Share
บทที่ 838
Related chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 839
องครักษ์ที่ขับรถม้าของเซียวหลินเทียนรีบควบม้าอย่างรวดเร็วหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมิทันระวังจึงกระแทกกัน“เกิดอะไรขึ้น?”เซียวหลินเทียนลูบจมูกที่เจ็บปวด พลางตะโกนด้วยความโกรธ“ท่านอ๋อง มีคนควบม้าผ่านย่านใจกลางเมืองพ่ะย่ะค่ะ!”องครักษ์รายงานกลับมาเมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินเสียงกีบม้าที่วุ่นวาย เขาก็ยกม่านรถแล้วกระโดดออกไปหลิงอวี๋เปิดม่านรถ เห็นม้าตัวสูงสองตัวควบม้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว คนที่อยู่ข้างทางก็วิ่งหลบกันวุ่นวาย บางคนก็ชนเข้ากับแผงขายของริมถนนด้วยม้าตัวสูงสองตัวนั้นตามหลังกันไปติด ๆ ด้านหน้าเป็นสตรีที่แต่งตัวเหมือนชนชาติอื่นนางสวมชุดสีฉูดฉาด ผมยาวของนางถักอยู่รอบหน้าผากของ และด้านบนก็มีสร้อยไข่มุกสีสวยห้อยอยู่บนนั้นด้วยผิวของสตรีผู้นั้นเป็นสีข้าวสาลีที่ดูสุขภาพดี ฟันของนางเป็นสีมุก เป็นหญิงงามคนหนึ่งเลยก่อนที่หลิงอวี๋จะมองเห็นใบหน้าของนางได้ชัดเจน ม้าที่อยู่ข้างหลังสตรีผู้นั้นก็ตามมาทันสตรีผู้นั้นเฆี่ยนม้าแล้วพุ่งไปข้างหน้าต่อแต่มันก็สายเกินไปแล้ว ม้าที่อยู่ข้างหลังตามทันแล้ว บุรุษที่อยู่บนหลังม้าก็มิสามารถหยุดได้แล้วชนเข้าม้าของสตรีผู้นั้นทันทีม้าของสตรีผู้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 840
เซียวหลินเทียนจะจัดการกับองค์หญิงที่กำเริบเสิบสานผู้นี้ได้อย่างไร หลังจากที่เขาเห็นทักษะการต่อสู้ของนางแล้ว ก็ใช้โอกาสที่พลิกตัว เอื้อมมือออกไปพร้อมกับใช้ปลายดาบฟันส่วนบนของหัวของเซี่ยโฮ่วตานรั่วเซี่ยโฮ่วตานรั่วรู้สึกเย็น ๆ ที่หนังหัว แล้วเปียบนหัวก็ร่วงหล่นมา ไข่มุกที่อยู่บนนั้นก็หลุดออกแล้วก็ร่วงหล่นลงมาดวงตาของเซี่ยโฮ่วตานรั่วถูกปิดไปด้วยผมที่ยุ่งเหยิง เซียวหลินเทียนใช้โอกาสนี้เอาดาบเคาะไปที่จุดชาที่แขนของนางแขนครึ่งหนึ่งของเซี่ยโฮ่วตานรั่วก็ชาขึ้นมาทันที มือก็คลายลง แล้วแส้ในมือก็ร่วงลงกับพื้นเซียวหลินเทียนขยับตัวใช้ปลายเท้าเตะแส้ขึ้นมาแล้วแส้ก็มาอยู่ในมือของเขา“บังอาจ เจ้าเป็นใคร กล้าดีเยี่ยงไรมาลอบสังหารองค์หญิงของเรา!”เมื่อเห็นสิ่งนี้ พวกนางรับใช้กับชายต่างชนชาติก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับชักดาบ ทุกคนต่างโจมตีไปที่เซียวหลินเทียน“พวกเจ้าคิดจะทำอะไร? คิดจะลอบสังหารท่านอ๋องของเรารึ?”จ้าวซวนกับพวกองครักษ์ก็ตะโกนแล้วรีบเข้าไปล้อมปกป้องเซียวหลินเทียนไว้ในวงกลม“อย่าทะเลาะกัน… อย่าทะเลาะกัน… มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด!”ใต้เท้าจ้าวเจ้าหน้าที่ของกรมพิธีการตามหลังคนกลุ่มนี้มา เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 841
เซี่ยโฮ่วตานรั่วเบะปาก ยังคงมีท่าทางที่ดูไม่เห็นด้วยอยู่“ท่านอ๋องอี้ ทักษะการขี่ม้าของหม่อมฉันดีมาก หากพวกเขามิหลบกันจนทำให้ม้าของหม่อมฉันตกใจ เรื่องเช่นนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น!”“หากท่านจะตำหนิก็ตำหนิที่พวกเขามิควรจะวิ่งวุ่นกันเช่นนี้! จะมาตำหนิหม่อมฉันได้อย่างไร!”ฉาเค่อฉีชายร่างสูงใหญ่ผู้ติดตามของเซี่ยโฮ่วตานรั่วก็เอ่ยอย่างดูถูกเช่นกัน“องค์หญิงตานรั่วตรัสถูกพ่ะย่ะค่ะ! ท่านอ๋องอี้ องค์หญิงตานรั่วของเราเป็นแขกของพวกท่าน การที่ท่านตรัสวาจาแข็งกร้าว ทั้งยังลงมือกับองค์หญิงของเรานั้นมิใช่วิธีที่จะปฏิบัติต่อแขกเลยพ่ะย่ะค่ะ!”“วิธีปฏิบัติต่อแขก?”เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเคร่งเครียด “สำหรับแขกที่พวกเราเชิญมา ชาวฉินตะวันตกทุกคนล้วนปฏิบัติอย่างให้เกียรติแขกอยู่แล้ว แต่พฤติกรรมของแขกก่อนหน้านี้นั้นคู่ควรแก่ความเคารพของพวกเรารึ!”“พวกเจ้ามาจากฉีตะวันออก ปล่อยให้ม้าของเจ้ามาทำร้ายราษฎรฉินตะวันตกของเรา อีกทั้งยังทำตัวหยิ่งยโสอีก แขกเช่นพวกเจ้าสมควรได้รับการปฏิบัติต่อแขกอย่างให้เกียรติของพวกเราหรือ?”พ่อค้าแม่ค้าที่ถูกรบกวนต่างมายืนล้อมกันอยู่รอบ ๆ มากมาย เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวหลินเทียนก็พาก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 842
“แส้ทองดำของหม่อมฉันก็ถือเสียว่าเป็นของแทนใจที่มอบให้ท่านก็แล้วกัน!”เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็โยนแส้ในมือไปที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วราวกับว่าถูกไฟลวก แล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม“ข้าแต่งงานแล้ว! ข้าไม่มีทางรับข้อเสนอของเจ้าหรอก!”“แต่งงานแล้วก็หย่าร้างแล้วแต่งงานใหม่ได้เพคะ!”เซี่ยโฮ่วตานรั่วเอ่ยอย่างมั่นใจ “หม่อมฉันเป็นคนเดียวในใต้หล้านี้ที่คู่ควรกับท่าน! สตรีที่หาได้ทั่วไปเหล่านั้นจะมาเปรียบเทียบกับหม่อมฉันได้เยี่ยงไร!”เซียวหลินเทียนพูดมิออก เขาอยากหลีกเลี่ยงแต่ก็ถูกเซี่ยโฮ่วตานรั่วขวางทางไว้“ท่านอ๋องอี้ หม่อมฉันจะถือว่าท่านตกลงแล้ว งานเลี้ยงในวังพรุ่ง หม่อมฉันจะให้เสด็จพี่ของหม่อมฉันเอ่ยเรื่องแต่งงานกับเสด็จพ่อของท่าน!”เซียวหลินเทียนตะคอกอย่างทนไม่ไหว “ข้ามิได้ตกลงอะไรกับเจ้าทั้งนั้น! องค์หญิงตานรั่ว โปรดเคารพตัวเองด้วย! หากกล้าขวางทางข้าอีก อย่ามาโทษว่าข้าไร้ความปรานี!”“ช่างไร้ยางอายจริง ๆ! ท่านอ๋องอี้ของเราเป็นใคร ใช่คนที่ท่านอยากจะแต่งงานด้วยก็แต่งได้เลยเยี่ยงนั้นหรือ?”“นั่นสิ เป็นสตรีแท้ ๆ กลับมาเสนอตัวเช่นนี้ กังวลว่าจะมิได้แต่งงานถึงร้อนใจเช่นนี้หรือ?”
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 843
ในรถม้าเงียบมากตลอดการเดินทาง เซียวหลินเทียนก็กำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่หลิงอวี๋พูดอย่างเงียบ ๆอยู่กันจนแก่เฒ่า ไม่ทิ้งกันไปไหน และครองคู่อยู่ด้วยกันไปตลอด!แนวคิดนี้ค่อนข้างน่าตกใจ!บุรุษรอบตัวเขาต่างก็มีภรรยาหลายคนกันทั้งนั้น หลิงอวี๋ไม่คิดว่าคำขอนี้มันสูงเกินไปหรือ?แต่เซียวหลินเทียนฟังออกได้จากน้ำเสียงของหลิงอวี๋ว่านางคิดเช่นนั้นจริง ๆ!กระทั่งรถม้ากลับมาถึงตำหนักอ๋องอี้ คนเฝ้ายามเห็นเซียวหลินเทียนลงจากรถม้าก็ก้าวไปรายงานทันที“ท่านอ๋อง ขันทีน้อยเซี่ยเพิ่งมาถ่ายทอดพระบรมราชโองการขององค์จักรพรรดิให้ท่านอ๋องกับพระชายาเข้าร่วมงานเลี้ยงในวังคืนวันพรุ่ง บอกว่าเป็นงานเลี้ยงที่จักรพรรดิจัดเพื่อต้อนรับทูตจากฉีตะวันออกและเยวี่ยใต้พ่ะย่ะค่ะ!”เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋มองหน้ากันแล้วเดินเข้าไปด้วยกันหลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างสบาย ๆ “สองแคว้นมาแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ แล้วองค์จักรพรรดิเตรียมให้องค์หญิงคนใดไปแต่งงานหรือเพคะ?”เซียวหลินเทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ย “องค์หญิงหกเป็นองค์หญิงที่อายุมากที่สุด ถัดจากนางคือองค์หญิงเจ็ดกับองค์หญิงแปด องค์หญิงเจ็ดปีนี้จะอายุสิบสี่ ส่วนองค์หญิงแปดเพิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 844
“หานอวี้ทำดีมาก เจ้าคอยดูพวกนางไว้เมื่อมีเวลา หมิ่นกูมีงานที่ต้องทำเยอะมาก ตรงที่ใดที่นางพลาดไปเจ้าก็คอยเตือนนางหน่อยแล้วกัน!”“ขอเพียงพวกนางมิมายุ่งกับคนเรือนบุหงาของเรา ต่อให้พวกนางจะทะเลาะกันเยี่ยงไรก็หาได้ต้องไปสนใจไม่!”หลิงอวี๋ยิ้มเย็นชา “หากกล้ามายุ่งกับคนในเรือนบุหงาของข้า พวกนางหาทางกลับไปมิได้แน่!”“เจ้าค่ะ คุณหนู!”หานอวี้ยิ้มพลางเอ่ย “บ่าวเก่งเรื่องนี้ คุณหนูมอบหมายให้บ่าวทำเรื่องนี้ถือว่าเลือกถูกคนแล้วเจ้าค่ะ!”หานเหมยกลอกตาให้น้องสาวของตนอย่างหมดคำพูด แต่ในเมื่อหลิงอวี๋ชอบน้องสาว นางก็ดีใจกับน้องสาวด้วยหานเหมยกับหานอวี้เป็นคนมาทีหลัง พวกนางมิได้รู้ใจพระชายาได้เหมือนพวกเถาจื่อ สุ่ยหลิงและหลิงซวนจึงทำได้เพียงพยายามทำงานอย่างหนัก เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากหลิงอวี๋โดยเร็วที่สุดวันรุ่งขึ้นหลิงอวี๋ตื่นขึ้นมาและกำลังจะกินอาหารเช้าหานอวี้เข้ามาพลางเอ่ย “คุณหนูเจ้าคะ หญิงงามทั้งสี่อยู่ข้างนอกเจ้าค่ะ พวกนางบอกว่าจะมาคารวะและยกน้ำชาให้คุณหนู!”หลิงอวี๋ตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าในตำหนักมีอนุชายาเพิ่มมาอีกสี่คน คนเข้ามาใหม่จะต้องยกน้ำชาให้ภรรยาเอก“คุณหนู เ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 845
เดิมทีหลิงอวี๋จะดื่มชาก็ได้ แต่นางไม่ชอบท่าทีก้าวร้าวบีบบังคับของคนเหล่านี้ยิ่งไปกว่านั้น การดื่มชานี้ยังไปกระตุ้นความเย่อหยิ่งของคนเหล่านี้อีกด้วย ต่อไปพวกนางก็จะคิดว่าตนกลั่นแกล้งได้ง่าย ๆ!เมื่อเสวี่ยฉินเห็นว่าหลิงอวี๋กำลังจะเดินไป นางก็รีบตะโกน “พระชายา หากท่านมิยอมรับการยกน้ำชาของเรา เช่นนั้นก็เป็นการมิยอมให้พวกเราปรนนิบัติท่านอ๋องนะเจ้าคะ!”“ท่านหึงหวงเช่นนี้ เพราะมิอยากให้เรามีบุตรสืบสกุลให้ท่านอ๋องหรือ? พวกเราคงต้องไปบอกฮองเฮาเจ้าค่ะ!”หลิงอวี๋เหลือบมองเสวี่ยฉินแล้วเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “หากอยากจะไปฟ้อง แล้วผู้ใดจะห้ามเจ้าไว้ได้เล่า!”เสวี่ยเจินตะลึง พลางเหลือบมองจื่อผิงที่อยู่ข้าง ๆ จื่อผิงจึงขยิบตาให้นาง แล้วเสวี่ยเจินก็เอ่ย“ท่านพี่พระชายา พวกเรามาถึงที่นี่แล้ว ดื่มชาเสียหน่อยก็คงมิเสียเวลาของท่านหรอกเจ้าค่ะ ท่านดื่มเถิด!”“บังอาจ! ข้ามิอยากดื่มก็จะไม่ดื่ม พวกเจ้ายังจะบังคับให้ข้าดื่มอีกรึ?”หลิงอวี๋ตะคอกด้วยความโกรธ “ไม่มีกฎเกณฑ์เอาเสียเลย หรือว่าเจ้าอยู่ต่อหน้าฮองเฮาก็สั่งฮองเฮาเช่นนี้รึ?”เสวี่ยเจินถือน้ำชาอยู่ มือของนางก็ร้อนแล้ว นางหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยอย่าง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 846
จื่อผิงหยิกแก้มขาวละมุนของเสวี่ยเจินแล้วหัวเราะเบา ๆ พลางเอ่ย “พวกเราเป็นคนที่ฮองเฮาบ่มเพาะกันมา เรามีความงามที่ไม่แพ้ผู้ใดทั้งยังมีความรู้อย่างดีด้วย คนที่หยาบคายเยี่ยงพระชายาจะมาเทียบพวกเราได้อย่างไร!”“ขอเพียงหาโอกาสได้ปรนนิบัติแนบชิดกับท่านอ๋องได้สักคืน ท่านอ๋องจะต้องชอบพวกเราเป็นแน่!”เสวี่ยฉินกับเสวี่ยเจินฟังแล้วก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยจากนั้นเสวี่ยฉินก็กลอกตา พลางกระซิบ “แต่ข้าก็ยังคงรู้สึกว่า การที่พระชายาอยู่ในตำหนักอ๋องอี้หนึ่งวัน มันก็เป็นอุปสรรคสำหรับเราแล้ว! ฮองเฮาตรัสไว้แล้วมิใช่หรือว่าให้เราสืบเรื่องในตำหนักอ๋องอี้?”“ท่านอ๋องกับพระชายามิได้อาศัยอยู่ด้วยกัน นี่ก็นับว่าเป็นข่าวที่มีประโยชน์แล้วใช่หรือไม่!”“ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาว่า ท่านอ๋องมิโปรดลูกชู้นั่นเพราะมิใช่บุตรชายทางสายเลือดของพระองค์ เช่นนั้นจึงเกลียดพระชายา เรื่องนี้น่าจะเป็นเหตุผลที่ท่านอ๋องมิแตะต้องพระชายากระมัง!”“มิเช่นนั้น ตอนนี้ขาของท่านอ๋องก็หายดีแล้ว พระองค์จะทนมิแตะต้องพระชายาเลยได้เยี่ยงไร?”จื่อผิงครุ่นคิดแล้วพยักหน้าพลางเอ่ย “เช่นนั้นพวกเราก็ส่งข่าวนี้ไปถึงฮองเฮากันเถิด!”หานอวี้เฝ้ามองพวกเห
Latest chapter
