Share

บทที่ 399

เมื่ออู๋หลางได้ยินเสียงและมองไปเห็นฉีเทียนหยวน องค์ชายสามแห่งแคว้นฉีตะวันออกกล่าวว่า "ช่างไร้สาระนักที่แคว้นอู๋ตะวันตกส่งองค์ชายอย่างท่านคนนี้มา ข้าจะส่งคนไปเผยแพร่เรื่องนี้อย่างดีทีเดียว องค์ชายใหญ่ของแคว้นอู๋ตะวันตก แม้แต่น้องสาวผู้น่าสงสารของตนก็ยังไม่ละเว้น มันช่าง...จิ๊ จิ๊…”

เขาถอนหายใจและเดาะลิ้น หันมองไปทางซูชิงอู่ เมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังมองเขาอยู่ เขาก็ยืดหลังทันทีและเปล่งเสียงดังขึ้นหลายระดับ

ดวงตาของอู๋หลางมืดมนอย่างยิ่งและเขาจ้องมองไปที่ฉีเทียนหยวนอย่างดุเดือด

“ถ้าข้าไม่ถูกใครหลอกล่ะก็...”

“ท่านมาที่นี่คงไม่ได้ใส่ใจเรื่องราชกิจ คงคิดถึงแต่ความสุขส่วนตัว ไม่เช่นนั้นจะเกิดเรื่องเข้าใจผิดแบบนี้ได้อย่างไร?”

ฉีเทียนหยวนตีความการคาดการณ์ที่เขาพูดว่าเป็นความเข้าใจผิด

อู๋หลางโกรธกับคำพูดของฉีเทียนหยวน แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะมือของเขายังเจ็บมาก ไม่รู้จะโต้แย้งฝ่ายตรงข้ามอย่างไร

เขานำคนของเขาออกจากท้องพระโรงไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว จากนั้นทั้งท้องพระโรงก็กลับสู่ความสงบ

ฉีเทียนหยวนเดินไปหาซูชิงอู่และทักทายนางด้วยความเคารพ "แม่นางซู เจ้ามั่นใจได้ มีข้าอยู่ที่นี่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status