Share

บทที่ 22

“ก็นั่นแหละย่ะ!”

ซูถิงขมวดคิ้วขณะที่เธอฟังการสนทนาระหว่างทั้งสอง หลังจากเหตุการณ์นี้ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดูเหมือนจะคลี่คลายลงมาก แต่แบบดีไม่ดีแน่

นายน้อยหลิวต่างหากที่เป็นจุดหมายปลายทางที่สมบูรณ์แบบที่สุดของหว่านหรู

ดังนั้นเธอจึงพูดทันที: “เย่เทียนหยู่การที่นายเป็นกังฟูมันก็ดีหรอกนะ แต่ในสังคมกฎหมายในปัจจุบัน กังฟูทำได้เพียงทำให้คนธรรมดาหวาดกลัวเท่านั้น”

“เมื่อเทียบกับอำนาจอันยิ่งใหญ่แล้ว กังฟูก็ไร้ค่า!”

“ใช่!”

ติงฮุยเองก็ยืนขึ้น เนื่องจากหลินหว่านหรูหยุดเขาไว้ทันเวลา ทำให้อาการบาดเจ็บของเขาไม่ร้ายแรง เขาพูดสนับสนุนเธอ: “เมื่อเผชิญกับอำนาจ ไม่ว่าทักษะของแกจะเป็นยังไงมันก็แค่เรื่องไร้สาระเท่านั้น”

เย่เทียนหยู่หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า: “งั้นเหรอครับ งั้นดูเหมือนคุณจะเป็นพวกสวะไร้อำนาจสินะ ไม่อย่างนั้นเมื่อกี้จะถูกหมาบ้านั่นไล่ต้อนขนาดนั้นเหรอครับ?”

“น…นั่นมันลอบโจมตี ไม่อย่างนั้นผม”

ติงฮุ่ยโกรธมากจนพูดไม่เก่งด้วยซ้ำ

“เหอะ ๆ…”

เย่เทียนหยู่ไม่ได้ปฏิเสธแค่หัวเราะ แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นการเสียดสี

“พอได้แล้ว ติงฮุย ขอบคุณที่ยืนหยัดเพื่อฉันเมื่อกี้นะ คุณได้รับบาดเจ็บยังไงบ้าง? ต้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status