บทที่ 79

พี่โจวพูดต่อ "ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียน จะบอกว่าเป็นบ้านอยู่ในเขตการศึกษาก็ไม่แปลก"

“โดยปกติแล้วให้ไห่หลิงดูแลเด็กสองคน ซักผ้าและทำอาหารให้พวกเขา ค่าอาหาร…”

โจวหงหลินรับพูด "พี่ นั่นคือหลานสาวแท้ๆ ของผม ไม่ต้องจ่ายค่าอาหาร ผมช่วยหาคนมาช่วยเด็กสองคนทําเรื่องการย้ายโรงเรียน แล้วย้ายมาที่นี่ ทุกวันจะไปโรงเรียนก็ให้ไห่หลิงไปรับไปส่ง ยังไงเธออยู่บ้านว่างๆ "

พี่โจวและสามีมีความสุขมาก เมื่อเห็นว่าน้องชายเห็นด้วยทันที

แม่โจวกลับเตือนลูกชายว่า "หงหลิน เรื่องนี้แกต้องปรึกษากับไห่หลิงให้ดี ไม่ว่ายังไงกับบ้านหลังนี้ เธอก็มีส่วนรวมด้วย"

จากนั้นเธอก็พูดกับลูกสาวว่า “ได้ยินมาว่าไม่ใช่จะมาเรียนประถมที่นี่ แล้วสามารถมาที่เข้าเรียนมัธยมต้นได้เลย แกต้องย้ายทะเบียนบ้านมาที่นี่ บ้านที่แกอยู่ตอนนี้ไม่ถือเป็นชนบทแต่เป็นชานเมือง โรงเรียนรอบๆ บริเวณก็ไม่เลว ตอนนั้นแกสองพี่น้องก็เรียนโรงเรียนเหล่านั้น ก็เข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ?”

คนแก่แบบเธอรู้สึกว่าตราบใดที่ลูกเรียนหนังสือเก่ง เรียนโรงเรียนไหนก็ไม่ต่างกัน

"ใช่แล้ว แม่เตือนฉันก่อน หงหลิน เอาแบบนี้ไหม ฉันจะย้ายทะเบียนบ้านของลูกสองคนไปยังทะเบ