Share
บทที่ 264
Related chapters
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 265
หลีชิงเฉิงได้รับเชิญเข้าไปในห้องโถงดอกไม้ตอนที่คนรับใช้มาเสิร์ฟชา ก็เดินอย่างฝีเท้าเบาๆ ตอนที่เขิญให้เธอดื่มชาก็ยังเบามากๆ หลีชิงเฉิงก็คิดในใจว่าเพราะว่าคุณนายตั้งท้อง ดังนั้นพวกเขาจึงระมัดระวังเป็นพิเศษเธอไม่เคยคิดว่าเฉียวซุนจะท้อง!ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดีไม่ใช่หรอ ทำไมพึ่งแต่งงานใหม่เฉียวซุนก็ตั้งท้องหละ?ฝนที่ข้างนอกยังตกหนักสาดลงมาที่พื้น...ทำให้คนรู้สึกไม่ดีตอนนี้ประตูห้องโถงดอกไม้เล็กๆ ก็ถูกผลักให้เปิดออก หลีชิงเฉิงก็เงยหน้าขึ้นมาเจอลู่เจ๋อเขาอยู่ที่ประตู เหมือนจะไม่ได้ตั้งใจเดินเข้ามาใบหน้าของเขาไม่ได้มีความโรแมนติกเหมือนเดิมอีกต่อไป ดวงตาของเขาก็เหมือนจะไม่มีความรักใคร่ซ่อนอยู่ เขาเหมือนจะเป็นพ่อบ้านที่จะเป็นสามีและพ่อที่ดี!ลู่เจ๋อล็อกประตูจากข้างใน น่าจะไม่อยากให้ใครหรือให้คนรับใช้ได้ยินแล้วเรื่องที่คุยกันไปถึงหูของเฉียวซุน...หลีชิงเฉิงรู้สึกเจ็บปวดอีกครั้งในหัวใจของเธอเธอละทิ้งความเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนแล้วถามไปตรงๆว่า “ลู่เจ๋อคุณใส่ใจเธอขนาดนี้ แค่เพราะเธอท้องหรอ ถ้าเธอไม่ได้ท้องเรื่องของพวกเรา...คงเป็นไปได้ใช่ไหม?” “เปล่าเลย”ลู่เจ๋อหยิบบุหรี่สีขาวเห
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 266
เธอพูดว่า "ฉันเชื่อคุณ!"ลู่เจ๋อสัมผัสใบหน้าของเธอเบา ๆ อดไม่ได้ที่จะสัมผัสติ่งหูอันอ่อนนุ่มของเธอ เฉียวซุนไวต่อความรู้สึกมาก เขาชอบกัดตรงนั้นเบา ๆ ตอนทำร้ายเธอทุกครั้ง เธอก็โอบเขาอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวลลู่เจ๋อระงับความอยากเป็นเวลานานเมื่อนึกถึงเสน่ห์เหล่านั้นในเวลานี้ เสียงของเขาก็แหบแห้งเล็กน้อยตอนเปิดปากพูด "ผมจะเอารถไปให้คุณ และคุณให้คนรับใช้ขึ้นไปเอาเสื้อคลุมชั้นบน ข้างนอกอากาศค่อนข้างหนาว"เขายืนขึ้นและจากไป เฉียวซุนมองดูแผ่นหลังของเขาลู่เจ๋อมักแต่งตัวดีเสมอในเวลานี้ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีเทาเข้ม และชุดสูททำด้วยมือ แค่มองแผ่นหลังก็ทำให้เขาดูสูงส่งมาก... ไม่แปลกใจเลยที่เด็กสาวหลายคนหลงใหลเขาเฉียวซุนก้มศีรษะลง และลูบท้องส่วนล่างเบา ๆเธอคิดจริงๆ ว่าการเสแสร้งรักกับลู่เจ๋อนั้น จริงๆไม่ใช่เรื่องยากเลยคนรับใช้ลงมาจากชั้นบนในมือของเธอมีผ้าคลุมไหล่ที่เฉียวซุนสวมบ่อยๆ เธอสวมมันให้เฉียวซุน แล้วพูดเบาๆว่า "ข้างนอกพื้นลื่น คุณนายสวมรองเท้ากันลื่นอีกคู่ ต้องระวังเป็นพิเศษถ้าท้องอยู่"เฉียวซุนยิ้มเบา ๆ-ก่อนหน้า เฉียวซุนไม่เคยตั้งการ์ดที่โรงพยาบาลลู่ซื่อ แต่ลู่เจ๋อย้ายเธอมาท
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 267
อาคารสำนักงานใหญ่ลู่ซื่อหลังจากลู่เจ๋อเซ็นลงนามเสร็จ จึงปิดเอกสาร เขาก็ถามเลขาฉินอย่างเป็นกันเองว่า "คุณรู้ไหมว่าร้านอาหารไหนโรแมนติกที่สุด เหมาะกับการออกเดทที่สุด?"เลขาฉินคิดอย่างจริงจังแล้วพูดว่า "ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเดทกับใคร ถ้าเป็นคุณนายลู่ ร้านอาหารเม็กซิกันในเมืองซีเฉิงก็ไม่เลวนะ แต่ถ้าเป็นคุณหลี่ ยิ่งซ่อนเร้นก็ยิ่งดี"สีหน้าของลู่เจ๋อดูไม่ดี!เขายืนขึ้นหยิบเสื้อคลุมของเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบ "หลี่ชิงเฉิงและผมไม่มีอะไรกันเลย"เลขาฉินเดินตามเขาพร้อมถือเอกสาร และเตือนเขาว่า "ฉันได้ยินมาว่าเธอไปสร้างปัญหาไว้ที่วิลล่า ประธานลู่ ถ้าคุณนายลู่ไม่ยุ่งกับเรื่องนี้ คุณอย่ามองโลกในแง่ดีนัก!"เธอพูดขนาดนี้ เพราะอารมณ์พาไป……ลู่เจ๋อยืนอยู่ตรงทางเข้าลิฟต์ มองดูตัวเลขสีแดง และไม่ได้พูดอะไรอารมณ์กลับดิ่งลง!ลู่เจ๋อเข้าไปนั่งในรถ คิดจะโทรหาเฉียวซุนพอดี และไปรับเธอออกไปทานอาหารเย็นลู่เจ๋อกลับโทรมาเขาบอกว่าคุณยายไม่สบาย จึงขอให้เขามาดูนี่คือสิ่งที่คุณนายลู่พูดทางโทรศัพท์ "ฉันเกรงว่าคงอยู่ไม่เกินฤดูหนาวนี้! ลู่เจ๋อ ฉันรู้ว่าพูดแบบนี้คุณจะไม่มีความสุข แต่เราต้องเตรียมรับมือสำ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 268
ลู่เจ๋อยิ้มเล็กน้อย "คุณยายอย่ากังวล! ผมจะปล่อยเธอไปครับ"คุณยายรอประโยคนี้ของเขา เธอยิ้มเมื่อได้ยิน และเร่งเร้าให้เขากลับไปดูแลเฉียวซุน “อย่าวิ่งหนีมาหายายบ่อย! อย่าปล่อยให้ความเจ็บป่วยส่งต่อไปยังลูก”ลู่เจ๋อยิ้ม "เป็นไปได้ยังไง! เด็กที่ยังไม่เกิดเนี่ยนะ"น้ำเสียงของเขา คือความสุขที่ฉุดไม่อยู่คุณยายมีความสุขเมื่อได้ยินเธอมองดูภายในและภายนอกกำแพง รู้สึกว่า บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยพลังใหม่เพราะจะมีอีกชีวิตเกิดมา... เธอตั้งตารอคอยเด็กที่จะเกิดมาอย่างกระตือรือร้นเมื่อลู่เจ๋อลงไปชั้นล่าง ก็พบกับคุณหญิงลู่พอดี……คุณหญิงลู่กำลังสั่งให้คนรับใช้เตรียมจาน ดูเหมือนอยากจะเก็บมื้อเย็นไว้ให้ลู่เจ๋อลู่เจ๋อปฏิเสธ "ช่วงนี้เฉียวซุนไม่ค่อยอยากอาหาร ผมกลับไปก่อนนะ"คุณหญิงลู่วิจารณ์เฉียวซุนหนักมากช่วงนี้!เธอชอบลูกสะใภ้ที่เชื่อฟัง และคงจะดีที่สุดถ้าเธอมีความสามารถด้านศิลปะด้วย หากเธอฉลาดและมีความสามารถก็จะมองข้ามหัวแม่สามีอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำเสียงของคุณหญิงลู่กดดัน "แม่ไม่คัดค้านถ้าเธอจะทำธุรกิจ! แต่ตอนนี้เธอท้องแล้ว ก็ควรดูแลลูกของเธอให้ดี นอกจากนี้ ผู้หญิงไม่สมควรอยู่ในที่สาธารณะตลอดทั้งว
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 269
เฉียวซุนสงบลงครู่หนึ่งพลางพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา: "ไปที่เมืองเซียงสิ! เดือนที่แล้วคุณนายหลี่แนะนำร้านดีๆให้ ฉันเลยรับมาเพราะรู้สึกว่าตัวร้านไม่เลวเลย!"เมืองเซียง?ลู่เจ๋อค่อนข้างประหลาดใจกับสิ่งที่ได้ยินเขาโน้มศีรษะลงจูบริมฝีปากสีแดงของเธออย่างลึกซึ้งเป็นเวลาเนิ่นนาน และกระซิบบอกเธอว่า : “ชอบที่นั่นขนาดนั้นเลยเหรอ?”เขาอยากเอาใจเธอเพื่อให้เธอมีความสุข จึงรีบเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ : "เดี๋ยวผมให้เลขาฉินดูตารางงานให้ก่อน ถ้ามีวันว่าง ผมจะไปกับคุณ! เสร็จธุระจะได้ไปเดินเล่นด้วยกันเลย!""ไม่ต้องหรอก!"เฉียวซุนรีบลุกขึ้นมาห้ามเขา: "เสร็จธุระฉันก็จะกลับเลย! อีกอย่างร่างกายฉันก็ไม่ค่อยสะดวก แถมยังรู้สึกขี้เกียจนิดหน่อยค่ะ"ลู่เจ๋อมองลึกเข้าไป หัวใจของเฉียวซุนเต้นเร็วขึ้น เธอกลัวว่าลู่เจ๋อจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างลู่เจ๋อมองเธออยู่นาน จากนั้นจึงยื่นมือออกไปจับชุดนอนของเธอ และอดไม่ได้ที่จะลูบมันเบา ๆ และผูกสายรัดเอวให้เธอ ร่างกายเขาไม่ได้รับความพอใจ เสียงของเขาเบาลงเล็กน้อย: "หายากที่คุณจะพูดมากขนาดนี้! รอลูกคลอดเมื่อไหร่ เราออกไปเที่ยวกันไหม... หืม?”เฉียวซุนยิ้มเล็กน้อย......เช
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 270
ลู่เจ๋อ รู้จักชายภูมิฐานคนนั้น เขาเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในเมืองเซียง——คุณฟาน!หากเขาจำไม่ผิดคุณนายหลี่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคุณฟาน และคุณนายหลี่ยังพาคนไปงานเลี้ยงส่วนตัวที่คฤหาสน์ครั้งที่แล้ว ดังนั้นเฉียวซุนรู้จักกับคุณฟานผ่านทางคุณนายหลี่ใช่ไหมนะ?ลู่เจ๋อยิ้มอย่างเย็นชาและเดินไปที่โต๊ะของทั้งสองคนเฉียวซุนเห็นเขาทันทีที่เงยหน้าขึ้นเธอตกใจอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากอิ่มแยกออกเล็กน้อย เธอพึมพำ : "ลู่เจ๋อ คุณมาที่นี่ได้ยังไง"ลู่เจ๋อยิ้มเล็กน้อยเขาจับไหล่เธอเบา ๆ มองดูเธอพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน: "ผมอยากจะมาเซอร์ไพรส์คุณ ถามผู้ช่วยคุณ ถึงได้รู้ว่าคุณมากินข้าวที่นี่!"เขายื่นมือออกไปหาคุณฟาน และยิ้มอย่างสงบ: "คุณฟาน เจอกันอีกแล้วนะครับ!"คุณฟานลุกขึ้นและจับมือเขา และแนะนำลูกสาวของตนต่อทันที ลู่เจ๋อลูบหัวเด็กหญิงด้วยความเอ็นดู พลางยิ้มและพูดต่อ : เฉียวซุนชอบเด็กมาก คุณฟานดีจริงๆ!"หลังจากพูดแบบนี้ เขาก็นั่งข้างเฉียวซุนและทานอาหารด้วยกันเขาและคุณฟานเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นพวกเขาจึงคุยกันเรื่องธุรกิจได้อย่างเป็นธรรมชาติ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะใส่ใจเฉียวซุน คอย
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 271
ลู่เจ๋อดับบุหรี่และมองออกไปข้างนอกอย่างเงียบ ๆ หลังจากที่เฉียวซุนออกมาจากห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าจากข้างหลังเขาไม่ได้หันกลับไป เขาวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา : "มีพนักงานหลายหมื่นคนที่สำนักงานใหญ่ลู่ซื่อกรุ๊ป และธุรกิจส่วนใหญ่ก็อยู่ในเมือง B เฉียวซุน เธอก็รู้ว่าฉันย้ายมาเมืองเซียงไม่ได้ ยิ่งบริษัทยิ่งย้ายไม่ได้ง่าย ๆ เลย!”เฉียวซุนเดาว่าเขาเห็นมันแล้วเธอเดินไปยืนข้างหลังเขา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูสองสามวินาทีก่อนจะวางกลับ: "คุณรู้แล้ว!""รู้อะไร?”ลู่เจ๋อหันไปมองเธอ และถามอย่างใจเย็น : "รู้ว่าคุณไม่รักผม รู้ว่าคุณต้องการทิ้งผมนะเหรอ? เฉียวซุน นี่เป็นวิธีที่อ่อนโยนที่สุดที่คุณคิดจะทิ้งผมใช่ไหม? คุณวางแผนที่จะรอเรื่องงานแต่งกับความสัมพันธ์ของเรามันสงบลง รอผมไม่สนใจขนาดนั้นแล้ว คุณก็จะพาลูกห่างออกไป ใช่ไหม?”เฉียวซุนไม่ได้ปฏิเสธถ้าฝืนอีกต่อไป ก็เหมือนไม่เคารพซึ่งกันและกัน!เธอตอบ: “ใช่!”ในที่สุดพวกเขาก็ถอดหน้ากากออกและเปิดเผยอารมณ์ที่แท้จริงในช่วงกลางดึกเฉียวซุนมองลู่เจ๋อและสำลักเล็กน้อย: "ลู่เจ๋อ ฉันอยากไปจากคุณ ฉันไม่อยากอยู่กับคุณ มันผิดเหรอ? คุณบอกว
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 272
หลังจากเหตุการณ์คืนนั้นในเมืองเซียง ความสัมพันธ์ของเธอกับลู่เจ๋อก็เดินทางมาถึงจุดแตกหักเขาไม่ค่อยกลับบ้านแม้จะกลับมา เขาก็แค่เปลี่ยนเสื้อผ้าและแทบไม่มีการสนทนาระหว่างทั้งสองเลย แม้แต่เรื่องลูก เขาก็ถามผ่านทางเลขาฉินสุขภาพของคุณย่าเริ่มแย่ลงเรื่อยๆลู่เจ๋อและเฉียวซุนจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอ แต่พวกเขามักจะหลีกเลี่ยงกัน คนหนึ่งไปตอนกลางวัน คนหนึ่งไปตอนกลางคืน เพื่อไม่ให้อึดอัดเวลาเจอกัน คุณย่ารู้เรื่องนี้มาตลอด แต่เธอก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้บางครั้งก็มีเรื่องข่าวฉาวของลู่เจ๋อบ้างปลายฤดูร้อนและต้นฤดูใบไม้ร่วงเช้าตรู่เฉียวซุนนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะ โดยมีกระจกกั้นระหว่างเธอและต้นไม้สีเขียวชอุ่มด้านนอกหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าเผยแพร่เรื่องราวอื้อฉาวของลู่เจ๋อเขาและดาราสาวแสนสวยพักโรงแรมเดียวกัน ในภาพถ่ายทั้งสองกำลังเดินอยู่บนทางเดินชั้นเพรสซิเดนสูทของโรงแรม มันไม่ได้เห็นชัดมาก แต่บรรยากาศรอบ ๆ บ่งบอกได้อย่างชัดเจนเฉียวซุนมองมันอยู่นาน...คนใช้กลัวเธอจะเสียใจ จึงพูดเบา ๆ : “คุณนายคะ นมเย็นหมดแล้ว ฉันไปอุ่นให้นะคะ”เฉียวซุนไม่อยากปฏิเสธน้ำใจเธอ จึงตอบรับไป ขณะเดียวกันนั
Latest chapter
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 416
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 415
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 414
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 413
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 412
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 411
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 410
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 409
- ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม บทที่ 408
