Share
บทที่ 977
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 978
“......”เมื่อมองไปที่เซียวเฉินที่ระเบิดเป็นหมอกเลือดอย่างกะทันหัน ทุกคนก็ตกตะลึงต่างก็อึ้งไปหมด บนใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว เป็นท่าทางที่เหมือนได้เจอผีมีหลายคนจะสงสัยว่าตัวเองฝันอยู่ด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่ความฝัน ทำไมจะมีฉากที่ไร้สาระแบบนี้ศิษย์ใหญ่ของนิกายเทียนเฮ่อ อัจฉริยะนักดาบที่ได้รับการยอมรับในหยวีโจว คนที่แข็งแกร่งที่ปราบปรามสาวกของนิกายปี้เสียทั้งหมดด้วยดาบเล่มหนึ่ง จะพ่ายแพ้ในมือของคนไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเลยเหรอไม่ ไม่ใช่แค่พ่ายแพ้พูดให้ถูกก็คือ โดนลู่เฉินต่อยจนระเบิดด้วยหมัดเดียวแค่หมัดเดียว ก็ทำให้คนกับดาบแตกเป็นชิ้นๆโดยตรง แม้แต่ศพก็หาไม่เจอนี่แม่งยังเป็นคนอยู่เหรอนี่มันปีศาจมั้ง"เป็น เป็นแบบนี้ได้อย่างไร ศิษย์พี่ใหญ่... ตายแล้วหรือ?"เมื่อมองไปที่นองเลือดเต็มพื้น พวกศิษย์ของนิกายเทียนเฮ่อต่างก็หน้าซีดและตัวสั่นไปทั้งตัวในสายตานั้น นอกจากความตกใจแล้ว ยังเป็นความกลัวมากกว่าพวกเขายอมรับได้ยากจริง ๆ ศิษย์พี่ใหญ่ที่ถูกเรียกว่าเป็นคนที่แข็งแกร่ง และเป็นอัจฉริยะนักดาบจะถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียวน่าตกใจจริง ๆ"ผม... ผมดูไม่ผิดใช่ไหม เด็กคนนี้ชนะแล้วหรือ"เสิ่นชง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 979
พื้นดินที่ทำด้วยหินและดิน ถูกตบจนเกิดหลุมขนาดใหญ่ที่มีรูปห้านิ้ว!ในหลุม สาวกสิบกว่าคนของนิกายเทียนเฮ่อถูกตบให้เข้าก้นดินแล้วมีคนบาดเจ็บสาหัสและอาเจียนเป็นเลือด มีคนเสียชีวิตไปทันทีเพียงฝ่ามือเดียว เหล่าสาวกนิกายเทียนเฮ่อเกือบถูกฆ่าไปหมดเป็นการตัดสินสถานการณ์ด้วยมือเดียวจริง ๆ"อาจารย์!"หลังจากเห็นชายชราแล้ว พวกสาวกนิกายปี้เสียก็กระฉับกระเฉงขึ้น และรีบล้อมรอบไปเหมือนได้เห็นบุคคลที่เป็นแกนสำคัญชายชราไม่ใช่ใครคนอื่น แต่เป็นหัวหน้าของนิกายปี้เสีย—หานเจิ้งจื๋อ!"พ่อ ในที่สุดท่านก็มาแล้ว เมื่อกี้พวกเราเกือบจะตายแล้ว!"หานอี้วิ่งไปข้างหน้าด้วยตาแดง ทำท่าทางที่ใกล้จะร้องไห้"คุณนี่ ปกติบอกให้คุณฝึกฝนมากขึ้น คุณดันไม่เชื่อฟัง ตอนนี้ตกอยู่ในอันตราย รู้ว่ากลัวแล้วใช่ไหม"หานเจิ้งจื๋อแบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลัง ทำหน้าบึ้งและพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ"พ่อ เป็นศัตรูเก่งเกินไป แม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ก็เอาชนะไม่ได้ ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ"หานอี้พองแก้ม รู้สึกน้อยใจมาก"ใช่ค่ะอาจารย์ ศิษย์นิกายเทียนเฮ่อเก่งมากจริง ๆ ครั้งนี้ต้องขอบคุณน้องลู่ ไม่งั้นพวกเราก็จะอันตรายแล้ว"ระหว่างที่เสิ่นเหยาพู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 980
เมื่อเห็นท่าทางยั่วยุของหานเจิ้งจื๋อ เห็นได้ชัดว่าลู่เฉินใจร้อนเล็กน้อยการฝากตัวเป็นศิษย์อะไรนั้น จะแล้วแต่ความชอบส่วนตัว จะบังคับได้อย่างไรอีกอย่าง เป็นแค่การฝึกร่างขั้นครึ่งจงซือ มีสิทธิ์อะไรที่จะเป็นอาจารย์ของเขาล่ะ"อาจารย์ ท่านมีความสามารถที่แข็งแกร่ง น้องลู่จะไม่ยอมได้อย่างไร อาจเป็นเพราะเขายังคิดไม่ชัด ให้เวลาเขาคิดอีกสักพัก เมื่อเห็นบารมีของท่านแล้ว เขาก็จะเข้าใจ"เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เสิ่นเหยาก็เริ่มไกล่เกลี่ยอย่างรวดเร็ว"ใช่สิพ่อ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่การรับลูกศิษย์ แต่เป็นสมบัติ อย่าล่าช้าในการทำธุรกิจนะ" หานอี้ก็กู้หน้าให้ตามแม้จะเสียใจเล้กน้อย แต่เธอก็ไม่ยอมบังคับลู่เฉิน เพื่อไม่ให้อยากจะทำให้ดี แต่ผลกลับทำให้เรื่องแย่ และเกิดเริ่งไม่พอใจกัน"เจ้าคนหนุ่ม ผมให้เวลาคุณคิดสามวัน ภายในสามวัน ถ้าคุณเปลี่ยนใจ มาหาผมได้ตลอดเวลา สามวันต่อมา แม้ว่าคุณจะโขกหัวจนแตก ผมก็จะไม่คิดแม้แต่น้อย คุณคิดด้วยตัวเองเถอะ"พูดจบ หานเจิ้งจื๋อก็แบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลัง และเดินตรงไปที่หลุมฝังศพหลุมฝังศพของกู่ชิงเหมย ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญของวันนี้ต่างหาก ส่งผลกระทบต่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 981
ด้วยพลังของเขา การแบกของหลายร้อยโลจะไม่มีปัญหาเลย ทำไมจะชักดาบเล่มหนึ่งไม่ได้"ลองอีกครั้ง"หานเจิ้งจื๋อเร่งเร้าอาเตียวไม่กล้าลังเล เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วจับด้ามดาบด้วยมือทั้งสองข้าง และเริ่มดึงขึ้นอย่างแรง ๆสักพักหนึ่ง เส้นเลือดนูนขึ้น หน้าก็แดงขึ้น ได้ใช้แรงทั้งตัวออกมาดาบดำจะไม่ขยับและไม่มีปฏิกิริยาใด ๆเลย"อาจารย์ ไม่ได้ ผมดึงไม่ออก"ถอนหายใจ อาเตียวเหนื่อยจนเหงื่อออกท่วมตัว"ไอ้ขยะ! แม้แต่ดาบเล่มหนึ่งก็ชักไม่ออก ให้ผมมาทำเอง!"เสิ่นชงทนดูไม่ไหวแล้ว อาสาเดินเข้าไปผลักอาเตียวออกไปทันทีจากนั้นก็ถ่มน้ำลายใส่ฝ่ามือตัวเอง 2 ครั้ง ถูอย่างแรงหลังจากทำท่าเรียบร้อยแล้ว เขาก็จับด้านดาบด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ กระตุ้นลมปราณทั้งตัวและดึงขึ้นไปอย่างแรงแต่ดาบดำยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ไม่ไว้หน้าสักหน่อยเลย"แม่งเอ้ย ผมจะไม่เชื่อ"เสิ่นชงขมวดคิ้ว เขาที่ไม่ตายใจได้ลองอีกหลายครั้งติดกันแต่ผลลัพธ์ยังคงเหมือนเดิมดาบดำปักอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนจะรวมเข้ากับภูเขาทั้งลูก"อาจารย์ ดาบเล่มนี้แปลกประหลาด ชักไม่ออกเลย"เสิ่นชงทั้งอึดอัดและจำใจ สุดท้ายก็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 982
เมื่อมองดูดาบดำที่ถือโดยลู่เฉิน ทุกคนก็ตกตะลึงไป และไม่กล้าเชื่อเล็กน้อยพวกเขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าดาบที่เพิ่งใช้ความพยายามอย่างมากก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จะเด้งออกมาเอง และริเริ่มที่จะบินเข้าไปในมือของลู่เฉินสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือตั้งแต่ต้นจนจบ ลู่เฉินก็ไม่ได้สัมผัสกับดาบเลยแค่ยื่นนิ้วออกมาสองนิ้ว ลื่นขึ้นไปในอากาศจากนั้นดาบก็เหมือนถูกเรียก จู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาจากพื้นดิน และตกลงในฝ่ามืออย่างแม่นยําทำไมพวกเขาพยายามอย่างหนัก ใช้สุดกำลัง ก็ไม่สามารถชักดาบออกมาได้ทำไมแค่ลู่เฉินกวักมือ ดาบก็ปลิวออกมาปฏิบัติอย่างแตกต่าง?การเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติ?หรือว่าพวกเขาไม่ใช่คนมนุษย์เหรอ"ไม่ เป็นไปไม่ได้ ทำไมเขาถึงทำได้ง่ายขนาดนี้?"เสิ่นชงเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึงแม้แต่อาจารณ์ของเขาก็ยังดึงดาบออกมาไม่ได้ ทำไมลู่เฉินแค่เกี่ยวนิ้ว ดาบก็มาหาเองแล้ว?เกิดบ้าอะไรขึ้น"พระเจ้า ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม ดาบบินออกมาเองเหรอ"หานอี้กลืนน้ำลาย ไม่กล้าจะเชื่อเล็กน้อย"หรือว่าดาบมีวิญญาณ ฉะนั้นจึงเลือกผู้เป็นเจ้าของเอง"เสิ่นเหยาทั้งตกใจและสงสัย รู้สึกช็อกมากเลยชางฉงเกิดมาเพื่อสังห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 983
คนแก่ที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เป็นเพราะเห็นว่ารับประโยชน์ได้ ก็ทำอะไรโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรม เขาเกิดความโลภ อยากเอาดาบเป็นของตนเอง"ชายหนุ่ม คุณต้องทำความเข้าใจก่อน ผมไม่ได้ถามความคิดเห็นของคุณอยู่"หานเจิ้งจื๋อทำหน้าเย็นลง "ตามที่เล่ากันว่าคนมีความสามารถจะถูกทำลาย ดาบเล่มนี้ไม่เหมาะกับคุณ มอบให้ผม คุณถึงจะอยู่อย่างปลอดภัยได้""หัวหน้าหาน คุณพูดแบบนี้ กําลังขู่ผมอยู่เหรอ" ลู่เฉินหรี่ตร"ผมกําลังให้คําแนะนําแก่คุณอยู่ ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด คุณยังเด็กอยู่ ในวันหลัง โอกาสยังมีอีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องทำลายอนาคตของตัวเองเพื่อดาบเล่มหนึ่ง ไม่ใช่หรือ" หานเจิ้งจื๋อเตือนต่อดาบเล่มนี้ เขามุ่งมั่นที่จะได้รับถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงชื่อเสียง เขาคงจะแย่งไปนานแล้ว"อาจารย์ ดาบจะใช้ด้วยคนที่ถูกกำหนดไว้เท่านั้น น้องลู่มีวาสนากับดาบเล่มนี้ ที่ท่านทำแบบนี้ มันไม่ดีใช่ไหม" เสิ่นเหยาขมวดคิ้วเธอไม่ได้คาดคิดว่าอาจารย์ที่ซื่อตรงมาเสมอ จะแสดงสีหน้าโมโหโดยไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นเพื่อดาบเล่มหนึ่งถึงขั้นพูดจาข่มขู่"หุบปาก!"หานเจิ้งจื๋อจ้องด้วยความโกรธ "คุณรู้อะไร แต่เดิมดาบเล่มนี้ก็เป็นของที่ไม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 984
"นี่ ถ้ามีความสามารถก็ไปถอนด้วยตัวเอง"ลู่เฉินขี้เกียจที่จะพูดเรื่องไร้สาระ หลังจากโยนดาบกลับไปที่เดิมแล้ว ก็หันหลังไปที่ประตูหินในห้องหินมีประตูหินสามบาน เขาเลือกอันหนึ่งอย่างตามใจ และผลักประตูเข้าไปโดยตรงเพื่อเห็นแก่หน้าเสิ่นเหยาและหานอี้ เขาไม่ได้พัวพันมากนัก แต่เลือกที่จะแยกทางกันยังไงหานเจินจื่อก็ไม่สามารถชักดาบออกมาได้ ทิ้งดาบไว้ที่นี่ ก็ไม่เป็นอันตรายสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือดอกฮิกันบานะสีดำพอหาดอกฮิกันบานะสีดำเจอ ค่อยกลับมารับดาบก็ยังไม่สาย"ไอ้เด็ก! หยุดนะ!"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินกําลังจะไป หานเจิ้งจื๋อก็โกรธจัด ยกฝ่ามือขึ้นทันที พร้อมจะโจมตีอย่างรุนแรง"หยุด!"ในเวลานี้ หานอี้ก็มาขวางอยู่ข้างหน้าอีกครั้งหานเจินจื่อตกใจ กลัวว่าจะทำร้ายลูกสาวโดยไม่ได้ตั้งใจ ได้แต่หยุดมือทันทีในที่สุดก็เฝ้าดูลู่เฉินทั้งสามคนค่อย ๆ ก้าวเข้าสู่ความมืด "อีสาวนี่! คาดไม่ถึงว่าจะช่วยคนนอกมาต่อต้านผมเหรอ ช่างโง่จริง ๆ"หานเจิ้งจื๋อโกรธจนตีอกชกหัว และหงุดหงิดมากทำไมเขาถึงเลี้ยงคนเนรคุณแบบนี้มา"พ่อ! แม้ว่าสมบัติจะสำคัญ แต่ก็ไม่สามารถทำลายมโนธรรมได้นะ" หานอี้พูดอย่างมีเหตุผล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 985
"คุณลุง พวกเราไม่ใช่สาวกของวังยี่วหนวี่ จะต้องไหว้ไหม" หวงยินยินถาม"ต้องเคารพผู้ตาย ไหว้เลย" ลู่เฉินพยักหน้ากู่ชิงเหมยเป็นผู้มีความสามารถที่คนในโลกจะเทียบได้ยาก แม้จะล่วงลับไปแล้ว แต่ก็สมควรได้รับความเคารพ"โอ้"หวงยินยินตอบรับ แล้วคุกเข่าต่อหน้าแผ่นหิน กราบไหว้สามครั้งอย่างซื่อสัตย์"บูม--"ในเวลานี้ แผ่นหินสั่นสะเทือนอย่างกะทันหัน และเริ่มทรุดตัวลงอย่างช้า ๆ และหายไปในที่สุดในขณะเดียวกัน กล่องไม้ที่ประณีตค่อย ๆ โผล่ออกมาแทนที่ตำแหน่งของแผ่นหิน "คุณลุง! มีของออกมาเลย!"หวงยินยินตาเป็นประกาย รีบเปิดดูทันทีเห็นว่าภายในกล่องไม้ มีลูกปัดสีทองเม็ดหนึ่งวางอยู่ลูกปัดสีทองนี้มีสีสันสดใสและส่องแสงของเหลวสีทองด้านในหมุนโดยอัตโนมัติ เหมือนน้ำวนที่ดูดซับพลังของโลกราว ๆ อย่างบ้าคลั่ง"พระเจ้า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นลูกปัดเทียนหลิงหรือ?"เซียวหงเย่เบิกตากว้าง และใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจแม้แต่ลู่เฉินที่สงบมาตลอดก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาในขณะนี้เขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่า ของในกล่องจะเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของยุทธภพในตำนาน - ลูกปัดเทียนหลิงเลย"ลูกปัดเทียนหลิงเหรอ มันคืออะไร?"หวงยินยิน
Latest chapter
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1026
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1025
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1024
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1023
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1022
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1021
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1020
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1019
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1018
