Share
บทที่ 187
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 188
“เจ้า...”หัวปิ่งถูกคำพูดหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานตอกหน้าจนหน้าเขียวปัด ตอนนี้เอง ฉินอวิ๋นเซินลุกขึ้นมาและพูดอย่างดูแคลน “พี่เจ็ดก็ยังมีนิสัยเน่า ๆ เหมือนเดิม บางเรื่องมีหนึ่งมีสองไม่มีสาม ไม่มีใครตามใจนิสัยแย่ ๆ นี้ของท่านตลอดหรอก บางเรื่องท่านพูดแล้วแต่ไม่นับ”“ก็นั่นนะสิ! บางคนน่าจะคิดสักหน่อยว่าจะเดินออกจากตระกูลเซี่ยงยังไง ไม่ใช่มาข่มขู่คนอื่น!”ตอนนี้เอง เซี่ยงเทียนเวิ่นหน้าขมึงทึงเดินมา สายตาที่มองฉินอวิ๋นฟานเต็มไปด้วยความอึมครึม หัวปิ่งช่วยให้ปู่ของเขาฟื้น เขาก็คือผู้มีพระคุณใหญ่หลวงของตระกูลเซี่ยงถ้าผู้มีพระคุณถูกข่มขู่ซึ่งหน้าที่ตระกูลเซี่ยง และเขาซึ่งเป็นคนตระกูลเซี่ยงกลับนิ่งดูดาย นั่นมิใช่พวกลืมบุญคุณผิดต่อคุณธรรมหรือ?ฉินอวิ๋นฟานในเวลานี้ย่อมตกเป็นศัตรูร้ายของตระกูลเซี่ยง เซี่ยงเทียนเวิ่นลุกขึ้นยืนอยู่ข้างหลังหัวปิ่งอย่างไม่ลังเลสักนิด ให้ท้ายหัวปิ่งเต็มกำลัง แม้ว่าที่เขาเผชิญหน้าอยู่คือรัชทายาทแห่งต้าเฉียนฉินอวิ๋นฟานก็ตามอู่จ้านเห็นดังนั้นจึงรีบมาบังอยู่ด้านหน้าฉินอวิ๋นฟานทันที“ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงแค่ฟื้นขึ้นมา ไม่ได้รักษาหายสักหน่อย เจ้าตื่นเต้นอะไร?”ฉินอวิ๋นฟานกล่าว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 189
พอได้ยินว่าท่านผู้เฒ่าเซี่ยงหมดทางเยียวยา หัวใจที่ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ของฉินอวิ๋นเซินตกสู่เหวลึกฉับพลัน ทีแรกนึกว่าหัวปิ่งสามารถรักษาโรคของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงได้สบาย ๆ พร้อมดึงตระกูลเซี่ยงเข้าร่วม ไม่นึกว่าจะทำให้ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงตายเร็วขึ้นแผนยิงทีเดียวได้นกสองตัวพังพินาศ ความรู้สึกถึงวิกฤติการณ์ท่วมเข้าสู่หัวใจ“นายท่าน ยามาแล้วขอรับ!”ตอนนี้เอง เด็กรับใช้หน้าประตูหอบห่อยาห่อเบ้อเร่อวิ่งกระหืดกระหอบมาถึง พบว่าทุกคนมีสีหน้าย่ำแย่ผิดปกติ จมอยู่ท่ามกลางความเศร้า นายท่านกับคุณชายหมดเรี่ยวแรงนั่งอยู่กับพื้น ไม่ได้ยินคำพูดของเขา“อาจ้าน รีบบดหวงฉินกับจินอิ๋นฮัวเป็นผงเร็ว อย่าลืมเหลือหวงฉินไว้ครึ่งหนึ่งด้วยนะ!”สถานการณ์เร่งด่วน ฉินอวิ๋นฟานไม่พูดพร่ำทำเพลง หวงฉินและจินอิ๋นฮัวคือตัวยาสำคัญในการลดอักเสบ ถึงจะต่างจากยาแก้อักเสบในยุคปัจจุบันมาก แต่ก็ได้ผลเหมือนกัน“เอ่อ ได้!”ติดตามฉินอวิ๋นฟานมานานขนาดนี้ อู่จ้านรู้ว่าฉินอวิ๋นฟานจะลงมือแล้ว ด้วยความเข้าใจที่เขามีต่อฉินอวิ๋นฟาน เขาไม่ลงมือยังแล้วไป หากลงมือต้องได้ผลลัพธ์มหัศจรรย์แน่ ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย อู่จ้านเริ่มทำงานเดี๋ยวนั้น“หลีกไป!”
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 190
ฉินอวิ๋นเซินแค่นฮึเสียงหนึ่ง กระหยิ่มใจกล่าว “ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงตายก็เป็นเพราะท่าน ถ้าไม่ใช่เพราะท่านถ่วงเวลา ทำให้การรักษาของหมอเทวดาหัวล่าช้า คงรักษาท่านผู้เฒ่าเซี่ยงหายไปนานแล้ว”“ที่ท่านทำท่าจะช่วยคนในตอนนี้ เพราะกลัวตระกูลเซี่ยงจะพาลโกรธท่าน ท่านก็เลยทำเป็นกระตือรือร้นจะช่วยคน ใช้ความเห็นใจของตระกูลเซี่ยง แล้วให้พวกเขาปล่อยท่านไป ข้าพูดถูกใช่หรือไม่?”พอฉินอวิ๋นเซินพูดจบ ก็โบ๊ยความผิดมาให้ฉินอวิ๋นฟานตรง ๆ แบบนี้ทั้งได้หลอกใช้ตระกูลเซี่ยงและแก้แค้นฉินอวิ๋นฟานในคราวเดียว แทบจะยิงนัดเดียวได้นกสองตัว“นั่นสิ องค์ชายแปดกล่าวถูกต้อง เมื่อครู่ข้าตรวจอาการป่วยของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงชัดเจนแล้ว กลับถูกฉินอวิ๋นฟานขัดขวางตอนจะลงเข็มสุดท้าย พลาดโอกาสรักษาที่ดีที่สุด ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขา มิเช่นนั้นด้วยประสบการณ์การแพทย์หลายสิบปีของข้า ต้องรักษาท่านผู้เฒ่าเซี่ยงได้แน่นอน”พอได้ยินองค์ชายแปดอธิบายอย่างนี้ หัวปิ่งร้องว่าเก่งทันที ไม่เพียงรักษาชื่อเสียงของเขาเอาไว้ได้ ทั้งยังดึงเขาออกมาจากจุดล่อแหลม ให้ฉินอวิ๋นฟานแบกรับความผิดทั้งหมด เขาหรือจะพลาดโอกาสตีไข่ใส่นมที่ดีเช่นนี้ไป?ฉินอวิ๋นเซินกล่าวต
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 191
ทีแรกฉินอวิ๋นเซินคิดจะเติมไฟเข้าไปอีก เอาฉินอวิ๋นฟานให้ตายไปเลย ไม่นึกว่าตอนที่จวนจะสำเร็จแล้ว เซี่ยงเส้าหลงจะออกหน้ากะทันหัน แถมยังยืนอยู่ฝั่งฉินอวิ๋นฟานอีก นี่ทำให้เขาเซ็งสุดขีดแต่เขาไม่เชื่อหรอกว่าฉินอวิ๋นฟานจะทำให้ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงฟื้นคืนชีพได้ ขนาดหัวปิ่งยังคิดว่าท่านผู้เฒ่าเซี่ยงหมดทางเยียวยา น่ากลัวว่าทั้งต้าเฉียนคงไม่มีใครฝืนลิขิตฟ้าได้แล้วเกี่ยวพันถึงชีวิตคน ฉินอวิ๋นฟานเดินปรี่มาถึงหน้าเตียงท่านผู้เฒ่าเซี่ยง เลิกผ้าห่มออกและพูดเสียงดัง “ผ้าขนหนู กรรไกร น้ำเย็น รีบเอามา!”“มาแล้ว!”สถานการณ์คับขัน ทุกคนรอรับคำสั่งทุกเมื่อ แค่แพล็บเดียวก็เอาผ้าขนหนู น้ำเย็นและกรรไกรมาแล้ว ฉินอวิ๋นฟานชุบผ้าขนหนูให้เปียกและประคบบนหน้าผากของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุด นี่คือการลดอุณหภูมิแบบพื้นฐานที่สุด ไม่นานก็ควบคุมอาการของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงให้นิ่งได้ฉินอวิ๋นฟานตัดขากางเกงของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงด้วยความเร็วสูงสุดอีกครั้ง เปิดขาที่บาดเจ็บ แม้จะใส่ยาที่ขาของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงแล้ว แต่เนื่องจากทำแผลไม่เรียบร้อยจึงทำให้ติดเชื้อ ขาครึ่งหนึ่งเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วง แต่โชคดีที่ยังไม่รุนแรงมากนั
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 192
“เสร็จแล้ว!”อู่จ้านส่งยาแก้อักเสบที่บดเป็นผงละเอียดแล้วมาทันที ฉินอวิ๋นฟานโรยผงลงไปบนปากแผลอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็พันแผลเบา ๆ ก่อนจะแบ่งผงที่เหลือเป็นห่อเล็ก ๆการดำเนินนี้ของฉินอวิ๋นฟานทำให้ทุกคนตาโตอ้าปากค้าง นี่มิใช่วิธีการรักษาตามปกติ แต่หลังจากฉินอวิ๋นฟานทำเสร็จ ดูเหมือนว่าสภาพการณ์ของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงจะคงที่แล้วจริง ๆเห็นเพียงฉินอวิ๋นฟานยังไม่หยุด ใช้ตัวยาที่เหลือทั้งหมดเทลงต้มในหม้อต้มยา เติมน้ำปริมาณน้อย ค่อย ๆ เคี่ยวด้วยไฟอ่อน กระทั่งน้ำแห้ง ฉินอวิ๋นฟานยังคงเคี่ยวไม่หยุด“เหอะ ข้าเพิ่งเห็นคนตุ๋นยาอย่างนี้ น้ำแห้งไปหมดแล้ว ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงจะดื่มยังไง? ต้มต่อไปหม้อต้มได้ระเบิดกันพอดี”หัวปิ่งเห็นการกระทำพิสดารพันลึกของฉินอวิ๋นฟานจึงเยาะเย้ยอย่างเย็นชาอยู่ข้าง ๆ“ก็นั่นนะสิ รัชทายาท ท่านต้มจนน้ำจะแห้งหมดแล้ว ขืนต้มต่อไปยังจะมีประโยชน์อันใด?”เซี่ยงเส้าหลงถามด้วยใบหน้าฉงนเหมือนกัน“ถ้าอยากให้ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงไข้ลด ก็ต้องใช้ของที่ข้าต้มนี่แหละ เดี๋ยวพวกเจ้าก็รู้เอง”ฉินอวิ๋นฟานไม่อธิบายมาก เพราะถึงจะอธิบาย ก็ไม่แน่ว่าพวกเขาจะเข้าใจตัวยาที่เขาพูดเหล่านี้คือตัวยาสำคัญ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 193
“หึ ทำเป็นเร้นลับซ่อนเงื่อน!”หลังจากฉินอวิ๋นฟานสิ้นสุดกระบวนการ หัวปิ่นแค่นลมออกจมูก ยิ่งเห็นเขาทำมั่วไปหมด ด้วยประสบการณ์การรักษาหลายปีของเขา ต่อให้ท่านผู้เฒ่าอาการคงที่แล้ว ก็ไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้เด็ดขาด“พี่เจ็ด มีฝีมือจริง ๆ เลยนะ ใช้ลูกไม้นิดหน่อย ทำไอ้เม็ดดำ ๆ ไม่กี่เม็ดก็หลอกผู้นำตระกูลเซี่ยงได้แล้ว ข้าเลื่อมใสยิ่งนัก”ฉินอวิ๋นเซินยังไม่ตายใจ เล่นละครตบตา เหน็บแนมฉินอวิ๋นฟานต่อ พลิกขาวเป็นดำ ใช้ลูกไม้ร้อยแปด ไม่ว่าอย่างไรจะให้เขาสำเร็จไม่ได้ ขอเพียงท่านผู้เฒ่าเซี่ยงยังไม่ได้สติ เขาจะไม่ให้ฉินอวิ๋นฟานมีความสุข“องค์ชายแปด ท่านวางใจเถอะ ถ้าอีกสองก้านธูปถ้าท่านปู่ข้าไม่ฟื้นขึ้นมา ฉินอวิ๋นฟานยังยากจะปัดความรับผิดชอบ ไม่ว่าสุดท้ายเขาจะทำอะไรเพื่อท่านปู่ ข้าจะไม่อภัยให้เขาทั้งนั้น”เซี่ยงเทียนเวิ่นถูกฉินอวิ๋นเซินชักนำอีกครั้ง คิดว่าฉินอวิ๋นฟานคือพวกก่อกวน กลัวตระกูลเซี่ยงพาลโกรธจึงทำเป็นช่วยท่านปู่ ลูกไม้แบบนี้ใจไม่บริสุทธิ์“คุณชายเซี่ยง สมองท่านป่วยหรือ? ถึงปู่ของท่านยังไม่ฟื้น แต่สถานการณ์ของเขาในตอนนี้ก็ดีกว่าตอนที่หัวปิ่งรักษามากใช่หรือไม่?”อู่จ้านชักจะทนดูต่อไปไม่ไหว พู
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 194
เซี่ยงเส้าหลงเห็นสถานการณ์ของบิดาผิดปกติจึงหันมาถามกับฉินอวิ๋นฟานทันที“ท่านผู้เฒ่าจะฟื้นแล้ว พวกท่านซับเหงื่อให้เขา เรียกหน่อยก็พอ” ฉินอวิ๋นฟานยิ้มพลางพูดฉินอวิ๋นเซินไม่ค่อยเชื่อเท่าไร ถามอย่างสงสัย “หมอหลวงหัว จริงหรือ? ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงกำลังจะฟื้นแล้วจริง ๆ?”“เอ่อ เหมือนมีเค้าลางว่าจะฟื้น...”ถึงหัวปิ่งจะไม่แตกฉาน แต่ก็มีความรู้ทางการแพทย์มาก รักษาโรคหลายสิบปี มีพื้นฐานความรู้ทางการแพทย์อยู่ ด้วยประสบการณ์หลายปีของเขา สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงมีน้ำมีนวลกว่าก่อนหน้านี้เล็กน้อย นี่คือปรากฏการณ์ว่าอาการดีขึ้น“บ้าเอ๊ย! ตัวบัดซบนี่กลับซ่อนลึกนัก!”ได้รับคำตอบจากหัวปิ่ง ฉินอวิ๋นเซินสีหน้าเขียวปัด ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ฉินอวิ๋นฟานกลับช่วยคนที่กำลังจะตายได้? หมอนี่มีฝีมือและความลับมากแค่ไหนกันแน่? ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย“ท่านพ่อ ท่านฟื้นสิ ฟื้นขึ้นมาสิ”เซี่ยงเส้าหลงเรียกท่านผู้เฒ่าเซี่ยงอยู่ด้านข้างเบา ๆ ซับเหงื่อให้เขาไม่หยุด ดังคาด ไม่นานท่านผู้เฒ่าเซี่ยงก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นจริง ๆ“ท่านปู่ฟื้นแล้ว ท่านปู่ฟื้นแล้วจริง ๆ!”เซี่ยงเทียนเวิ่นเห็นปู่ฟื้นขึ้นมาดีใจยกใหญ่ คว้ามื
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 195
ถ้อยคำขององค์ชายแปดทำให้ทุกคนในที่นั้นฉงนสนเท่ห์ เมื่อครู่หัวปิ่งมอบหนังสือแจ้งตายของท่านผู้เฒ่าเซี่ยงแล้ว เป็นฉินอวิ๋นฟานที่พยายามกอบกู้สถานการณ์กลับมา ดึงท่านผู้เฒ่ากลับมาจากประตูผีให้พวกเขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ฉินอวิ๋นเซินกล่าวถ้อยคำเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร? นอกจากฉินอวิ๋นฟาน เหมือนว่าไม่มีใครเข้าร่วมการช่วยเหลือท่านผู้เฒ่านี่?“องค์ชายแปด ท่านไม่ได้กำลังพูดเพ้อเจ้ออยู่กระมัง? นอกจากรัชทายาท ที่นี่ยังมีคนอื่นอีกหรือ?”เซี่ยงเทียนเวิ่นไม่มีสมองอย่างไรก็ไม่ถึงขั้นไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาเห็นกับตาว่าฉินอวิ๋นฟานช่วยปู่ทีละขั้นตอน และตัวเขาเองยังเกือบกลายเป็นผู้ช่วยฆาตกรทำให้ปู่ตายอีกเซี่ยงเส้าหลงขมวดคิ้วเล็กน้อย ฉินอวิ๋นเซินยุให้รำตำให้รั่วหนแล้วหนเล่า ทำให้เขาเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองฉินอวิ๋นเซินดึงหัวปิ่งมาอยู่ข้างตัว ยกยิ้มตรงมุมปากและพูดด้วยสีหน้าได้ใจ “ที่ท่านผู้เฒ่าเซี่ยงฟื้นขึ้นมาได้ ทั้งหมดเป็นเพราะเข็มหยินหยางคืนวิญญาณของหมอเทวดาหัว เพียงแต่ช่วงเวลาสำคัญถูกฉินอวิ๋นฟานชิงผลงานไปเท่านั้น”“เชี่ย!”ฉินอวิ๋นเซินพูดจบ ฉินอวิ๋นฟานอึ้งกิมกี่ พลันหลุดคำสบถหยาบคาย เขาเคยเจอคนหน้าหนา แ
Latest chapter
