บทที่ 192

เฉินซิงหลีในตอนนี้อยากจะบดกู้อิ๋นให้กลายเป็นผุยผง

หลีเวยเยว่ได้ยินเสียงก็รีบวิ่งเข้ามาหา

เห็นท่าทีโมโหของเฉินซิงหลีก็ถามออกมาอย่างสงสัย “ซิงหลี เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“ฉันจะไม่มีทางปล่อยกู้อิ๋นไปแน่ๆ ไม่มีทาง!” เฉินซิงหลีพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น

เห็นบัตรเครดิตของตัวเองถูกยกเลิกทีละใบ!

เฉินซิงหลีในตอนนี้โกรธซะจนหน้าสั่นไปหมด

หลีเวยเยว่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงขึ้นมานั่งบนเตียงข้างๆเธอ “สรุปว่าเกิดอะไรขึ้น?”

เธอดึงมือเฉินซิงหลี ท่าทางเหมือนกับพี่สาวคนโต

เฉินซิงหลีเล่าเรื่องที่เธอคุยกับพ่อให้อีกฝ่ายฟังจนหมดอีกหนึ่งรอบ!

ยิ่งพูดเธอก็ยิ่งโมโห

“ทำไมพ่อถึงทำแบบนี้ล่ะคะ? ฉันต่างหากที่เป็นลูกสาวแท้ๆของเขา!” เฉินซิงหลีพูดอย่างโมโห

หลีเวยเยว่ไม่คิดเลยว่าน้าของเธอจะทำแบบนี้กับลูกสาวสุดที่รักของเขาได้

“ทั้งหมดก็เป็นเพราะกู้อิ๋นนั่นแหละ!” หลีเวยเยว่ทอดถอนใจ

น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย!

และยังชักนำความโกรธของหลีเวยเยว่ทั้งหมดไปลงที่กู้อิ๋นด้วย

เฉินซิงหลีเดิมทีก็โมโหเพราะเรื่องนี้อยู่แล้ว ได้ยินหลีเวยเยว่พูดแบบนี้เธอก็ยิ่งโมโหเข้าไปกันใหญ่

“ใช่ เป็นเพราะยายนั่นค