Share
บทที่ 952
Related chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 953
หลิงอวี๋มองหานอวี้ยิ้ม ๆ นางผู้นี้พูดจาตรงไปตรงมาและใจดีมาก แต่ก็หัวรั้นเช่นกัน“หานอวี้ เจ้าลองคิดดู แจกันแตกตรงที่ใด?”หานอวี้ตอบทันที “ย่อมเป็นที่เรือนยลวสันต์อยู่แล้วเจ้าค่ะ!”หลิงอวี๋มองไปที่สุ่ยหลิงแล้วเอ่ยยิ้ม ๆ “สุ่ยหลิง ให้คำแนะนำนางที”สุ่ยหลิงยิ้มทันทีพลางเอ่ย “หานอวี้ ความหมายของพระชายาคือ... ในเมื่อแจกันแตกในเรือนยลวสันต์ เหตุใดอนุฉินมิลงโทษเวิ่นอวี้ที่เรือนยลวสันต์ แต่กลับออกมาข้างนอก ทั้งยังเลือกลงโทษเวิ่นอวี้ตอนที่เราผ่านมาด้วย?”“นี่ก็เพื่อให้พระชายากับพวกเราได้เห็นไงเล่า!”หานอวี้สับสนเล็กน้อย “ไฉนจึงอยากให้พวกเราเห็นหรือ?”สุ่ยหลิงบุ้ยปาก “จะเหตุใดอีกเล่า? ก็เพื่อให้เราเห็นใจเวิ่นอวี้ไง! เช่นนี้ต่อไปเวิ่นอวี้จะสบโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับเรา!”“เมื่อคุ้นเคยกันแล้วเราก็จะมิระวังตัวกับนาง นางจะสามารถเข้าออกเรือนบุหงาได้อย่างง่ายดาย หรือแม้แต่สืบข่าวของพระชายาจากพวกเราด้วย!”หลิงอวี๋พยักหน้าอย่างชื่นชม สุ่ยหลิงเชี่ยวชาญเรื่องนี้แล้ว“เป็นสายลับหรือ? เช่นนั้นนี่ก็เป็นกลอุบายทำร้ายงั้นหรือ?”หานอวี้ตอบสนองทันทีแล้วตะโกนด้วยความโกรธ “และทำให้ข้ารู้สึกผิดกับนาง แต่ท
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 954
เซียวหลินเทียนหรี่ตามองหลิงอวี๋นางจัดการแก้ปัญหาเรื่องการแต่งงานให้หลิงหว่านกับเผยอวี้ ตอนนี้คิดที่จะสู่ขอภรรยาให้เฉาอี้อีกแล้วตัวนางเองเล่า?แล้วเขาเล่า?ความอารมณ์ดีของเซียวหลินเทียนลดลงอย่างมาก ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงหลิงอวี๋ในอดีตมาก ๆแม้ว่าตอนนั้นนางจะทำให้เขารังเกียจ แต่นางก็พูดกับเขาว่า ‘เซียวหลินเทียน...หม่อมฉันชอบท่าน!’ แต่ตอนนี้ นางมิพูดเช่นนั้นเลย!ดวงตาของนางไม่มีประกายแห่งความชื่นชมในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว!“อาอวี๋… เจ้า… เจ้ายังฝังใจเรื่องที่ข้าตีเจ้าและเย็นชากับเจ้าตอนนั้นอีกหรือ?”เซียวหลินเทียนอาศัยฤทธิ์เหล้าเอ่ยถามออกไป“ไม่เพคะ!”หลิงอวี๋มิรู้สึกเจ็บแค้นแล้วจริง ๆแม้ว่าตอนนั้นที่ข้ามเวลามา เซียวหลินเทียนจะสับสนมาก เอาแต่จะทุบตีจะฆ่าตนแต่นั่นคือความแค้นก่อนหน้านี้ของพวกเขา ตอนนี้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเข้ากันได้ดีมาก นางลืมเรื่องเหล่านั้นไปแล้ว!เซียวหลินเทียนเห็นว่าหลิงอวี๋สงบมาก อีกทั้งไม่มีความเกลียดชังในดวงตา เขาจึงรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ย“แล้ว… เราจะเริ่มต้นกันใหม่ได้หรือไม่?”หลิงอวี๋ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วขมวดคิ้ว การหมั้นหมายของหลิงหว่านกับเผย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 955
หลิงอวี๋ตรวจชีพจรของเฮยจื่อ เฮยจื่อมองหลิงอวี๋อย่างงุนงงแล้วพยายามลุกขึ้นนั่งทำความเคารพ“อย่าขยับ! นอนลงเถิด!”หลิงอวี๋ยิ้มให้เขาเด็กคนนี้เปลี่ยนไปมากตั้งแต่เข้าเรียน ประกอบกับการกำกับดูแลอย่างต่อเนื่องของเซียวหลินเทียน นิสัยที่มิดีก่อนหน้านี้ก็เกือบจะหายไปหมดแล้วแม้ว่าหลิงอวี๋จะมิสามารถพูดได้ว่าชอบเขามาก แต่ก็เริ่มที่จะยอมรับเขาแล้วหลังจากตรวจไปสักพัก หลิงอวี๋ก็รู้แล้วว่าอาการป่วยของเฮยจื่อเป็นการติดเชื้อโรคฝีดาษ นางตกใจมากในสมัยโบราณโรคฝีดาษเป็นโรคที่มีอัตราการตายสูง และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในหมู่เด็ก หลิงอวี๋จึงสั่งทันที“เถาจื่อ ให้หมิ่นกูส่งพี่เลี้ยงสองคนมาเฝ้าทางเข้าเรือนของเฮยจื่อไว้ มิอนุญาตให้ใครเข้าออกทั้งสิ้น!”“วันพรุ่งให้หมิ่นกูส่งคนไปลาให้เฮยจื่อด้วย เขาจะมิไปหออักษรจนกว่าจะดีขึ้น!”เมื่อเด็กรับใช้ได้ยินที่หลิงอวี๋เอ่ย เขาก็เอ่ยด้วยความตื่นตระหนก “พระชายา... นายน้อยน้อย... นายน้อย จะตายหรือไม่ขอรับ?”“ไม่! อย่าคิดอะไร้สาระเยี่ยงนั้น ประเดี๋ยวข้าจะให้คนไปต้มยามาให้ พวกเจ้าที่ดูแลเฮยจื่อก็ดื่มกันคนละชาม จะได้ป้องกันการติดเชื้อ!”หลิงอวี๋เอ่ยถาม “เซี่ยอี ในช่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 956
“โรคฝีดาษ?”องค์ชายเย่ตกใจ จูหลานยิ่งหวาดกลัวจนแทบจะล้มลงไปกับพื้นเลยนี่มันโรคร้ายแรงถึงชีวิต!“ท่าน… ท่านพี่สะใภ้สี่ อย่าทำให้ข้ากลัว! มันจะเป็นโรคฝีดาษได้เยี่ยงไร?”“เสี่ยวเป่าไม่มีการติดต่อกับบุคคลภายนอก ทุก ๆ วันก็มิเคยออกจากบ้าน จะติดเชื้อโรคฝีดาษได้เยี่ยงไร!”หลิงอวี้ก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน จึงเอ่ย “อย่าเพิ่งกังวล รอข้าตรวจเสี่ยวเป่าก่อนค่อยว่ากัน!”หลิงอวี๋รู้สึกว่าการหายใจของเสี่ยวเป่าอ่อนแรง จึงใช้ไม้กดลิ้นตรวจเสี่ยวเป่า ที่คอของเขาบวมและมีหนองสองจุดอยู่ในนั้นแค่กินยามิได้ผลหรอก!หลิงอวี๋ถือโอกาสล้างมือ และไปหยิบขวดยาออกจากมิติ“จูหลาน อาการของลูกชายเจ้าแย่มาก ข้าต้องฉีดยาเขา!”หลิงอวี๋แสดงขวดยาให้จูหลานดู เพื่อที่จูหลานจะได้ไม่มีข้อสงสัยใด ๆ ในภายหลัง“แน่นอนว่าจะกินยาก็ได้ แต่ผลที่ได้มิดีเท่ากับการฉีดยา!”องค์ชายเย่มองขวดแปลก ๆ ของหลิงอวี๋ แล้วเอ่ยอย่างมิสบายใจ “แค่กินยาเถิด! เจ้าเขียนตำรับยาแล้วข้าจะให้คนไปเอายามาเอง!”“ท่านพี่สะใภ้สี่ การกินยาจะทำให้อาการของเสี่ยวเป่าแย่ลงหรือไม่?”แม่ลูกอยู่ใกล้ชิดกัน จูหลานก็ทนมิได้ที่จะเห็นลูกชายของนางต้องทนทุกข์ทรมานเช่นน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 957
ใบหน้าของจูหลานแดงมาก หลิงอวี๋พูดเปิดเผยขึ้นมา ก็ทำให้นางรู้สึกละอายใจอย่างยิ่งหลิงอวี๋พูดถูก เซียวหลินมู่มิอยากเป็นหนี้หลิงอวี๋อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นคราวนี้เมื่อเสี่ยวเป่าล้มป่วย เซียวหลินมู่จึงปฏิเสธที่จะไปเชิญหลิงอวี๋หากอาการเมื่อครู่ของเสี่ยวเป่ามิอันตรายเกินไป จนจูหลานบังคับเขาไป เขาก็คงมิยอมไปเชิญหลิงอวี๋“ท่านพี่สะใภ้สี่... ข้ามิได้หมายความเยี่ยงนั้นจริง ๆ! ท่านช่วยข้า ท่านเป็นผู้มีพระคุณของข้ากับเสี่ยวเป่า ข้ามิเคยคิดที่จะกลายเป็นศัตรูของท่าน!”“ก็แค่… ข้า ข้ามิสามารถโน้มน้าวเขาได้!”จูหลานหลั่งน้ำตาด้วยความอับอาย “เขามิเคยสนใจตำแหน่งนั้นมาก่อน แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ข้ามิรู้ว่าใครเป็นคนยุยงเขา เขา... เขาเพิ่งเริ่มคิดถึงมัน!”“ข้าขอโทษ ท่านพี่สะใภ้สี่... ข้ามิอยากให้เขาแข่งขันกับท่านอ๋องอี้เพื่อแย่งชิงตำแหน่งนั้นจริง ๆ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะถูกครอบงำ มีเพียงแค่เขาต้องชนะอันดับหนึ่งในการแข่งขันทางทหารสี่แคว้นเท่านั้ัน เสด็จพ่อจึงจะมองเขาต่างจากเดิม!”หลิงอวี๋มิรู้สึกโกรธเมื่อเห็นว่าจูหลานเปิดเผยความคิดทั้งหมดของเซียวหลินมู่ เมื่อเทียบกับพระชายาเว่ยกับพระชายาคังแล้ว จูหลานคนนี้ไร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 958
เสี่ยวเป่ายังเด็กอยู่ เป็นเรื่องยากสำหรับหลิงอวี๋ที่จะไปจนกว่าอาการของเขาจะคงที่นางเดินออกไปให้เซียวหลินเทียนกลับไปก่อน ตนจะพักอยู่ที่ตำหนักองค์ชายเย่ชั่วคราวหนึ่งคืนเซียวหลินเทียนรู้สึกได้ไวต่อการเปลี่ยนแปลงท่าทีขององค์ชายเย่ที่มีต่อเขา เขาดึงหลิงอวี๋อย่างเป็นกังวลแล้วเอ่ย “อาอวี๋ เจ้าอยู่ที่นี่จะมิเป็นไรหรือ?”หลิงอวี๋เข้าใจความกังวลของเซียวหลินเทียนทันที จึงบีบมือแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีปัญหา! หม่อมฉันจะดูแลตัวเอง!”“เมื่ออาการของเสี่ยวเป่าคงที่แล้ว หม่อมฉันจะกลับไปในวันพรุ่ง! ให้หลิงซวนดูแลเฮยจื่อให้ดี!”“โรคนี้ฟังดูน่ากลัว แต่ตราบใดที่ใส่ใจกับการฆ่าเชื้อและข้อควรระวัง ก็จะมิติดเชื้อในบ้าน!”“อืม ข้าจะจัดการให้!”เซียวหลินเทียนจับมือหลิงอวี๋อย่างแน่นก่อนจะพาคนกลับตำหนัก“พี่สะใภ้สี่ คืนนี้ท่านคงจะเหนื่อยแล้ว!”องค์ชายเย่เอ่ยอย่างสุภาพสองสามคำแล้วกลับไปที่ห้องของเขาหลิงอวี๋อยู่กับจูหลานคอยเฝ้าเสี่ยวเป่า เมื่อมีระยะห่างแล้ว หลิงอวี๋ก็มิได้พูดกับจูหลานมากนักเมื่อเห็นว่าเสี่ยวเป่าเหงื่อออกมาก นางจึงเอ่ย “เอาเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้เขาเปลี่ยนเถิด! ซักเสื้อผ้าที่เปลี่ยน ต้มใ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 959
หลิงอวี๋รู้สึกประทับใจกับสิ่งที่จูหลานเอ่ยจูหลานดูไร้เดียงสา แต่นางก็มีสติ!“ท่านพี่สะใภ้สี่ ท่านคิดว่าข้าโตแล้วใช่หรือไม่?”จูหลานยิ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับท่านมามากแล้ว ข้าได้ยินมาว่าท่านเกือบจะถูกท่านอ๋องอี้ทุบตีจนตาย แต่ในที่สุดท่านก็ตื่นขึ้นมา!”“ข้าก็เหมือนกัน ความตายอยู่ใกล้ข้ามากเมื่อตอนที่ข้าให้กำเนิดลูก!”“ข้ามักจะคิดว่าหากข้ามิโชคดีพอที่ได้พบท่าน หลุมศพของข้าคงเต็มไปด้วยวัชพืช! เมื่อเทียบกับความตาย ความรุ่งโรจน์กับความมั่งคั่ง ในใต้หล้านี้เป็นเพียงเมฆที่หายวับไปได้เท่านั้น!”“เซียวหลินมู่มิเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน หลังจากได้รับกำลังใจจากคนอื่น เขาลืมไปเลยว่าตัวเขาเองมีความสามารถแค่ไหน!”จูหลานส่ายหัวพลางถอนหายใจ “ท่านอ๋องอี้มีพลังมากกว่าเขามาก ตอนที่ท่านถูกใส่ร้าย เขาเจอกับกองทัพหลวงก็ยังทำอะไรมิถูก!”“เซียวหลินมู่มิเคยคิดเลยว่าตอนที่เขาถูกศัตรูรายล้อม หากมิได้รับความช่วยเหลือจากพี่น้องที่เสียชีวิตไป ใครจะช่วยเขา!”หลิงอวี๋เงียบไป นางเข้าใจได้ว่าจูหลานแสดงความปรารถนาดีต่อนาง มิว่าจะเป็นเพื่อเซียวหลินมู่หรือเพื่อตัวนางเอง หลิงอวี๋ก็ยอมรับในความปรารถนาดีของ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 960
หลิงอวี๋ให้น้ำเกลืออีกชุดหนึ่งกับเสี่ยวเปาแล้วเอ่ยกับจูหลาน“อาการของเสี่ยวเป่าให้น้ำเกลือสามวันก็มิเป็นอะไรมากแล้ว! ข้าจะให้สุ่ยหลิงเฝ้าเขาในวันนี้แล้ววันพรุ่งข้าจะมาตรวจอาการ!”จูหลานได้เห็นแล้วว่าเสี่ยวเป่าดีขึ้นอย่างรวดเร็ว จึงเอ่ยขอบคุณ “เจ้าค่ะ ท่านพี่สะใภ้สี่ ขอบคุณท่านแล้ว! ท่านกลับไปพักผ่อนเถิด ข้าจะส่งรถม้าไปรับในวันพรุ่ง!”“อืม!”หลิงอวี๋ต้องกลับไปดูเฮยจื่อ จึงให้สุ่ยหลิงอยู่ที่นี่แล้วบอกลาจูหลานจัดรถม้าไปส่งหลิงอวี๋กลับรถม้ามาถึงตำหนักอ๋องอี้ ก่อนที่หลิงอวี๋จะลงจากรถ นางก็เห็นมู่หรงชิ่งยืนอยู่ที่ประตูตำหนักอ๋องอี้พร้อมกับนางรับใช้“องค์หญิงชิ่ง? มีอะไรหรือ?”หลิงอวี๋ทักทายทันทีที่ลงจากรถ“อื้ม ข้ามาที่นี่เพื่อถามเจ้าว่า เจ้าได้รับคำเชิญขององค์หญิงตานรั่วหรือไม่?”หลิงอวี๋ส่ายหัว “เมื่อคืนข้ามิได้อยู่บ้าน ข้าไปตรวจรักษา มิรู้ว่าพระนางส่งคำเชิญมาให้ข้าหรือไม่!”“องค์หญิงตานรั่วบอกว่าใกล้จะถึงวันเกิดของนางแล้ว นางอยากจะใช้โอกาสนี้ติดต่อกับทุกคน!”มู่หรงชิ่งขมวดคิ้วแล้วเอ่ย “ข้าได้ยินมาว่านางเชิญคุณหนูร่ำรวยหลายคนจากเมืองหลวงของเจ้า! มีองค์หญิงหกด้วย! ข้าจึงมาถามเ
Latest chapter
