บทที่ 654

การสื่อสารเป็นสิ่งสำคัญมาก

"โอเค"

จ้านหยินรู้สึกโล่งใจ

“คุณเป็นหวัด ดื่มน้ำอุ่นเยอะๆ และไปหาหมอหลังเลิกงาน เอางี้ไหม ทำไมไม่ไปตอนนี้ล่ะ อย่าผัดวันประกันพรุ่งก่อนที่จะเป็นหนักกว่านี้ มีไข้หรือเปล่า?”

จ้านหยินยกมือขึ้นแล้วแตะหน้าผากซึ่งค่อนข้างร้อน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตอนนี้เขารู้สึกรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย

แต่เขาไม่ได้บอกความจริงกับไห่ถง “ฉันไม่มีไข้ อุณหภูมิปกติ ไม่ต้องห่วง ฉันสบายดี ฉันจะไปร้านขายยาเพื่อซื้อยาแก้หวัดทีหลัง คุณอยู่ที่บ้านป้าของคุณเป็นยังไงบ้าง?”

“ลุงและพวกลูกพี่ลูกน้องปฏิบัติต่อคุณอย่างดีหรือเปล่า?”

“ฉันเห็นหน้าและริมฝีปากของคุณแดงนิดหน่อย จ้านหยิน คุณแน่ใจเหรอว่าคุณไม่มีไข้?”

ไห่ถงเป็นคนช่างสังเกตมาก

“ลุงและลูกพี่ลูกน้องของฉันเยี่ยมมาก เสี่ยวเฟยกับฉันก็เข้ากันได้ทันที จ้านหยิน มันน่าทึ่งมากที่สายสัมพันธ์ทางสายเลือดมันทำงาน เสี่ยวเฟยกับฉันไม่เคยพบกันหรือรู้มาก่อนว่ามีกันและกัน แต่พวกเราเข้ากันได้ดีในการพบกันครั้งแรก”

จ้านหยินยิ้ม "ฝากทักทายป้าของคุณด้วย ตอนนี้ฉันไม่สามารถไปเยี่ยมเธอได้ แต่ฉันจะไปกับคุณในช่วงวันหยุดตรุษจีนเพื่อพบเธอ"

เขาวางแผนที่จะซื่อสัตย์กับไห่