บทที่ 843 ยิ้มในเวลานี้ดูเหมือนไม่ค่อยเหมาะสม

“บังอาจ กล้าดีอย่างไรบุกเข้ามาในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์!”

ลูกศิษย์หลายคนที่เฝ้าประตูต่างก็ชักดาบยาวออกมา และล้อมชายคนนั้นเอาไว้

อินชิงเสวียนมองรูปร่างที่คุ้นตาของชายผู้นั้น และเดินเข้าไปหา

เมื่อมองใบหน้าด้านข้างของเชา อินชิงเสวียนก็แทบไม่อยากเชื่อ

“พี่ใหญ่?”

ลูกศิษย์ได้ยินดังนั้นก็หันกลับมา

“แม่นางอินรู้จักชายผู้นี้ด้วยหรือ?”

อินชิงเสวียนจึงพยุงเขาขึ้นมา

“พวกเจ้าอย่าเพิ่งร้อนใจได้ นี่คือพี่ชายของข้า เขาเดินทางไกลนับพันลี้มาที่นี่ ต้องการมาหาข้าอย่างแน่นอน”

“เช่นนี้นี่เอง”

คนเหล่านั้นจึงรีบยกอินสิงอวิ๋นเข้าไปในห้อง

อินชิงเสวียนหยิบน้ำพุวิญญาณออกมา และป้อนให้อินสิงอวิ๋นหนึ่งแก้ว

เพียงครู่หนึ่ง เขาก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ใบหน้าของอินชิงเสวียนที่อยู่ตรงหน้าก็ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ อินสิงอวิ๋นจึงจับมือของนางด้วยความตื่นเต้น

“น้องใหญ่ ในที่สุดข้าก็หาเจ้าพบ!”

อินชิงเสวียนกุมมือเขาตอบ ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “พี่ใหญ่ถึงเป่ยไห่ได้อย่างไร หรือว่าเกิดเรื่องอะไรที่บ้าน?”

“พี่สะใภ้ของเจ้านาง... น้องใหญ่รีบช่วยนางด้วยนะ!”

อินสิงอวิ๋นพยายามลุกขึ้นนั่ง เมื่อเห็นว่าบนเตียงมี