Share
บทที่ 245
Related chapter
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 246
ดึกสงัด ลู่เจ๋อกลับมาที่ห้องนอนในห้องนอนมืดสนิท เฉียวซุนหายใจเป็นจังหวะ น่าจะหลับไปแล้วเขาถอดเสื้อออกแล้วนอนลงข้างหลังเธอ เอาหน้าแนบชิดกับคอของเธอ เขาไม่ได้พูดอะไร แค่เล่นกับร่างกายของเธอเบาๆ จงใจปลุกเธอให้ตื่นสักพัก เฉียวซุนก็ค่อยๆหายใจถี่ขึ้นลู่เจ๋อรู้ว่าเธอตื่นแล้ว ริมฝีปากบางของเขาแนบใบหูเธอแล้วพูดเบาๆ "บอกผมสิ ว่าคุณยังรักผมอยู่!"เฉียวซุนลืมตาขึ้น...แต่เธอไม่มีปฏิกิริยาต่อคำพูดของลู่เจ๋อ เธออาจเป็นภรรยาของเขา เข้าสังคมกับเขา นอนกับเขา และดูแลเรื่องการกินอยู่ของเขา แต่เธอไม่อาจฝืนพูดได้ว่าเธอยังคงรักเขาอยู่...ไม่มีข้อตกลงระหว่างพวกเขาเหรอ?รักหรือไม่รัก เกี่ยวอะไรกัน!เธอเงียบไปนาน หัวใจของลู่เจ๋อก็หนักอึ้ง เขาพลิกตัวเธอขึ้นแล้วกดเธอไว้ใต้ร่าง... เขามองเธออย่างเงียบๆ ใต้แสงจันทร์ ดวงตาสีดำของเขารุนแรงจนปิดไม่มิด“ลู่เจ๋อ เป็นอะไร?”เฉียวซุนมองเขาอยู่นาน เสียงแหบพร่าดังออกมาจากริมฝีปากแดงของเธอ เต็มไปด้วยเสน่ห์ของหญิงสาวที่โตเต็มวัยเธอยกตัวขึ้น และสัมผัสริมฝีปากบางอันอ่อนนุ่มของเขาลู่เจ๋อไม่ได้เปิดปาก...เฉียวซุนเห็นว่าเขาไม่ตอบสนอง เธอจึงโน้มตัวไปเปิดลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 247
หลินเซียวยิ้ม "ไปเร็ว!"…ลู่เจ๋ออยู่ในห้องโถงของอาคาร เขายืนอยู่หน้ากระจกสีฟ้าสูงจากพื้นจรดเพดาน สูบบุหรี่อย่างเงียบๆวันนี้ เขาตั้งใจแต่งตัวเนี้ยบสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวราวหิมะ และสูทกำมะหยี่แบบตะวันตกที่สั่งทำด้วยมือ ทั้งร่างดูดีมีชาติตระกูล... แต่เวลานี้ที่เขาสูบบุหรี่ กลับดูโดดเดี่ยวมาก!เขามาที่นี่ครึ่งชั่วโมงแล้วเมื่อมาถึงหน้าประตู ก็เห็นกระเช้าดอกไม้เฉลิมฉลองขนาดใหญ่สองแถว ซึ่งหนึ่งในนั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ เป็นดอกไห่ถังจำนวนหนึ่ง ไม่ง่ายเลยที่จะพบดอกไม้นี้ในฤดูนี้ เขาเห็นลายเซ็น – เหอจี้ถัง!เฉียวซุนน่าจะชอบมากเธอวางมันไว้ตรงกลางแต่เขาซึ่งเป็นสามี ที่ตั้งใจส่งกระเช้าดอกไม้ทั้งแปดใบไปนั้น กลับวางอยู่ข้างๆอย่างเงียบๆ ไม่ได้รับสนใจจากพนักงานต้อนรับมากนัก...ลู่เจ๋อไม่ได้เข้าไปตอนที่เขาสูบบุหรี่ก็อดคิดไม่ได้ว่า เมื่อคืนเธอไม่ยอมจัดการเขา ไม่ใช่ว่าในใจแกล้งทำเป็นคนอื่นอยู่เหรอ... แล้วประโยคบอกรักเขา ยังไงเธอก็ไม่ยอมพูดออกมา!เฉียวซุนเจอลู่เจ๋อแล้ว เธอมองร่างที่โดดเดี่ยวของเขาเธอเดินเข้าไปช้าๆ มาอยู่ข้างเขา มองดูรูปร่างหน้าตาที่สง่างามของเขา ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกว่าสูญเสียเขาไป แต่ความ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 248
งานเลี้ยงก็จบลงเฉียวซุนไปส่งแขกทั้งหมด เธอตรวจนับสิ่งของในร้านก่อนที่จะกล่าวลากับหลินเซียว แน่นอนว่าหลินเซียวสังเกตเห็นสิ่งแปลกๆของคู่สามีภรรยา เธอค่อนข้างจะเป็นกังวลเฉียวซุนยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไร! สามีภรรยาจะไม่มีปากเสียงได้อย่างไร?”เธอไปส่งหลินเซียวขึ้นรถแท็กซี่ และดูรถที่ออกไป จากนั้นก็กอดอกแล้วค่อยๆ เดินไปยังที่จอดรถลมยามค่ำคืนพัดกระทบใบหน้าเธอกำลังคิดว่า อีกสักครู่จะเผชิญหน้ากับลู่เจ๋อยังไง!ลู่เจ๋อขับเบนท์ลีย์สีดำคันนั้น เขาสูบบุหรี่บนรถ ควันสีเทาอ่อนพ่นออกมาจากริมฝีปากบางของเขา ไม่ช้าก็ถูกลมพัดสลายหายไป โดยรอบๆนี่ทำให้ผู้ชายดูเย็นลงเฉียวซุนขึ้นไปนั่งบนรถ เมื่อเธอก้มศีรษะคาดเข็มขัด ลู่เจ๋อก็ดับบุหรี่แล้วโน้มตัวลง “ฉันช่วย!”“ไม่ต้อง!”ทันทีที่เธอพูดจบ มือของเธอก็ถูกจับเอาไว้พวกเขาทั้งสองอยู่ใกล้กันมากจนเสียงของเขาดูเหมือนจะทะลุผ่านไปที่หูของเธอร้อนๆ คันๆ...ดวงตาสีดำของลู่เจ๋อลึกลง “เรื่องแบบนี้ คุณไม่ยอมให้ฉันรับใช้แล้วเหรอ?”เฉียวซุนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย “ลู่เจ๋อ คุณรู้ว่าฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น! ยุ่งมาทั้งวัน ฉันเหนื่อยมาก!”เสียงแก๊กเขาคาดเข็มขัดให้เ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 249
แต่ในดวงตาที่ชุ่มชื้นของเธอ กลับเป็นเพราะผู้ชายคนอื่น...ลู่เจ๋อเอนหลังบนเก้าอี้เบาๆ เขาหลับตาแล้วหัวเราะกับตัวเอง ตอนที่เขามีความรู้สึกพึงพอใจเล็กน้อยตลอดทั้งวันนั้น ภรรยาของเขาก็ดูเสียใจกับผู้ชายคนอื่น! การที่ไม่ได้คบกับเฮ่อจี้ถังจะทำให้เธอปล่อยวางไม่ได้ในชีวิตเลยใช่ไหม?เธอไม่ได้รักเขา เป็นเพราะเธอชอบเฮ่อจี้ถังในใจมีคนรักอยู่แล้ว จะลืมคนเก่าไม่ได้ยังไง...ช่วงนี้ เขาสนใจเฉียวซุนมาก!เขารู้ว่าเฉียวซุนชอบความอ่อนโยน เขาจึงปฏิบัติต่อเธออย่างอ่อนโยน เขาไม่เคยบังคับให้เธอทำอะไรเลยหลังจากที่พวกเขากลับมาอยู่ด้วยกัน เขากล้าพูดว่าทุกครั้งพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน มันเป็นความยินยอมร่วมกันระหว่างคุณกับฉัน ! ตอนไหนที่เธอแสดงอาการไม่สบาย แค่เขาคิดก็ทนไม่ไหวแล้วเขาทำให้เธอพอใจ ทำให้เธอชอบ อยู่กับเธอ!จริงๆแล้วมีเขาที่รู้สึกซาบซึ้ง พวกนี้เฉียวซุนไม่ต้องการ!เขายังคิดไม่ตกว่าทุกวันนี้ เขามักจะไปงานสังคมสายหรือทำโอทีประชุม แต่เธอไม่เคยโทรหาเขาเลย เขายังเคยพอใจกับการแต่งงานของพวกเขาอย่างราบรื่น แต่ตอนนี้ก็ได้แค่คิด เพราะเธอไม่สนใจ..!เธอไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับเขาเลย แต่เธอก็หลั่งน้ำตาให้กับช่อไห
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 250
ห้องส่วนตัวที่ครึกครื้นหลีรุ่ยก็อยู่ที่นั่น เพราะความสัมพันธ์กับเฉียวซุน เขากับลู่เจ๋อเลยตึงเครียดกันมาตลอด ขนาดเจอกันก็ยังขี้เกียจที่จะทักทายในตอนเช้าตรู่ผู้ชายในห้องส่วนตัวก็กลับไปเกือบหมดแล้วลู่เจ๋อยังคงพิงบนโซฟาสูบบุหรี่อย่างไร้อารมณ์ โต๊ะชาตรงหน้าเขามีที่เขี่ยบุหรี่ที่เต็มไปด้วยก้นบุหรี่หลีรุ่ยมองเขาแล้วพูดประชดว่า “ทำไมช่วงนี้ชีวิตของสามีภรรยาถึงไม่ลงรอยกัน? คุณลู่ก็มาที่แบบนี้เพื่อดื่มเพื่อบรรเทาความเศร้า? ก็ใช่...คนขี้ประจบคงเป็นกันไม่ได้ง่ายๆ! แต่ก่อนเฉียวซุนประจบคุณมาหลายปี ตอนนี้ถึงตาคุณแล้ว”ลู่เจ๋อหัวเราะเยาะ “พวกเราสบายดี!”ตอนที่เขาพูด เขาก็ยืดตัวโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อดับบุหรี่ “ถึงจะยังไงก็เถอะ ก็ดีกว่าบางคนที่คนรักกว่าไม่ใช่เหรอ? หลีรุ่ย ชาตินี้คุณก็อย่าได้คิดเลย!”หลีรุ่ยพูดอย่างจงใจ “อย่างงั้นเหรอ? ฉันคิดว่าอนาคตมันยังอีกยาวไกล!”ลู่เจ๋อไม่สนใจเขาอีกเขาเดินตรงไปห้องน้ำ ล้างมือเตรียมกลับ พอเขาเปิดก๊อกน้ำสีทองก็มีแขนเรียวคู่หนึ่งก็กอดเขาจากด้านหลังผู้หญิงที่มีประสบการณ์ ปลายนิ้วของเธอลอดผ่านด้านหน้าของเสื้อเพื่อยั่วความต้องการของผู้ชายดวงตาสีดำของลู
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 251
เสื้อตัวนี้ ลู่เจ๋อเลือกที่จะให้เธอเห็น อยากที่สื่ออะไรกับเธอ?บอกว่าเขาเริ่มแสดงท่าทางไม่ปกติหรือประกาศว่าเขาอิสระ?เฉียวซุนเลือกที่จะเพิกเฉย เธอแช่เสื้อเชิ้ตสีขาว เทน้ำยาซักผ้าแล้วซักเบาๆ... เมื่อฟองสบู่ถูกถูออกไป กลิ่นน้ำหอมบนเสื้อก็หายไป รอยลิปสติกที่ปาดตาก็หายไป เหมือนว่าเมื่อคืนไม่เกิดอะไรขึ้นเลยเสื้อเชิ้ตสีขาวดูใสสะอาดเหมือนใหม่ตอนที่เฉียวซุนกำลังจะเอาไปตาก มีมือหนึ่งคว้าเสื้อของเธอด้วยมือเดียว แล้วโยนมันลงในถังขยะ...เธอมองดูอย่างเงียบๆอยู่ไม่กี่วิ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นสบตากับลู่เจ๋อเขามีรูปร่างที่เพรียวบางที่แข็งแรง ผมสีดำยุ่งๆเต็มไปด้วยเสน่ห์ถึงแม้ในตอนเช้า! เฉียวซุนอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าด้วยผู้ชายเช่นคนนี้ เมื่อวานเขามีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นหรือไม่?แต่เธอไม่ได้ถามลู่เจ๋อจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง “ไม่ถามเรื่องเมื่อวานเหรอ? คุณจะเพิกเฉยทั้งหมด แม้ว่าฉันจะไปเปิดห้องกับผู้หญิงคนอื่น แม้ว่าฉันจะมีเซ็กส์กับเธอ คุณก็ไม่คิดจะถามเหรอ?”เฉียวซุนลดสายตาลงเล็กน้อย “ถามอะไร? ลู่เจ๋อกับผู้หญิงจูบอย่างเร่าร้อน แต่มีเรื่องอะไรก็ควรถามเขาก่อน! มันดูไม่สมเหตุสมผ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 252
ตอนที่ลู่เจ๋อจัดเสื้ออย่างเรียบร้อย เฉียวซุนก็ยังคงนั่งอยู่บนอ่างล้างหน้าเธอหนาวไปทั้งตัวเธอรู้นิสัยของลู่เจ๋อ เธอรู้ว่าเขาจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ แต่ถ้าเธอถามว่าเธอเสียใจหรือไม่ เธอจะตอบว่า...ไม่เสียใจ!ไม่มีที่ว่างให้ความเสียใจของเธอ!ตอนนั้น ลู่เจ๋อทำให้เธอหมดหนทาง ตอนนั้นเธอไม่มีความรู้สึกอยากจะโกหกเลยเมื่อเทียบกับความลำบากใจของเธอแล้ว ลู่เจ๋อก็ดูสง่างามมาก!เขาพิงผนังฝั่งตรงข้าม เขาถือบุหรี่สีขาวที่เหมือนหิมะไว้ระหว่างนิ้วเรียวยาวของเขาควันบางๆ ลอยขึ้น ทำให้ดวงตาพร่ามัวเสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย “เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”ชุดนอนของเฉียวซุนยุ่งเหยิง เธอค่อยๆปิดบังแขนตัวเองเบาๆ แต่สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้เธออบอุ่นขึ้นมาเลยใบหน้าของเธอไม่มีแม้แต่สีของเลือดเธอจ้องไปลู่เจ๋ออยู่นาน ก่อนที่จะพูดเบาๆ “ตอนที่หลินเซียวถูกรถชน ตอนนั้นฉันคิดว่าจะอยู่กับเขา! แต่หลินเซียวฟื้นขึ้นมาแล้ว...ฉันกับเขาไม่สามารถไปด้วยกันได้ เหตุผลนั้นหลินเซียวรู้ดีที่สุด! คุณอยากรู้ไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ฉันบอกเลยว่าฉันเคยหลงรักเขา ฉันคิดจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต ฉันถึงกับคิดว่าบุคลิกของฉันกับเขาน่าจะเข้าก
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 253
เลขาฉินลงจากรถ โดยที่เธอถือกระเป๋าอยู่ในมือด้านหลัง ประตูรถถูกผลักเปิดออก และคนที่ลงมาก็คือลู่เจ๋อเขาสวมชุดสูทอย่างเป็นทางการ ท่าทางหล่อเหลาของเขามีกลิ่นอายของความสง่างาม ไม่เหมือนร่องรอยที่บุ่มบ่ามจากเมื่อคืนที่ผ่านมาแต่อย่างใด เขาเดินเข้าไปใกล้สายตาของเฉียวซุน หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูแล้วถามอย่างสบายๆว่า “คุณเห็นแล้วเหรอ”เฉียวซุนไม่ได้พูดอะไร...ลู่เจ๋อวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วหัวเราะกับตัวเอง “ก็ใช่! คุณสนใจทำไม!”เขาเดินไปที่ประตูเฉียวซุนพูดเบาๆ “ลู่เจ๋อ คุณต้องการอะไร”ลู่เจ๋อหันกลับมาอย่างช้าๆ เขาจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเธอโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ น้ำเสียงของเขาก็เย็นชายิ่งขึ้น “คุณนายลู่ คุณคิดว่าฉันต้องการอะไร?”น้ำเสียงของเฉียวซุนนิ่งๆ “ลู่เจ๋อ ถ้าคุณชอบเธอจริงๆ คุณสามารถยุติการแต่งงานของเราและแสดงความสัมพันธ์ที่ซื่อสัตย์กับเธอได้! ตอนนี้หมายความว่าอย่างไร? ให้ความหวังเล็กน้อยกับเธอแล้วก็ทำลายความหวังของเธอ คิดว่ามันไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ?”ลู่เจ๋อหัวเราะเยาะ “คุณนายลู่ยิ่งใหญ่มาก! คุณกลายเป็นคนใจบุญขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? คุณเรียนรู้จากเฮ่อจี้ถังเหรอ?”เฉียวซุนโต้กลับ “คุณ
Latest chapter
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 425
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 424
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 423
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 422
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 421
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 420
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 419
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 418
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 417
