Share

บทที่ 307

ลู่เจ๋อไม่ลังเลเลยที่จะลุกจากเตียง

เขาเปิดประตูแล้วเดินออกไป แต่ก็มีลมหนาวพัดเข้ามา เจ้าหนูลู่เหยียนที่อยู่บนเปลเปล่งเสียงเบา ๆ ... เฉียวซุนลุกขึ้น ก่อนจะตบตูดเกลี้ยกล่อมให้เธอนอนเบา ๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ลู่เจ๋อก็กลับมา

เขาเหลือบมองเฉียวซุน ก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะมีเสียงดังมาจากข้างใน : "ผมต้องออกไปข้างนอก คุณกับลูกเข้านอนไปก่อนเลย"

เฉียวซุนอุ้มลูกเดินไปที่ประตูห้องแต่งตัว

ลู่เจ๋อกำลังถอดเสื้อคลุมอาบน้ำ ก่อนจะสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงลำลอง แม้ว่าหิมะจะตกและมีลมแรง แต่เขาก็ยังไปพบเด็กสาวในตอนดึก

เมื่อเห็นเฉียวซุนจากหางตา เขาก็ขมวดคิ้ว : "ทำไมคุณไม่นอนล่ะ?”

เฉียวซุนมองดูเจ้าหนูลู่เหยียน : "ลูกกำลังร้อง! ลู่เจ๋อ ในเมื่อคุณใส่ใจเธอมากขนาดนั้น ทำไมคุณไม่ตั้งตำแหน่งให้เธอล่ะ?"

เธอไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว เธอสู้กับลู่เจ๋อไม่ได้ เธอแค่ต้องการความโล่งใจ

ภายใต้โคมไฟคริสตัล

ลู่เจ๋อค่อย ๆ จัดเสื้อผ้าของเขาให้เป็นระเบียบ ตอนดึกเขาแต่งตัวดีซึ่งทำให้เธอดูซีดเซียวอ่อนแอมาก

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เยาะเย้ย : "แล้วทำไมคุณไม่ขอร้องผม รั้งผมไม่ให้ออกไปข้างนอกล่ะ"

เฉียวซุนจะไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
Togiow Togiow
สุดท้ายให้นางเอกตายไปซะ ถ้าจะทรมานขนานนี้
goodnovel comment avatar
Rungrudee
ตายซะจะได้จบๆ หรือไม่ก้ไม่ตายแต่ขอให้หมอบอกว่าเธอตายแล้ว ทำพิธีศพหลอกๆ ให้ นอ ไปอยู่ที่ไหนบนโลกนี้ ให้ พอ ไม่สิ ไอ้ลู่เจ๋อ ผัว จมอยุ่กับความทุกข์ หรือได้รับอุบัติเหตุ พิการครึ่งตัว บลาๆๆๆ
goodnovel comment avatar
Mid Savan
ตายให้มันจบไปสะ เห้อออ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status