Share

บทที่​ 949

“อวี้เอ๋อร์! มิได้เด็ดขาดนะ!”

ฮูหยินเผยร้อนใจจนก้าวไปดึงเผยอวี้ไว้ นางจะปล่อยให้ลูกชายของตนเป็นลูกเขยแต่งเข้าได้เยี่ยงไรกัน!

“ลุกขึ้น! แม่… แม่จะสู่ขอให้เจ้าเอง!”

ตราบใดที่เขามิต้องเป็นเขยแต่งเข้า ฮูหยินเผยก็ยอมตกลงทั้งนั้น

พูดแล้ว นางก็ฝืนยิ้มมองไปทางฮูหยินหลิง “ฮูหยินหลิง ข้าทำผิดไปแล้ว ข้าขอโทษ ท่านเห็นด้วยการแต่งงานของเผยอวี้กับหลิงหว่านเถิด!”

ป้าสะใภ้ใหญ่รู้สึกเสียใจกับหลิงหว่าน นางมิรู้ว่าควรเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้หรือไม่!

เห็นได้ชัดว่าฮูหยินเผยถูกบังคับให้เห็นด้วยเรื่องการแต่งงาน หากหลิงหว่านแต่งงานไปแล้วจะมีชีวิตที่ดีหรือ?

หลิงหว่านปฏิเสธ “ฮูหยินเผย ขอบคุณในเจตนาดีของท่าน! ท่านพาลูกชายของท่านกลับไปเถิดเจ้าค่ะ!”

หลิงหว่านเองก็มีความเย่อหยิ่งของตัวเองเช่นกัน เมื่อครู่ฮูหยินเผยทำให้ตนกับท่านแม่อับอาย หากนางตกลงเช่นนี้ มันจะมิทำให้ตระกูลหลิงดูด้อยกว่าหรือ?!

หลิงอวี๋มองอยู่ข้าง ๆ นางมิอยากเกลี้ยกล่อมฝ่ายใดเลย

การแต่งงานเป็นเรื่องตลอดชีวิต หากหลิงหว่านรู้สึกคับข้องใจ ต่อไปนางกับเผยอวี้ก็จะไม่มีทางมีชีวิตที่ดี

นางแค่หวังให้น้องสาวของตนมีความสุข มิว่าหลิงหว่านจะเลือกใค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status