Share
บทที่ 987
Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 988
"ฮู้!"เมื่อลู่เฉินทะลุกานฝึกร่างอย่างบังคับ ฝ่ามือที่ฆ่าล้างโลกของกู่ชิงเหมยก็กดลงมาแล้วลู่เฉินหลบไม่ทัน ได้แต่เผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว ปะทะกับกู่ชิงเหมย"บูม!"ขณะที่ทั้งสองฝ่ามือสัมผัสกันลู่เฉินก็บินไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่ กระแทกบนกําแพงอย่างแรง ทุบจนเกิดหลุมรูปมนุษย์ที่ลึกชั่วขณะหนึ่ง ทั้งห้องสุสานก็สั่นสะเทือนขึ้น และเศษหินจำนวนมากตกลงมา"พรวดดด!"ลู่เฉินรู้สึกมีรสหวานโผล่ในคอ แล้วก็พ่นเลือดออกมาทันทีสีหน้าซีดเหมือนกระดาษสีขาว"คุณลุง!"สีหน้าของหวงยินยินเปลี่ยนไป อยากวิ่งเข้าไปช่วย แต่ถูกเซียวหงเย่จับไว้การต่อสู้ในระดับนี้ พวกเธอไม่สามารถแทรกได้เลยกู่ชิงเหมยเป็นบุคคลที่ไม่มีใครเทียบได้เมื่อห้าสิบปีก่อนตอนนี้เก็บตัวฝึกฝนมาหลายปี ยิ่งไร้เทียมทานไปทั่วโลกเรียกได้ว่าเป็นเทพเจ้าในโลกเลยเผชิญกับสัตว์ประหลาดแบบนี้ ที่ลู่เฉินไม่ได้ถูกฆ่าตายทันที ซึ่งก็ถือว่าเก่งมากแล้ว"มีความสามารถที่ดี แต่น่าเสียดาย ยังเด็กเกินไป คุณไปเถอะ ฉันไม่อยากฆ่าคุณ"กู่ชิงเหมยยืนด้วยแบกมือทั้งสองข้างไว้ที่ด้านหลังด้วยสีหน้าไม่แยแสอายุยี่สิบกว่าๆ ก็จะมาถึงขึ้นนี้ได้ เรียกได้ว่าเป็นผู้มีคว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 989
หน้าอกของลู่เฉินบุ๋มไป เขาบินขึ้นสูง แล้วทุบบนพื้นอย่างแรงเลือดที่พ่นออกมา ได้วาดเส้นโค้งที่ผิดปกติในอากาศดูน่ากลัวเลย"คุณลุง!"เสียงของหวงยินยินเศร้าโศกมาก ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำบนใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและโกรธแค้นเธออยากก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกเซียวหงเย่กอดอย่างสุดกำลัง ได้แต่เฝ้าดูลู่เฉินทรมาน"อีกก้าวหนึ่ง... เหลืออีกก้าวหนึ่ง... ซวนเฟยยังรอผมอยู่... ผมล้มลงไม่ได้!"หลังจากเวียนหัวไปพักหนึ่ง ลู่เฉินกัดฟัน พยุงร่างที่ใกล้จะพัง ค่อย ๆ ยืนขึ้นอย่างสั่นเทา โยกเยก อ่อนแรงมากเขาดูเหมือนเป็นแสงเทียนเล็ก ๆ ในลมพายุ ราวกับว่าจะถูกพัดดับได้ตลอดเวลา"คุณลุง! ยอมแพ้เถอะ เราอย่าไปรับดอกฮิกันบานะแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คุณจะตายนะ!"หวงอินอินร้อนใจมาก น้ำตาไหลไม่หยุดเธอเห็นออกได้ว่าลู่เฉินถึงขีดความสามารถสูงสุดแล้วถ้าโดนตบอีกครั้ง จะตายจริงๆ“ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก..."ลู่เฉินไม่สะทกสะท้าน ยืดเอวตรง เดินโซเซไปข้างหน้าอย่างสั่นคลอนเลือดที่ไหลออกจากปากและจมูก ตกลงมาไม่หยุดตกลงบนพื้นดินเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบาน"ลู่เฉิน! อย่าฝืนอีกต่อไป เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง มันจำเป็นห
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 990
หลังจากส่งดอกฮิกันบานะสีดำไป กู่ชิงเหมยก็เหมือนกลายเป็นหินเธอยืนนิ่งอยู่ที่เดิม หลับตาโดยไม่ขยับเขยื้อนเหมือนกําลังระลึกถึง และเหมือนกําลังครุ่นคิดอยู่"ขอบคุณผู้อาวุโสกู่ที่มอบดอกไม้ให้ พระคุณอันยิ่งใหญ่ ผมจะจดจำไว้ในใจ ขอตัวก่อนนะครับ"เมื่อเห็นว่ากู่ชิงเหมยเข้าสมาธิแล้ว ลู่เฉินไม่ได้รบกวนมากเกินไป หลังจากโค้งคํานับอย่างลึกซึ้งแล้ว ก็เดินโซซัดโซเซจากไปเมื่อกี้กู่ชิงเหมยไม่ได้ลงมือฆ่า มิฉะนั้นเขาจะเป็นศพไปนานแล้วความแข็งแกร่งของเธอได้เกินขอบเขตของปรมาจารย์การฝึกร่างขั้นจงซือแล้วในทั้งโลก กลัวว่าจะไม่มีใครหยุดยั้งได้"คุณลุง คุณอาเจียนเป็นเลือดมากขนาดนั้น จะเป็นอะไรไหม"หวงยินยินประคองลู่เฉินไว้ น้ำตาที่หางตายังไม่แห้งเมื่อกี้นี้น่าตื่นเต้นมากถ้าไม่ใช่กู่ชิงเหมยใจอ่อนชั่วคราว อาจารย์ของเธอก็ต้องตายทันที"ไม่เป็นไร แค่กระดูกหักไปกี่ซี่เท่านั้น ตายไม่ได้หรอก"ลู่เฉินหยิบยาเม็ดออกมาป้อนเข้าปาก แล้วค่อยๆ ปรับลมปราณโชคดีที่มีรากฐานที่ดี รวมกับกู่ชิงเหมยได้ออมมือ มิฉะนั้นแม้แต่การเดินก็จะเป็นปัญหา"คุณลุง เมื่อกี้คุณดื้อมากจริง ๆ ถ้าไม่มีดอกฮิกันบานะ เรายังสามารถหาวิธี
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 991
แต่ไม่คาดคิดว่าพอพวกเขาออกจากหลุมฝังศพ ก็เผชิญกับการไล่ล่าและสกัดกั้นของนิกายต่างๆ แม้แต่วิ่งหนีก็ไม่ได้"หัวหน้าหาน มีความสุขคนเดียว สู้มีความสุขด้วยกันไม่ได้ พวกคุณรับผลประโยชน์คนเดียว คงจะไม่ค่อยดีใช่ไหม""หานเจิ้งจื๋อ ผู้รู้จักชั่วดีเป็นผู้ฉลาด สิ่งเหล่านี้คุณรับมือไม่ได้ สู้แบ่งให้ทุกคนดีกว่า แบบนี้จะได้มีความสุขกัน""ไอ้คนที่แซ่หาน รีบส่งสมบัติมา ไม่งั้นก็อย่าโทษพวกเราว่าไม่เกรงใจนะ"หัวหน้าหลายคนส่งเสียงโห่ร้อง เริ่มข่มขู่และล่อลวงต่าง ๆดวงตาแต่ละคู่นั้นยิ่งจ้องมองอย่างละโมบกู่ชิงเหมยได้สะสมสมบัติไว้นับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะหยิบออกมาชิ้นไหน ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนบ้าคลั่งเพื่อมัน"พวกคุณกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน ครั้งนี้พวกเราไม่ได้รับอะไรไปเลย จะมีสมบัติให้พวกคุณได้อย่างไร" หานเจิ้งจื๋อปฏิเสธทันทีสมบัติที่รับมาอย่างยากลําบาก จะยอมส่งมอบให้คนอื่นได้อย่างไร"ฮึ่ม! ยังกล้าเจ้าเล่ห์อีกเหรอ พวกคุณเพิ่งวิ่งออกจากสุสาน จะไม่ได้รับอะไรได้อย่างไร""ใช่ คุณคิดว่าเราเป็นไอ้โง่เหรอ พูดจาสองสามคําก็ถูกหลอกไปแล้วหรือ""ไอ้คนที่แซ่หาน ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ส่งมอบสมบัติมาทันที ไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 992
มองไปที่หานเจิ้งจื๋อที่เหมือนเกิดใหม่ หัวหน้าหลายคนก็ขมวดคิ้วแน่น เหมือนกับการเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งเถ้าเป็นเมื่อก่อน พวกเขาสามารถปราบปรามมันได้ตามใจชอบแต่ตอนนี้ หานเจิ้งจื๋อได้ทะลุขอบเขตการฝึกร่างแล้ว และกลายเป็นนักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือที่แท้จริงช่องว่างระหว่างสองฝ่าย ได้กว้างขึ้นทันทีแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างจากการฝึกร่างขั้นจงซือเพียงครึ่งก้าว แต่ก็แค่ครึ่งก้าวนี้ เหมือนช่องว่างที่ข้ามไม่ได้ถ้าก้าวข้ามไป จะได้พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าถ้าก้าวข้ามไม่ได้ จะด้อยกว่าคนอื่นเสมอ"หัวหน้าทุกคน ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ"หัวหน้านิกายเทียนเฮ่อมองคนรอบตัวหลายคนถ้ารู้ว่าหานเจิ้งจื๋อจื่อในการฝึกร่างขั้นจงซือ ยังไงเขาก็จะไม่กล้าเป็นคนที่ออกหน้ามาก่อนเลยตอนนี้ขี่หลังเสือ ทั้งสู้ไม่ไหว และหนีไม่ได้"ไม่งั้นเราลองสู้หน่อย เขาน่าจะทะลุขอบเขตชั่วคราวโดยใช้ยาเม็ด ถ้าเราร่วมมือกัน จะได้มีพลังที่จะต่อสู้ก็ได้""คุณล้อเล่นอะไรอยู่ ตอนนี้เขาอยู่ในการฝึกร่างขั้นจงซือ พวกเรากี่คนจะเป็นคู่ต่อสู้เขาได้อย่างไร ที่สู้ไปก็แค่แกว่งเท้าหาเสี้ยนไม่ใช่หรือ""ในความคิดของผมเนี่ย ช่างมันเถอะ ไม่จำเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 993
เจี่ยงซิวเจินทำหน้าเย็นชา เป็นน้ำเสียงตําหนิ"อาจารย์พูดถูกครับ"หัวหน้าของนิกายเทียนเฮ่อยิ้ม ดูต่ำต้อยมากการกระทำแบบนี้ ทำให้ทุกคนกระซิบกระซาบกัน"เป็นไปไม่ได้มั้ง หรือว่าท่านนี้ก็คือท่านเทียนเฮ่อในตํานาน?""ท่านเทียนเฮ่อเก็บตัวหลายปี ไม่สนใจเรื่องภายนอกมานานแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้จะมาปรากฏตัวที่นี่""สมบัติของผู้อาวุโสกู่ชิงเหมย แม้แต่ท่านเทียนเฮ่อก็อยากได้มากเลยนะ"“......”การปรากฏตัวของเจี่ยงซิวเจิน ทำให้สถานการณ์ในที่เกิดเหตุเปลี่ยนไปอีกครั้งแม้ว่าหานเจิ้งจื๋อที่ทะลุขอบเขตการฝึกร่างจะเก่ง แต่ก็เพิ่งเข้าสู้การฝึกร่างขั้นจงซือเท่านั้นแต่เจี่ยงซิวเจินเป็นปรมาจารย์ในการฝึกร่างขั้นจงซือ และมีชื่อเสียงเมื่อหลายปีก่อนทั้งสองฝ่ายนี้นำมาพูดเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย"ท่านเทียนเฮ่อ ปีศาจแก่ตัวนี้มาได้ยังไง?"หานเจิ้งจื๋อกลืนน้ำลาย สงบไม่ได้แล้วบารมีในเมื่อกี้หายไปอย่างสิ้นเชิง ถูกแทนที่ด้วยความเคร่งขรึม"นี่ใครคนนั้น คุณเพิ่งเข้าไปในสุสานของกู่ชิงเหมยใช่ไหม"สายตาของเจี่ยงซิวเจินกวาดไป ในที่สุดก็หยุดอยู่ที่หานเจิ้งจื๋อ "ที่ผมต้องการก็ไม่เยอะ ขอแค่คุณส่งลูกปัดเทียนหลิงมาให้ ผ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 994
"เชี่ย! เด็กคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ คาดไม่ถึงว่าจะกล้ายั่วยุท่านเทียนเฮ่อ?""เด็กโง่ที่มาจากไหนเนี่ย แม้แต่ท่านเทียนเฮ่อก็ไม่อยู่ในสายตา คิดว่าชีวิตตัวเองนานเกินไปเหรอ""อายุยังน้อย แต่กล้าหยิ่งผยองขนาดนี้ ดูเหมือนไม่เคยผ่านการทุบตีอย่างรุนแรงจากสังคมเลยนะ"ทุกคนวิจารณ์ลู่เฉิน สายตานั้นเป็นสายตาที่มองคนโง่เลยเจี่ยงซิวเจินเป็นใครล่ะเขาเป็นปรมาจารย์ของนิกายเทียนเฮ่อ นักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือที่ผู้คนนับหมื่นชื่นชม เป็นผู้อาวุโสในทั่วยุทธภพของเจียงหนานเลยผู้มีความสามารถเช่นนี้ ใครจะกล้าลบหลู่ ใครจะกล้าไม่เชื่อฟังล่ะแต่เด็กตรงหน้าคนนี้ กลับท้าทายกับอาจารย์เจี่ยงในที่สาธารณะ เป็นการหาทางตายเองจริง ๆ"ไอ้เด็กน้อย คุณรู้หรือไม่ว่าตัวเองกําลังพูดอะไรอยู่"เจี่ยงซิวเจินทำหน้ามืดครึ้ม พูดอย่างเย็นชาว่า "ถ้าคุณไม่อยากตาย ก็คุกเข่าลงบนพื้นทันที และกราบไหว้ผมสามครั้ง เรียกคุณปู่สามครั้งด้วย ผมจะไว้ชีวิตคุณ!""เด็กน้อย คุณยังตะลึงทำอะไรอยู่ รีบคุกเข่าลง!""ไม่ใช่ใครก็มีสิทธิ์เรียกท่านเทียนเฮ่อเป็นปู่นะ วันนี้คุณโชคดีเลย""ได้เป็นหลานชายของอาจารย์เจี่ยง เป็นเกียรติในชีวิตนี้ของคุณ คุณอย่า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 995
"น้องลู่ ถ้าคุณได้พบสมบัติอะไร ก็ส่งมอบให้หมดเถอะ รักษาชีวิตไว้ก่อน" เสิ่นเหยาอดไม่ได้ที่จะแนะนํา"ใช่นะพี่ลู่ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งของนอกกาย ไม่สำคัญเท่าชีวิตหรอก" หานอี้ก็มีสีหน้ากังวล"ไอ้คนที่แซ่ลู่ คนรู้จักกาลเทศะคือผู้ฉลาด ท่านเทียนเฮ่อไม่ใช่คนอย่างคุณที่จะแข่งขันได้ ยอมรับผิดอย่างซื่อสัตย์ แล้วส่งมอบสมบัติให้ แบบนี้ก็จะมีความสุขกันได้" เสิ่นชงก็ออกคําเตือนเช่นกันจะมีลูกปัดเทียนหลิงหรือไม่มันพูดยาก แต่ต้องมีสมบัติอื่น ๆ ซ่อนอยู่ในตัวลู่เฉินแน่นอนตอนนี้มีเพียงทางเดียวที่เลือกได้ ซึ่งก็คือเสียเงินฟาดเคราะห์"อย่าบอกว่าผมไม่มีสมบัติ ถึงมีจริง ผมก็จะไม่ส่งมอบให้" ลู่เฉินให้คําตอบสุดท้าย"เชี่ย คาดไม่ถึงว่าจะกล้าปากแข็งอีกเหรอ เด็กคนนี้ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! หลงใหลในการเงิน เพื่อสมบัติล้ำค่า แม้แต่ชีวิตของตัวเองก็ไม่สนใจแล้ว คนแบบนี้ ที่ตายไปก็สมควรแล้ว"คําตอบของลู่เฉินทำให้เกิดความไม่พอใจในหมู่นักสู้ในขณะเดียวกันก็ทำให้เจี่ยงซิวเจินโกรธอย่างสมบูรณ์ความอดทนครั้งสุดท้ายของเขาถูกฆ่าอย่างหมดจด"ไอ้เด็กน้อย ไม่ยอมมอบใช่ไหม งั้นผมจะมารับเอง"ในที่สุดเจี่ยงซิวเจิน
Latest chapter
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1036
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1035
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1034
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1033
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1032
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1031
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1030
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1029
- หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1028
