“เสี่ยวซานซาน เยี่ยมเลย เธอยังมีชีวิตอยู่” อันเคอซินอุทานด้วยความดีใจขณะที่เธอเดินเข้าไปในประตูเมื่อเห็นอันเคอซิน หนิงซานซานก็กระโดดลงจากเตียงอย่างตื่นเต้นและกระโจนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ“พี่สาวซิน ฮือ หนูคิดว่าฉันจะไม่ได้เจอพี่อีกแล้วในชีวิตนี้”อันเคอซินไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้: " เสี่ยวซานซาน เธอต้องทนทุกข์ทรมานมากขนาดไหน ตอนที่เธออยู่คนเดียวตลอดหลายปีที่ผ่านมา"“จากนี้ไปพี่ซินจะไม่ทิ้งเธออีกแล้ว”ทั้งสองกอดกันและร้องไห้โจวไห่ถงแล จ้าวเสว่เหม่ยที่อยู่ด้านข้างก็เริ่มอิจฉาจ้าวเสว่เหม่ย: "เจ้าลูกหมาตัวน้อยนี้ หลังจากที่เรารับใช้เธอมาเป็นเวลานาน เธอก็หันหน้าและกระโจนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของคนอื่น ฉันโกรธมาก"แม้ว่าโจวไห่ถงจะไม่ได้พูดอะไร แต่เห็นความอิจฉาได้อย่างชัดเจนทันใดนั้นจ้าวเสว่เหม่ยก็ลดเสียงของเธอลงแล้วพูดว่า: "ไห่ถง มาดูกันว่าฉันทำอะไรต่อไป"โจวไห่ถง: "เธออยากทำอะไรล่ะ?"ทันใดนั้นจ้าวเสว่เหม่ยก็เอามือปิดท้องของโจวไห่ถง: "ไห่ถง เธอเป็นอะไรไป? เธอปวดท้องหรือเปล่า?"โจวไห่ถงเข้าใจทันที และกุมท้องของเธอด้วยสีหน้าเจ็บปวด: "เมื่อกี้เด็กในท้องเตะฉัน มันเจ็บมาก..."
เดินไป!ไม่ช้า คนหลายคนก็ขับรถไปที่ตรอกนกหินทันทีตรอกนกหินหยางต้าเหนียนเรียกผู้อยู่อาศัยทั้งหมดในตรอกทั้งหมดมารวมตัวกันเขาส่งคนไปตามหาลูกชายของเขาแต่ไม่มีข่าวกลับมา ไม่คาดคิดว่าน้องสาวของหนิงเป่ยอาศัยอยู่ที่ตรอกนกหินเป็นเวลาห้าปี และต้องพึ่งพาหญิงชราที่ชื่อหลิวเพื่อที่จะบังคับให้หนิงเป่ยมอบตัวลูกชายของเขามา เขาไม่มีทางเลือกนอกจากหมายหัวไปที่คุณยายหลิวเขารู้ว่าหนิงเป่ยห่วงใยหนิงซานซานเป็นอย่างมาก ถ้าไม่เกือยตายจะไม่ทางร้องขอชีวิตแน่หยางต้าเหนียนสั่งให้คนของเขาย้ายกระสอบออกจากรถ หลังจากเปิดออก ด้านในเต็มไปด้วยธนบัตรสีเขียวทันใดนั้นดวงตาของผู้อยู่อาศัยในตรอกนกหินก็สว่างวาบขึ้นชายหน้าบากเป็นพูดอย่างประจบประแจง: "บอสครับ คุณจะช่วยเราเรื่องเงินนี้ใช่ไหม? ขอบคุณ ขอบคุณ เราคำนับคุณ"หยางต้าเหนียนพูดว่า: "ตราบใดที่แกร่วมมือกับฉัน เงินก็จะเป็นของแก"ทุกคนตื่นเต้นมาก: "เราจะร่วมมืออย่างแน่นอน เราจะร่วมมืออย่างแน่นอน"หยางต้าเหนียน: "เคยมีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อหนิงซานซานซึ่งอาศัยอยู่ที่นี่"หน้าบากพูดอย่างรีบ: "คุณกำลังพูดถึงเด็กผู้หญิงขี้เหร่ที่ชอบเก็บมูลเหรอ? ใช่ครับ เธออาศัยอยู
นางฟ้าที่ลงมาจุติยังโลก ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้พวกเขาไม่รู้เลยว่าสาวน้อยน่ารักคนนี้คือเด็กสาวน่าเกลียด หนิงซานซาน ที่พวกเขาเรียกเธอทันทีที่คนทั้งหลายลงจากรถ พวกเขาเห็นสภาพที่น่าสังเวชของคุณยายหลิว ทำให้พวกเขาก็โกรธขึ้นมาทันทีคนพวกนี้เลวร้ายเสียยิ่งกว่าสัตว์!หัวใจของหนิงซานซานแทบแตกสลายเธอวิ่งไปร้องไห้และช่วยพยุงคุณยายหลิวลุกขึ้น: "โอ้ คุณยายหลิว หนูขอโทษ หนูมาช้าไป..."คุณยายหลิวเช็ดเลือดและเสมหะบนใบหน้าของเธอแล้วพูดเบาๆ: "สาวน้อย เธอ...เธอเป็นใคร?"“ระ...รีบออกไปซะ คุณไม่สามารถทำให้คนกลุ่มนี้ขุ่นเคืองได้”หนิงซานซานรีบพูดว่า: "คุณยายหลิว หนูคือซานชานเอง คุณยายจำหนูไม่ได้เหรอ"อะไรนะ?คุณยายหลิวตัวสั่นเทาและมองดูหนิงซานซานด้วยดวงตาที่เบิกกว้างหลังจากนั้นเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็จำหนิงซานซานได้ และ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ“สาวน้อย เธอ...ทำไมเธอถึงสวยได้ขนาดนี้...ดีแล้ว...”“ไม่ ชานชาน รีบออกไปเร็ว ๆ พวกเขาตามหาเธอ…”หนิงซานซานร้องไห้และพูด: "คุณยายหลิว ไม่ต้องกังวล หนูจะล้างแค้นให้คุณแน่นอน"ผู้คนในตรอกนกหินก็ตกตะลึงเช่นกัน เมื่อรู้ว่าสาวสวยคนนี้คือหนิงซานซ
จ้าวเสว่เหม่ยเร่กองกำลังช่วยเหลืออย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ให้มาโดยเร็วที่สุดทันใดนั้นมีเสียง "ปัง" ดังขึ้น และมีร่างหนึ่งล้มลงตรงเท้าของใครหลายคนเมื่อจากมองใกล้ๆ พบว่าเป็นบอดี้การ์ดที่หยางต้าเหนียนพามา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด กระดูกแตกสลายล้มลงกับพื้นและเขาก็หมดสติไปสถานการณ์อะไร!พวกสาวๆ มองออกไปข้างหน้าทันทีเห็นคนที่ล้อมรอบถูก "โยน" ขึ้นไปสู่ท้องฟ้าทีละคนแล้วตกลงเกิด "ฝนมนุษย์" อยู่ตรงนั้นพักหนึ่ง และฉากตรงหน้านั้นก็ตระการตามากหลังจากนั้นไม่นาน เหลือเพียงไม่กี่คนล้อมรอบอยู่ที่ยังคงยืนหยัดอยู่ และในที่สุดพวกเขาก็เห็นหนิงเป่ยหนิงเหนือเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งสงครามที่แข็งแกรง ยังยืนหยัดอย่างหยิ่งผยอง บนร่างกายไม่มีรอยแม้แต่รอยเดียวเขาสามารถปัดคนออกไปได้อย่างง่ายดาย ด้วยการต่อยหรือเตะเพียงครั้งเดียวพวกผู้หญิงต่างตกใจมาก: แข็งแกร่งมาก!จ้าวเสว่เหม่ยเลียมุมปากของเธอและคิดกับตัวเองว่า "ขอโทษนะ ไห่ถง เขาเป็สเปคของฉัน"จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดหยางต้าเหนียนหยิบปืนพกออกมาและยิงไปที่หนิงเป่ยปัง!เสียงปืนดังขึ้นและหนิงเป่ยล้มลงกับพื้นบู้ม!สาวๆรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่
ไม่!หยางต้าเหนียนเสียสติ "ฉันจะให้ แค่ฉันให้ก็พอใช่ไหม?"“แต่แกต้องคืนลูกชายของฉันมาก่อน”หนิงเป่ย: "ได้ ชีวิตนั้นก็ไม่มีค่าอะไรในมือของฉันอยู่แล้ว"เขาตะโกนออกไป: "พาคนมาที่นี่"ในไม่ช้า คนสองคนก็เดินออกมาจากมุมลับมุมนึงซึ่งอยู่ห่างไปไม่ไกล และพวกเขาก็จับหยางซื่อเจี๋ยที่หมดสติอยู่มาเป็นตัวประกันด้วยเหตุผลบางอย่าง โจวไห่ถงและจ้าวเสว่เหม่ยดูคุ้นเคยกับคนสองคนนี้ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเห็นพวกเขาที่ไหนแท้จริงแล้ว พวกเขาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของจักรพรรดิดำก่อนหน้านี้ จักรพรรดิดำได้ไปมอบสัญญาร่วมือแก่โจวไห่ถง และทั้งสองคนนี้ก็ได้มากับเขาด้วยเช่นกันเมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของลูกชาย หยางต้าเหนียนก็ใจสลายและหวังว่าเขาจะจับหนิงเป่ยกินเนื้อทั้งเป็นหนิงเป่ย หยิบสัญญาที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ออกมา: "เซ็นชื่อซะ"คนที่อยู่ต่ำกว่าผู้คนต้องก้มศีรษะลง และหยางต้าเหนียนก็เซ็นชื่อในสัญญาด้วยความโศกเศร้าอย่างยิ่งหลังจากเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว ก็มีอีกทีมหนึ่งรีบเข้ามากองกำลังเสริมของจ้าวเสว่เหม่ยมาถึงแล้ว และผู้นำคือจ้าวเจิ้ง พี่ชายของจ้าวเสว่เหม่ยจ้าวเจิ้งวิ่งไปหาจ้าวเสว่เหม่ย: "เสว่เหม่ย
คุณยายหลิวปลื้มใจ: "ไม่ ไม่ ฉัน...ฉันอยู่ที่นี่มาเกือบตลอดทั้งชีวิต และฉันคุ้นชินกับมันแล้ว ดังนั้นฉันควรจะอยู่ที่นี่ต่อไปดีกว่า"จ้าวเสว่เหม่ยกล่าวว่า: "ถ้าคุณไม่ต้องการย้ายก็ไม่เป็นไร""ถนนตรอกนกหินนี้และถนนใกล้เคียงอีกหลายแห่งเป็นของตระกูลจ้าวของฉัน ฉันวางแผนที่จะพัฒนาสถานที่แห่งนี้ให้เป็นชุมชนระดับหรูหรา เมื่อถึงเวลานั้น อาคารพาณิชย์ทั้งหมดในถนน ตรอกนกหิน นี้จะเป็นของคุณคุณยายหลิวค่ะ"“จากนี้ไปคุณยายแค่ต้องคอยเก็บค่าเช่า”อันเคอซินไม่กล้าแสดงความอ่อนแอออกมา: "คุณยายหลิว คุณสุขภาพไม่ค่อยดี ฉันจะส่งคุณไปบ้านพักคนชรา... "ชาวบ้านที่อาาศัยในตรอกนกหิน รู้สึกถึงคลื่นลูกใหญ่ซัดในใจแจกวิลล่า หมู่บ้าน แถมบ้านพักคนชรา คนพวกนี้รวยแค่ไหนกันแน่?พระเจ้าช่วยสาวขี้เหร่ที่เก็บมูล ทำไมเธอถึงมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้!หากพวกเขารู้มาก่อน พวกเขาคงจะใจดีกับสาวขี้เหร่มากกว่านี้ และบางทีพวกเขาอาจจะได้อยู่ในวิลล่าตอนนี้ก็ได้เสียใจแลหงุดหงิดครอบงำพวกเขาหนิงเป่ยจากไปพร้อมกับสาวๆ ทุกคนในระหว่างทางโจวไห่ถงได้รับสายโทรศัพท์หลังจากวางสายแล้วโจวไห่ถงก็พูดอย่างกังวลว่า: " หนิงเป่ย เพิ่งได
“ใช่ เธอยังเชิญราชาเจิ้นเป่ย และผู้บัญชาการทหารของภูมิภาคตะวันตกมาสนับสนุนเธออีกด้วย นี่เป็นเรื่องใหญ่มากจริงๆ”“ได้ยินไหมว่าเธอจัดการต่อสู้ครั้งใหญ่นี้ เพื่อจัดการกับเด็กหนุ่มชื่อหนิงเป่ย?”“ หนิงเป่ย ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน เขาเป็นคนใหญ่คนโต?”“คนใหญ่คนโตบ้าอะไร เขาเป็นชายหนุ่มล้มละลายของหนิงจือกรุ๊ป ตอนนี้แต่งานเข้าตระกูลภรรยา แถมยังถูกภรรยาไล่ออกจากบ้านอีก”“ชู่! ตอนนี้ตระกูลหนิงคงจะสูญพันธุ์จริงๆ”หวังหนิงซวงจดมายเชิญถึงนักธุรกิจทุกคนในฉงเฉิง ที่สามารถขึ้นสนับสนุนได้รวมถึงอันเคอซิน, โจวไห่ถง และหนิงเป่ยโจวไห่ถงโทรหาหนิงเป่ย: " หนิงเป่ย คุณได้รับจดหมายเชิญแล้วหรือยังคะ? พวกเราควรไปไหม?"หนิงเป่ย: "ไปสิ ผมไปแน่นอน ถ้าไม่ไปจะทำให้คนอื่นผิดหวังเอาครับ""โจวไห่ถงยิ้มอย่างขมขื่น: "ตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้วว่า ราชาเจิ้นเป่ยจะไปสนับสนุนหวังหนิงซวง และยังเสนอของขวัญชิ้นใหญ่ให้อีกด้วยค่ะ"“เกรงว่าหวาง หนิงซวงจะพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวของพวกเรากับราชาเจิ้นเป่ย ราชาเจิ้นเป่ยจะทวคืนงสัญญา หนึ่งแสนล้านที่มอบให้พวกเราไหมคะ”หนิงเป่ย: "อย่ากังวล ผมมีแผนครับ"“คุณก็แค่ให้ความสนใจกับที่คำ
ทุกคนมองเขาด้วยสายตามองดูศพคุณนายหวังไล่ลาจนถึงประตูบ้าน ยังไม่รู้เรื่องอีกเหรอ แถมยังกล้าส่งโลงศพไปยั่วยุเธออีกด้วยวันนี้เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยในขณะเดียวกันก็ต้องชื่นชมความกล้าหาญของเขาด้วยกล้ามาคนเดียว ความกล้าบ้าบิ่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้ถ้าผู้ชายคนนี้ผ่านเรื่องนี้ไปได้จริงๆ บางทีเขาอาจจะครอบครองก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้ในอนาคตน่าเสียดายที่ในโลกนี้ไม่มีคำว่า ถ้าหวังหนิงซวงยิ้มแทนที่จะโกรธ: " หนิงเป่ย รู้ไหมว่าวันนี้แกจะต้องตาย เลยเตรียมโลงศพมาให้ตัวเอไว้แต่แรก?"หนิงเป่ยยิ้มอย่างเย็นชา: "โลงศพขนาดใหญ่เช่นนี้ ถ้าใส่แค่คงน่าเสียดายแย่"“นี่เอาไว้เพื่อครอบครัวของแกสามคนไง”บังอาจ!หวังหนิงซวงด่าด้วยความโกรธ: "หากฉันไม่ทำให้ให้แกนอนลงในโลงศพและถูกหามออกไปในวันนี้ แซ่ของฉันจะไม่ใช่ หวัง"ฉันไม่คิดเช่นนั้น?หนิงเป่ยพูดว่า: "ฉันคิดว่าแกนั่นแหละ ที่จะเป็นคนที่ถูกหามออกจากโลงศพนั่น"หลังจากพูดจบ หนิงเป่ยก็รีบวิ่งไปข้างหน้า เพื่อจับหวังหนิงซวง แล้วโยนเธอเข้าไปในโลงศพทันทีการเคลื่อนไหวนั้นรวดเร็วและว่องไว บอดี้การ์ดของหวังหนิงซวงตอบสนองไม่ทันขณะที่บอดี้การ์ด