Share
บทที่ 1011
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1012
"พ่อ?"เมื่อมองไปที่หวงตงไห่ที่ไม่มีชีวิตชีวาแล้ว หวงยินยินก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และน้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด"พ่อ ตื่นมาสิ... ตื่นสิ... คุณตื่นมาสิ!""พ่อ...!"หวงยินยินส่งเสียงร้องอย่างโศกเศร้าเธอกอดศพพ่อไว้อย่างแน่น ใจเจ็บเหมือนมีดฟันอยู่ เศร้าโศกเสียใจมากระหว่างดวงตามีน้ำตาเป็นเลือดไหลออกมา ค่อย ๆ ตกลงบนพื้นตามแก้มเธอไม่อยากจะเชื่อ และยอมรับไม่ได้ว่าญาติคนเดียวของเธอจะจากไปแบบนี้แล้วจากนี้ไป เหลือเพียงเธอคนเดียวในขณะนี้ เธอดูเหมือนจะตกลงไปในเหวลึก และตกอยู่ในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดโลกทั้งใบ เปลี่ยนเป็นมืดมน"ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ตายแล้ว ไอ้หมอนี่ตายในที่สุด!"เมื่อมองไปที่ศพของหวงตงไห่ เจี่ยงซิวเจินก็อดหัวเราะเสียงดังไม่ได้ “ตายอย่างดี ตายอย่างดีนะ ปีศาจแบบนี้ ต้องถูกลงโทษด้วยทุกคน!""การฝึกร่างขั้นจงซือทั้งห้าแล้วไงล่ะ จักรพรรดิไห่แล้วไง ถึงที่สุดแล้ว ยังคงมีจุดจบที่จะตายไม่ใช่เหรอ" จ้าวหงเสี้ยงยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อหวงตงไห่เสียชีวิต หัวใจที่ตึงเครียดขอเขาก็วางใจได้ในที่สุด"พระอมิตาภพุทธะ ขอขมา"พระคุณเจ้าเจี้ยซินพนมมือและถอนหายใจยาว ๆ"เด็กๆ! มาฆ่าสาวทั้งสองคนนั้นไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1013
ภายในรัศมีสิบเมตร ดอกไม้และต้นไม้ถูกแช่แข็งไปทั้งหมดด้านหลังของหวงยินยิน จู่ๆ ก็มีลายนกฟีนิกซ์โผล่ขึ้นมานั่นคือเครื่องตราประทับภายในร่างกายของเธอภายใต้ความเศร้าโศก ความเจ็บปวดและความเกลียดชังอย่างมาก สายเลือดในร่างกายของเธอเริ่มตื่นขึ้นมา และเครื่องตราประทับก็ค่อย ๆ แตกแสงทองส่องออกมาจากร่างกายเธอในที่สุด ก็กลายเป็นนกฟีนิกซ์สีทองขนาดใหญ่ในกลางอากาศ ขนมีสีสัน และฝีเท้าของมันเปล่งประกายระหว่างนกฟีนิกซ์กางปีก มันเป็นสีสัน มันสวยงามมากตาคู่หนึ่งเหมือนจะเหยียดหยามทุกสิ่งทุกอย่าง ดูถูกคนทั้งโลกราชาแห่งนก แสดงฤทธิ์เดชได้เต็มที่"ไปตายซะ...ตายให้หมด!""ฉันจะฆ่าพวกคุณ...ฉันจะฆ่าพวกคุณทั้งหมดไป!"หวงยินยินคํารามอย่างต่อเนื่อง ตาทั้งสองเป็นแดงก่ำ และใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้ายผมสีดำดั้งเดิมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างช้า ๆ ในขณะนี้มันเริ่มค่อยๆแผ่ลงมาจากรากผม ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เธอก็มีผมหงอกเต็มหัวแล้วจากนั้น เกิดลมปราณดำทะมึนพวยพุ่งออกจากร่างกายเธอนกฟีนิกซ์สีทองดั้งเดิม ภายใต้การรุกรานของลมปราณสีดำ มันเริ่มถูกดูดซึมอย่างรวดเร็วในชั่วพริบตา นกฟีนิกซ์สีทองที่เต็ม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1014
"ตายซะ ฉันจะให้พวกคุณตายทั้งหมด!"หวงยินยินคํารามด้วยความเศร้าโศก ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ผมหงอกปลิว เธอดูเหมือนปีศาจบ้าทันใดนั้น ร่างกายของเธอก็สั่นหนึ่งที และเลือดก็พ่นออกมาตามมาด้วยหน้ามืด แล้วล้มลงกับพื้นทันทีการโจมตีเมื่อกี้ครั้งนั้น ทำให้เธอหมดพลัง และร่างกายของเธอก็ว่างเปล่ไปาอย่างสมบูรณ์กำลังอันเข็มแข็งเกรียงไกรของเธอนั้นเสื่อมทรุดจนเป็นม้าตีนปลายแล้ว ตอนนี้ได้แต่ให้คนอื่นฆ่าอย่างตามใจชอบเท่านั้น"ยินยิน? ยินยิน!"เซียวหงเย่ลุกขึ้นยืนด้วยหน้าตามอมแมมไปด้วยฝุ่น แล้ววิ่งไปหาหวงยินยิน หลังจากยืนยันว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกสมกับเป็นสายเลือดที่เป็นหญิงสูงศักดิ์ของนิกายแม่มด หลังจากเครื่องตราประทับแตกเธอก็ตื่นขึ้นมาอย่างทั่วถึงแค่ผ่านด่านนี้ไปได้ นั่นก็เหมือนนกฟีนิกซ์เกิดใหม่ในไฟและได้รับชีวิตนิรันดร์"น่ากลัวจริง ๆ พลังเมื่อกี้นั้น ได้ทำลายฟ้าดินจริง ๆ""ปีศาจหญิง! เธอเป็นปีศาจหญิงจริง ๆ!"“......”เมื่อมองไปที่ความยุ่งเหยิงเต็มพื้น ทุกคนทั้งตกใจและกลัว ในขณะเดียวกันก็กลัวในภัยหลังเล็กน้อยพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กหญิงที่ผอมและอ่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1015
เจี่ยงซิวเจินเบิกตากว้าง "พวกเรากำจัดคนชั่วเพื่อประชาชน ช่วยชีวิตมนุษย์ ถ้าคุณดื้อรั้นอีก นั้นก็คือจะเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพ""ถูกต้อง! รีบถูกจับโดยทันที มิฉะนั้นคุณจะเป็นศัตรูสาธารณะของยุทธภพ!" จ้าวหงเสี้ยงตะคอกตาม"พระอมิตาภพุทธะ โปรดโยมวางดาบที่ใช้ฆ่าคน ย่อมจะบรรลุธรรมได้ในผลัน" พระคุณเจ้าเจี้ยซินพนมมือ และทำท่าทางที่สงสารในความเจ็บปวดของผู้คนอีกครั้ง"ช่วยชีวิตมนุษย์? เป็นศัตรูสาธารณะของยุทธภพ?"ลู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย “ถ้าในยุทธภพ ล้วนเป็นพวกขยะอย่างพวกคุณ ถ้าโลกไม่แยกถูกผิด ไม่แยกความดีและความชั่วร้าย ถ้าทุกคนช่วยกันทำสิ่งชั่วร้าย และเนรคุณด้วย—งั้นวันนี้ แม้ว่าผมจะเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพ แล้วไงล่ะ?”"พวกคุณบอกว่าผมเป็นสัตว์ประหลาด งั้นผมก็จะเป็นสัตว์ประหลาด พวกคุณบอกว่าผมเป็นปีศาจ งั้นผมจะเป็นปีศาจ""ผมมีเพียงประโยคเดียว ถ้าใครกล้าทำร้ายลูกศิษย์ของผม คนนั้นจะต้องตาย""ไม่ยอมเหรอ มาข้างหน้าลองดูได้""ดูว่าร่างปีศาจอย่างผม จะลากพวกคุณที่เป็นคนชอบธรรมลงไปในเหวลึกที่ไม่มีก้นบึ้งได้หรือไม่""มาสิ!"พอพูดจบ ลู่เฉินก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างแรงทั้งตัวเข
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1016
"ดาบที่แข็งแกร่งมาก"เหลยว่านจุนกลัวจนขยับไปร้อยเมตรทันที และตกใจเมื่อเห็นดาบชางฉงออกมา เขาจึงรู้ตัวว่าตายแล้ว จึงตอบสนองทันทีโชคดีที่วิ่งได้เร็ว มิฉะนั้น ถ้าถูกดาบในเมื่อกี้นั้นชน จุดจบของเขาจะไม่ดีไปกว่าเจี่ยงซิวเจินสามคน"พระเจ้า ดาบเดียวทำให้การฝึกร่างขั้นจงซือสามคนขาดเจ็บอย่างหนัก ฆ่าผู้เก่งหลายร้อยคน ชายคนนี้เป็นมนุษย์หรือผีกันแน่ล่ะ""สัตว์ประหลาด มันเป็นสัตว์ประหลาดจริง ๆ"นักสู้ที่เป็นกลางบางคนมองไปที่แขนที่หักในด้านหน้านั้น ได้ยืนอึ้งในที่เดิมโดยตรงต่างเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวยังดีที่เพิ่งไม่ได้ร่วมล้อมปราบ ไม่เช่นนั้นก็จะตายแน่"สุดยอดไปเลย! สมกับเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มที่หายากในร้อยปี!"เมื่อมองดูร่างที่สง่างามนั้น เสิ่นเหยาก็มีความตื่นเต้นที่อธิบายไม่ได้ด้วยกำลังของตนเอง ต่อสู้กับนิกายต่างๆ และยังเอาชนะคนเหล่านี้อย่างสิ้นเชิงความสง่างามเช่นนี้ หายากในโลกเลย"ถ้าใครสามารถเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพเพื่อฉัน ฉันจะตายโดยไม่เสียใจแล้ว"หานอี้พึมพำกับตัวเอง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจคนที่มีความสามารถที่โดดเด่นและถือหางมากเช่นนี้ ผู้ห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1017
ทุกคนมองหน้ากันและไม่พอใจแต่เนื่องจากอํานาจของเหลยว่านจุน พวกเขาไม่กล้าพูดอะไร"พวกคุณสองคน ไปฆ่าไอ้หมอนั่นให้ตายซะ หลังจากสำเร็จแล้ว ผมจะให้รางวัลใหญ่แน่นอน!"เหลยว่านจุนชี้ไปที่นักสู้สองคนอย่างลวกๆ เพื่อให้เป็นคนที่ตายแทน"อ๊ะ?"สีหน้าของทั้งสองคนเปลี่ยนไปมาก โบกมือซ้ำๆ "หัวหน้าเหลย! พวกเราทำไม่ได้หรอก พวกเราอ่อนแอเกินไป ไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาเลย""หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ทำตามคําสั่งทันที มิฉะนั้นก็จะไปตายซะ!" เหลยว่านจุนตะโกนอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินดังนั้น นักสู้สองคนก็หน้าซีด เกือบจะทรุดลงกับพื้นมีเพียงสองทางที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา ต่อสู้กับลู่เฉิน หรือไม่ก็ถูกเหลยว่านจุนฆ่าตาย"เหลยว่านจุน! หาคนสองคนมาแทนตายมันจะมีความสามารถอะไรล่ะ ถ้ามีความกล้าคุณมาลองดาบด้วยตัวเองดิ!" จู่ ๆ ลู่เฉินก็เปิดปากพูดเสียงดัง"ฮึ่ม! อย่าโอ้อวดแบบนี้เลย อาการบาดเจ็บภายในของคุณกำเริบ พลังหมดไป ตอนนี้กลัวว่าแม้แต่การยืนก็ยืนได้ไม่มั่นคงแล้วใช่ไหม" เหลยว่านจุนหัวเราะเย็นชา"ใช่เหรอ ในเมื่อคุณมั่นใจขนาดนี้ งั้นก็ลงมือมาเถอะ" ลู่เฉินกวักมือ"รับมือกับคนอ่อนแออย่างคุณ จะต้องให้ผมลงมือเองเลยหรือ สองคนนี้พอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1018
เมื่อมองไปที่หวงยินยินที่เศร้าโศกในอ้อมแขนของเขา ลู่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและเอื้อมมือไปตบหลังเธอเบา ๆ และปลอบใจว่า "ลุงหวงเสียชีวิตไปแล้ว แต่ผมยังอยู่เลย ต่อไปผมจะเป็นญาติของคุณ ผมจะไม่ปล่อยให้ใครมารังแกคุณอีก ผมสัญญา!""ทำไม ทำไมล่ะ ฉันได้ทำอะไรผิดกันแน่"หวงยินยินร้องไห้ไม่หยุด ร้องว่า "แม่ของฉันเสียชีวิตไปแล้ว พ่อของฉันก็เสียชีวิตไปด้วย ตอนนี้เหลือแต่ฉันอยู่คนเดียว ฉันไม่เข้าใจ ทำไมพระเจ้าถึงทำกับฉันแบบนี้ ทำไม?!"พ่อของเธอต่อสู้เพื่อความยุติธรรมมาตลอดชีวิต ไม่เคยทำอะไรที่ทำร้ายคนอื่นแม้จะถูกคนอื่นลอบทำร้าย แต่ก็ไม่มีความแค้น และไม่ได้แก้แค้นเธอไม่เข้าใจจริง ๆ ทำไมคนแบบนี้ สุดท้ายกลับตายอย่างน่าสังเวชขนาดนี้หรือว่าคนดีจะไม่มีผลตอบแทนที่ดีจริง ๆ เหรอถ้าเป็นเช่นนั้น งั้นชีวิตนี้ เธอยอมเป็นคนชั่วที่ชั่วร้ายยิ่งกว่า"สาวน้อย การพึ่งกับฟ้าจะไม่มีประโยชน์ ทุกอย่างต้องพึ่งพาตัวเอง"โม่เหิ้นเทียนพูดอย่างสงบว่า "จําไว้ว่า เพื่อความอยู่รอด คุณต้องแข็งแกร่งพอ แข็งแกร่งพอที่จะทำให้คนอื่นกลัว แข็งแกร่งพอที่จะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หวงยินยินก็สั่นไปทั้งตัว แล้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1019
โม่เหิ้นเทียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "สายเลือดในร่างกายของคุณตื่นขึ้นแล้ว กลับบ้านกับคุณย่าเถอะ ต่อไปคุณจะเป็นหญิงสูงศักดิ์ของนิกายแม่มด อยากฆ่าใครก็ตาม""ฉัน..."หวงยินยินอ้าปาก และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีคุณย่าที่มาอย่างกะทันหัน ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย รู้สึกแค่ว่าในใจวุ่นวายไปหมด"ยินยิน นิกายแม่มดไม่ใช่สถานที่ที่ดี คุณยังมีทางเลือกที่ดีกว่านี้" ลู่เฉินแนะนํา"สายเลือดหญิงสูงศักดิ์ เข้ากับหลักธรรมของนิกายแม่มดมากที่สุด หลังจากยินยินแล้ว ฉันจะมุ่งเน้นไปที่การปลูกฝัง ฉันเชื่อว่าเธอจะแซงหน้าคุณได้ในไม่ช้า" โม่เหิ้นเทียนเชิดหน้าเล็กน้อย"การฝึกฝนนั้นสำคัญจริงๆ แต่ถ้าไปในทางที่ผิด จะเสียใจตลอดชีวิตเลย" ลู่เฉินโต้กลับ"เจ้าตัวเล็ก อะไรที่เรียกว่าทางที่ผิด นิกายแม่มดของฉันแยกความดีและความชั่วอย่างชัดเจนมาตลอด ถ้ามีความแค้นก็แก้แค้น มีบุญคุณก็ตอบแทน มันจะดีกว่าคนหน้าซื่อใจคดเหล่านี้สักกี่เท่าก็ไม่รู้ คุณอย่าทำลายชื่อเสียงของเราดีกว่านะ" โม่เหิ้นเทียนเตือน"ยินยิน คุณมาเลือกเอง จะไปกับผม หรือไปนิกายแม่มด?" ลู่เฉินโยนอํานาจการตัดสินใจกลับไป“......”เมื่อได้ยินดังนั้น หวงยินยินก็เงียบ
Latest chapter
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1058
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1057
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1,056
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1055
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1054
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1053
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1052
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1051
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1050
