บทที่ 140 ขี้เหร่จนทำให้โลกแตก

เมื่อดูการแสดงที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้โดยบังเอิญ หลิ่วเซิงเซิงก็นั่งอยู่บนรถม้าและไม่พูดอะไรเลย เพราะกลัวว่าองค์หญิงผู้เกเรจะสังเกตเห็นเธอ

แต่หนานซินยังคงเห็นเธอ "เสด็จอาโปรดหยุดดูความสนุกแล้ว เข้าไปในพระราชวังใช่ไหม?"

หลิ่วเซิงเซิงเลิกคิ้ว จึงจำได้ว่าครั้งที่เจอเธอในพระราชวัง ตัวเองยังคงเป็น "เซินเอ๋อ"

แต่ตอนนี้เธอเป็นเสด็จอาของเธอแล้ว และไม่ว่าเธอจะเกเรแค่ไหนเธอก็จะไม่ทำอะไรตัวเอง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอจึงพูดว่า "องค์หญิงทรงขวางทางอยู่ ไม่สะดวกที่คนของข้าจะตรงไป"

จากนั้นหนานซินก็รู้ว่าเธอกำลังขวางทางอยู่ ดังนั้นเธอจึงดึงพระราชบุตรเขยก้าวออกไป

หลิ่วเซิงเซิงลดม่านลง

ไม่คิดว่าองค์หญิงตัวน้อยนี้จะแต่งงานเร็วขนาดนี้ เธอดูอายุแค่สิบห้าหรือสิบหกปีใช่ไหม?

แต่พอคิดดูอีกที ร่างตัวเองก็เหมือนแต่งงานกับหนานมู่เจ๋อตอนอายุสิบห้า...

แน่นอนว่าผู้หญิงในสมัยโบราณแต่งงานเร็ว

"องค์หญิงทรงพระครรภ์แล้ว คราวหน้าพระราชบุตรเขยอย่าทำให้องค์หญิงโกรธจะดีกว่า"

ในขณะที่รถม้าออกเดินทาง หลิ่วเซิงเซิงในรถก็ทิ้งคำพูดเหล่านี้ไว้

หนานซินซึ่งอยู่ที่เดิมเบิกตากว้าง เธอรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองท้อง?

ตัวเองก็เพิ่งรู้เม