่ง? ผมพูดว่าถ้าหากคุณลั่วมีอันตราย ในเมื่อสวีอวิ๋นฝานไม่ใช่คนดีอะไร ลงมือโหดเหี้ยมอีกด้วย"“เข้าไปทันที! ต่อให้ต้องสู้กันจนพังทั้งสองฝ่าย ฆ่ากันจนเลือดไหลนองเป็นสาย ก็ต้องปกป้องความปลอดภัยของคุณลั่ว” เกาชิงเหยียนพูดโดยไม่ต้องคิดพี่ตาวเข้าใจทันที พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก "เพียงแค่คุณลั่วปลอดภัย พี่เฉียงถึงจะมีโอกาสหายดี ใครกล้าทำร้ายคุณลั่ว แสดงว่าไม่อยากให้พี่เฉียงมีชีวิต พรรคพวกไม่มีทางยอมแน่นอน!"ทางด้านสวีอวิ๋นฝานหงุดหงิดใจอย่างมาก ยกมือผลักจ้าวเหม่ยอวิ๋นไปด้านข้าง จะจั
Latest chapter
