บทที่ 21

หลิงเฟิงขมวดคิ้วแล้วเดินไปที่หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน และพูดเสียงดังจากระยะไกลว่า

“เลิกเอะอะโวยวายได้แล้ว ให้ตายเถอะ เงียบ!”

ผู้คนนับหมื่นด้านล่างปิดปากทันที ทุกอย่างเงียบจนอาจได้ยินเสียงเข็มหล่น!

ตึกๆ!

ขาของหลี่หู่สั่นเทา เขาแทบจะทรุดตัวลงกับพื้น เหงื่อกาฬไหลออกมา

หลี่เฟิงเป็นคนเรียกจางกังติงมาจริงหรือนี่?!!

นั่นเป็นหนึ่งในสามยักษ์ใหญ่ในเมืองชางไห่—จักรพรรดิใต้ดินจางกังติงเลยนะ!

นึกไม่ถึงเลยว่าจะเชื่อฟังเจ้าเด็กนี้น่ะเหรอ?!

เย่อวี่หลิวก็ตาโตปากค้าง “แม้แต่จางกังติงแกก็ยังเรียกมาได้เหรอ?”

“เร็วเข้า!” หลี่หู่พูดด้วยเสียงแหบแห้ง

“โทรหาพ่อของฉัน! เรียกกำลังเสริมของหู่เหมินมา! เราถูกล้อมไปด้วยพวกใต้ดินนับหมื่นแล้ว!"

“ไม่มีสัญญาณครับ สัญญาณถูกรบกวน!”

“คนจากรัฐบาลเมืองพวกนั้นอยู่ที่ไหน? เกิดความวุ่นวายใหญ่ขนาดนี้ ทำไมตอนนี้พวกเขายังไม่ส่งคนมาที่นี่อีก!!”

หลี่หู่ใกล้จะเป็นบ้าแล้ว มีความคิดที่น่ากลัวอยู่ในใจ......

หรือทั้งหมดนี้เป็นเพราะหลิงเฟิง?

เป็นไปไม่ได้! ไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถรบกวนสัญญาณของภูมิภาคและควบคุมรัฐบาลเมืองได้!

แต่หลิงเฟิงมีสีหน้าเคร