บทที่ 34 ถอดผ้าคลุมหน้าออก

เซี่ยซีหว่านนั่งนิ่ง เธอไม่ได้ขยับไปไหน ลู่หานถิงโยนไพ่ทั้งหมดในมือลงบนโต๊ะ

เขาทำมันด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจ แต่ไพ่ทั้งหมดถูกกระแทกลงบนโต๊ะด้วยเสียงที่ค่อนข้างดัง เถ้าแก่ตัวอ้วนตกใจ เขาเก็บมือที่กำลังจะไปดึงผ้าคลุมหน้าลง

แม้ว่าหลู่หานถิงจะดูเย็นชาและไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ทุกคนก็มองดูใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง ทุกคนในที่นี่ต่างก็เคารพเขา

ตอนเขาโยนไพ่ทิ้ง ภายในห้องวีไอพีสุดหรูที่เคยคึกครื้นกลับเงียบงันลงในทันที

เถ้าแก่ตัวอ้วนมองไปยังลู่หานถิงอย่างประจบสอพลอ และพูดว่า “ประธานลู่…”

ลู่หานถิงบีบก้นบุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ จากนั้นเหลือบมองสาวสวยข้าง ๆ เขาและพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เราไปสนุกกันเถอะ”

แม้ว่าสาวสวยทั้งสองจะไม่ต้องการจากไป แต่พวกเธอไม่กล้าที่จะขัดใจลู่หานถิงที่เดินนำไปก่อนแล้ว

ลู่หานถิงยกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อยและมองไปยังเถ้าแก่ตัวอ้วน เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาของเขาฉายแววเย็นชาและเยือกเย็น

เถ้าแก่ตัวอ้วนเหงื่อตก เขามักจะออกมาเล่นไพ่ที่นี่บ่อยครั้ง และเขาเข้าใจดีว่าลู่หานถิงสนใจผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นเถ้าแก่ตัวอ้วนรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า “คนสวยเมื่อครู่คุณเล่นไพ่แพ้แล้ว คุณควรจะมานั่งดื่ม