บทที่ 89

ในขณะเดียวกันนั้น ซูหยิงเซี่ยที่ออกไปชอปปิงก็กลับบ้านมาอย่างเหนื่อยล้า

เจี่ยงหลานนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจเรื่องบางอย่าง ยังไม่ทันที่ซูหยิงเซี่ยจะวางของลง เจี่ยงหลานก็พูดขึ้นเสียงเย็นว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป บ้านหลังนี้จะต้องเลือกคนใดคนนึงเท่านั้น ระหว่างแม่ กับหานซานเฉียน หยิงเซี่ย ลูกตัดสินใจเอาเองก็แล้วกัน”

ซูหยิงเซี่ยขมวดคิ้ว อยู่ดี ๆ เกิดเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก

“แม่คะ แม่เป็นอะไรอีกคะ?” ซูหยิงเซี่ยเอ่ยถาม

“เป็นอะไรอีกหมายความว่ายังไง?” เจี่ยงหลานรู้สึกโกรธขึ้นมาทันที เธอพูดออกมาอย่างมั่นใจว่า “ตอนนี้หานซานเฉียนไม่เห็นแม่อยู่ในสายตาแล้ว ตอนนี้มันปีกกล้าขาแข็งถึงขั้นกล้าด่าแม่แล้ว ลูกบอกทีว่าแม่จะอยู่ร่วมกับคนแบบนี้ได้ยังไง?”

ด่า?

หานซานเฉียนจะกล้าด่าเจี่ยงหลานได้อย่างไร เรื่องนี้จะต้องมีการเข้าใจผิดอย่างแน่นอน

“แม่คะ คงไม่ใช่ว่าแม่ไปฟังคนอื่นพูดจาเหลวไหลมาใช่ไหมคะ?” ซูหยิงเซี่ยเอ่ยถาม

“มันด่าแม่ต่อหน้า ยังต้องไปฟังมาคนอื่นมาอีกเหรอ?” เจี่ยงหลานพูด

“จะเป็นไปได้ยังไงคะ” ปฏิกิริยาแรกของซูหยิงเซี่ยคือเรื่องแบบนี้ไม่มีวันเกิดขึ้น หานซานเฉียนเป็นคนอย่างไรเ