Share
บทที่ 42
Related chapter
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 43
ได้ยินคำพูดนี้ เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา จากนั้นส่ายหน้าพูด: “นายมันโง่จริง ๆ!”ถึงแม้ว่าจางลี่ไม่เห็นด้วย แต่ปากกลับรีบพูด: “ใช่ ผมมันคนโง่ คุณเย่คุณเป็นคนใหญ่คนโต ปล่อยผมไปสักครั้ง ผมรับรองว่าต่อไปไม่ทำอีกแล้ว”“ดูท่าทางของนาย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองโง่ตรงไหน!”“ช่างเถอะ ทำให้นายตายอย่างเข้าใจหน่อย ฉีเฟยกรุ๊ปใช้เวลาไม่นานก็จะล้มละลาย นายลงทุนเงินไปเท่าไหร่ ก็จะไม่ได้กลับมาสักนิด“นี่……”เห็นได้ชัดว่าจางลี่ไม่เชื่อ โดยเฉพาะตอนเช้าเขาได้ซื้อหุ้นไปห้าสิบล้านบาทแล้ว ถ้าหากไม่ใช่แบบนี้ ก็ไม่มีทางได้รับสายของหลิวเจี๋ยและปฏิบัติงานทันทีถึงขั้นที่ทุ่มเข้าไปมากมาย เงินห้าสิบล้านสำหรับเขาไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ ผลประโยชน์ตอบแทนทำให้เขาตื่นเต้นจนตัวสั่นมากยิ่งขึ้น“เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่นาย ฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหลอกนาย”“เรื่องวันนี้ นายพูดมาสิว่าจะทำอย่างไร เพียงแค่คำขอโทษประโยคเดียว จะจบเรื่องในวันนี้ไม่ได้” เย่เทียนหยู่เอ่ยปากอย่างเรียบเฉย“นี่ หรือว่า พวกเราชดใช้ค่าเสียหายทางจิตใจให้คุณห้าล้านบาท?” จางลี่ถามอย่างระมัดระวัง“อย่าว่าแต่ห้าล้านบาท ห้าร้อยล้านบาทก็ไม่ได้”
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 44
“ไปอยู่แล้ว!”หยางเฉียนเฉียนพูดทันที นี่เป็นงานเลี้ยงที่เธอไปอยู่กับพี่เย่ที่เธอกว่าจะหามาได้“ได้ พวกเราเรียกแท็กซี่ไปกันเถอะ”เย่เทียนหยู่เรียกรถคันหนึ่ง ทั้งสองคนมาถึงจุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเป็นสโมสรที่หรูหรามากแห่งหนึ่ง เขาเดินตามหยางเฉียนเฉียนไป ไม่นานก็มาถึงที่ห้องโถงจัดเลี้ยงข้างในประดับตกแต่งอย่างหรูหรา แสงไฟระยิบระยับ มีหนุ่มหล่อสาวสวยมากมาย คนที่ประสบความสำเร็จชนแก้วดื่มแสดงความยินดีกัน และยิ่งมีดนตรีที่สง่างามและไพเราะโอบล้อมซ้ายขวาบรรยากาศทั้งหมดมีระดับชั้นสูงและสะดวกสบายแค่ดูก็รู้ว่าเป็นสถานที่รวมตัวของชนชั้นสูงหยางเฉียนเฉียนไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียขวัญหรือเปล่า จึงไปเข้าห้องน้ำ เหลือเพียงเย่เทียนหยู่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่นานนักก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งเข้ามาและพูดตักเตือน: “ขอโทษด้วย ที่นี่เป็นงานเลี้ยงส่วนตัว คนนอกที่ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้าไปข้างใน”เย่เทียนหยู่นิ่งอึ้งครู่หนึ่งและพูดอธิบาย: “เพื่อนของฉันพาเข้ามา ไม่ใช่คนนอกอะไร”“เป็นไปไม่ได้ สามารถเข้ามาที่นี่ได้ต่างเป็นคุณชายและคุณหนูของตระกูลโด่งดัง ทั้งร่ำรวยและมีเกียรติ นายดูสินายเ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 45
คำพูดนี้พูดออกมา ทุกคนพากันตกตะลึงแต่ไม่นานนักก็มองไปทางเย่เทียนหยู่เหมือนกับมองคนปัญญาอ่อน ถึงแม้หลาย ๆ คนไม่รู้รายละเอียดสถานะของหยางเฉียนเฉียน แต่ต่างรู้จักหวงโหย่วเหวยนั่นเป็นถึงคุณชายใหญ่ตระกูลหวงพ่อของเขาก็คือหวงหงเจี้ยนผู้บริหารอันดับสองของเมืองเทียนไห่แม่ของเขาก็มาจากตระกูลซุนตระกูลใหญ่โตที่ในเมืองหลวง ประเด็นคือลูกชายเพียงคนเดียวของคุณตาเขาเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงลูกสาวคนนี้ และก็หลานชายเพียงคนเดียวนี่เป็นสถานะที่ทรงอำนาจขนาดไหนกัน ไอ้หมอนี่กลับกล้ากำเริบเสิบสานยั่วยุแบบนี้ ไม่รู้จักความเป็นความตายชัด ๆไอ้หมอนี่ตายแน่นอนนี่เป็นความคิดที่อยู่ในใจของทุกคนแม้แต่หยางเฉียนเฉียนก็ตกตะลึง แต่ในใจได้ทำการตัดสินใจแล้ว ไม่มีทางที่จะยืนดูอยู่เฉย ๆ ต่อให้ต้องตาย ก็ต้องให้คุณพ่อช่วยเย่เทียนหยู่ไว้ให้ได้“ได้ ไอ้หนุ่ม นายแน่มาก หวังว่าจะเก่งแบบนี้ไปตลอดนะ”หวงโหย่วเหวยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างมาก เขาหันหลังเดินจากไป สำหรับเขาแล้ว เย่เทียนหยู่คนนี้ ในใจของเขาได้เขียนเครื่องหมายเท่ากับความตายแล้วมองดูหวงโหย่วเหวยเดินจากไปด้วยความโมโห หยางเฉียนเฉียนพูดสเสียงเบา: พี่เย่ พ่อ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 46
ไอ้หนุ่ม คนชั้นต่ำสุดท้ายก็คือคนชั้นต่ำ ฉันแค่เล่นสิ่งของที่สูงส่งตามใจชอบ ก็ทำให้นายเทียบกันไม่ติดเวลานี้ตอนนี้ หวงโหย่วเหวยคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่อย่างมาก ถึงกับคิดว่าหยางเฉียนเฉียนก็ถูกเพลงเปียโนเพลงนี้ และก็การสารภาพรักที่โรแมนติกพิชิตใจแล้วเขาหยิบช่อดอกกุหลาบขึ้นมา วิ่งเหยาะไปตรงหน้าหยางเฉียนเฉียน พูดอย่างซาบซึ้งใจ: “เฉียนเฉียน ตั้งแต่ที่ผมเจอคุณครั้งแรก ผมก็ชอบคุณอย่างลึกซึ้งแล้ว”“วันและคืนนับไม่ถ้วน ผมคิดถึงคุณตลอดเวลา เฉียนเฉียน เป็นแฟนของผมได้ไหม?”ทุกคนเห็นภาพนี้ มีคนเริ่มตะโกนขึ้น: “คบกัน!”“คบกัน!”“……”จู่ ๆ คนมากมายก็ตามกระแสขึ้นมา หวงโหย่วเหวยรู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้นผู้หญิงคนไหนไม่ชอบความโรแมนติกและ ไม่ชอบให้ผู้คนจับจ้องบ้างครั้งนี้ สำเร็จแล้วหยางเฉียนเฉียนรู้สึกขุ่นเคือง เธอไม่คิดว่าหวงโหย่วเหวยจะหน้าด้านขนาดนี้ เมื่อครู่มีเพียงแค่คนจำนวนน้อยที่สังเกตเห็นยังดีหน่อย คราวนี้ถ้าหากปฏิเสธต่อหน้าทุกคนจะเป็นการตอกหน้าหวงโหย่วเหวยอย่างแรงแต่เย่เทียนหยู่กลับไม่ปล่อยตามใจหวงโหย่วเหวย เขาส่ายหน้าพูดขึ้น: “วิธีการโรแมนติกดี แต่การเล่นเปียโนนี้ ไม่น่าฟังจริง ๆ!”“แก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 47
ทุกคนจ้องมองเขาที่อยู่ด้านบน เห็นเพียงแค่เขาหลังตั้งตรง เหมือนมาตรฐานตำราเรียน คนทั้งคนออร่าเหมือนจะเพิ่มขึ้นมาในทันทีในดวงตาของหยางเฉียนเฉียนเผยความแปลกประหลาด เธอพบว่า เย่เทียนหยู่ในตอนนี้ให้ความรู้สึกเป็นอิสระและสง่างาม หล่อเหลามากกว่าเดิมหวงโหย่วเหวยตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นส่งเสียงไม่พอใจ เสแสร้งแกล้งทำ อีกเดี๋ยวก็ปรากฏรูปแบบดั้งเดิมออกมาในตอนนี้เอง หลังจากท่าทางของเย่เทียนหยู่ เสียงเปียโนอันไพเราะดังออกมา เหมือนกับสายลมที่พัดผ่านหน้าให้ความรู้สึกสบายอย่างมากความรักที่แผ่วเบา พัดเข้าไปสู่หัวใจของทุกคน ทำให้จิตใจที่กระสับกระส่ายของทุกคนสงบลงทันทีทุกคนต่างเหม่อลอย เสียงเปียโนดังขึ้นเรื่อย ๆ ความคิดของพวกเขาถูกดึงเข้าไปโดยไม่รู้ตัว เหมือนกับตัวเองเป็นตัวละครหลักในเรื่องราวความสุข ความโกรธ ความโศกเศร้า และความสุขรวมอยู่ในนั้นหมดเป็นเวลานานมาก พวกเขาถึงจะหลุดจากภวังค์แต่ละคนเหม่อลอยอยู่คาที่เพอร์เฟค!การแสดงครั้งนี้สมบูรณ์แบบมาก ๆ!ผ่านไปครู่หนึ่ง รอบด้านเริ่มมีเสียงปรบมือที่อบอุ่นดังขึ้น พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเป็นฝ่ายปรบมือให้หยางเฉียนเฉียนน้ำตาคลอ เธอรู้สึกซาบซึ้งอย่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 48
ในใจของเขาก็อยากจะให้ลูกสาวได้คบกับราชามังกร ทางที่ดีที่สุดคือให้ราชามังกรทอดทิ้งหลินหว่านหรู เพียงแต่เขาคิดว่า นี่คงเป็นไปไม่ได้สักเท่าไหร่“โกหก!”หยางเฉียนเฉียนกลับไม่เชื่อด้วยซ้ำ“ได้ อย่างไรพ่อก็รับรองว่าพี่เย่ของลูกไม่เป็นอะไร พอใจแล้วยัง?” หยางต้าฝูพูดอย่างจนปัญญา จะเปิดเผยสถานะของราชามังกรก็ไม่ได้“นี่ค่อยยังชั่วหน่อย!”หยางเฉียนเฉียนถึงได้กลับไปพักผ่อนที่ห้องอย่างพึงพอใจ แม้แต่คุณพ่อก็ยังรับปากแล้ว พี่เย่น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วเป็นเด็กโง่จริง ๆหยางต้าฝูหัวเราะเจื่อน ๆ ออกมาร้านอาหารปินเจียง!ตอนนี้หลินหว่านหรูดื่มเหล้าเข้าไปเยอะมากอย่างเห็นได้ชัด แทบจะนั่งไม่ติดเลย“ผู้จัดการธนาคารหลิว เหล้าห้าแก้วนี้ฉันดื่มหมดแล้ว เรื่องกู้เงินต้องพึ่งพาคุณแล้ว” หลินหว่านหรูพูด“วางใจเถอะ!”หลิวหมิงที่พุงย้อยหัวเราะหึหึแล้วพูดขึ้น: “ก็แค่เรื่องกู้เอง พรุ่งนี้ผมไปอนุมัติ ก็ผ่านได้โดยตรงแล้ว”“แต่คืนนี้ ต้องดื่มอย่างมีความ”“เอาแบบนี้ ยังมีเหล้าอีกขวด พวกเราดื่มคนละครึ่ง คุณดื่มหมด เรื่องกู้เงินผมอนุมัติแน่นอน”หลินหว่านหรูได้ยิน สีหน้าซีดขาว เธอดื่มไม่เก่งจริง ๆ เมื่อครู่ห้าแ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 49
ได้ยินคำพูดนี้ พวกผู้ชายที่มาด้วยกันต่างพากันหยิบสิ่งของที่อยู่บนโต๊ะอาหารที่สามารถใช้โจมตีได้ พุ่งเข้ามาโดยตรงเพียงแต่ว่าพวกเขาที่มีฝีมืออย่างคนธรรมดา จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เทียนหยู่ได้อย่างไรอีกอย่างภายใต้ความโมโหของเย่เทียนหยู่ แย่งชิงอุปกรณ์ที่อยู่ในมือของอีกฝ่ายมาอย่างง่ายดาย จากนั้นออกแรงทุบศีรษะของแต่ละคน และถีบพวกเขาออกไปทันใดนั้นแต่ละคนนอนหัวแตกเลือดไหลส่งเสียงร้องโหยหวนอยู่ตรงนั้น ลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่กล้าลุกขึ้นหรือเปล่าหลิวหมิงงุนงงไปหมด เขาคิดไม่ถึงว่าความสามารถของอีกฝ่ายจะทรงพลังขนาดนี้ ทั้งตกตะลึงทั้งโมโห มองดูเย่เทียนหยู่เดินเข้ามาทีละก้าวและพูดอย่างร้อนใจ: “แก แกอย่าเข้ามา ฉันเป็นผู้จัดการธนาคาร หรือว่าพวกแกไม่อยากกู้เงินแล้วเหรอ?”ซูถิงได้ยินก็รีบพูดขึ้นทันที: “เย่เทียนหยู่ เขาคือผู้จัดการธนาคารหลิว นายอย่าทำร้ายเขา ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาจะร้ายแรง”“ถูกต้อง ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน ฉันรับรองว่าแกต้องเดือดร้อนแน่นอน”“ไม่เพียงกู้เงินไม่ได้สักบาท แถมยังต้องชดใช้อย่างสาหัส”“เหรอ ฉันก็อยากจะเห็นว่านายจะทำให้ฉันชดใช้อะไร”เย่เทียนหยู่เดินเข้า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 50
สำหรับหลินหว่านหรู มาถึงหน้าบ้านแล้ว มีซูถิงดูแล ตัวเองไม่อยู่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรหยางเฉียนเฉียนได้ยินก็รีบบอกที่อยู่ จานนั้นพูดขึ้น: “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ พวกเราเจอกันที่หน้าโรงพยาบาล” เพราะผู้สูงอายุคนนี้ ถูกส่งไปที่โรงพยาบาลแล้ว“ได้!”เย่เทียนหยู่วางสายแล้วพูดขึ้นโดยจริง: “ซูถิง เธอพาหว่านหรูเข้าไปเถอะ ส่วนรถให้ฉันยืมใช้หน่อย”ซูถิงได้ยิน กำลังจะปฏิเสธ แต่จู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจและพาหลินหว่านหรูลงจากรถ จากนั้นเย่เทียนหยู่ขับรถไปยังจุดหมายปลายทาง ในเมื่อช่วยชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ พูดไปแล้วไม่มีรถไม่สะดวกจริง ๆ นั่นแหละ ดูท่าตัวเองต้องซื้อรถยนต์สักคันแล้วเพิ่งมาถึงหน้าโรงพยาบาล หยางเฉียนเฉียนก็ปรากฏตัวและตะโกนเรียก: “พี่เย่!”“อืม ผู้สูงอายุเป็นอะไรกับเธอ?” เย่เทียนหยู่ถามออกมา“ท่านคือแม่ของนายกเทศมนตรีหวง คุณพ่อของนายกเทศมนตรีหวงจากไปตอนเด็ก อาศัยคุณแม่คนนี้เลี้ยงดูจนเติบโต เขาให้ความสำคัญกับคุณแม่มาก”หยางเฉียนเฉียนพูดอธิบายเย่เทียนหยู่ได้ยินสิ่งที่หยางเฉียนเฉียนเน้นย้ำ นึกความเป็นไปได้อย่างหนึ่งขึ้นมาทันที และพูดถาม: “นายกเทศมนตรีหวงเป็นอะไรกับคุณชายหวงคนนั้น?”“เขาคือพ่อของคุณชา
Latest chapter
