บทที่ 0075

แต่ความต้องการของคนเรานี่ช่างน่ากลัว นอกจากน้ำแล้ว ฉันไม่ได้กินอะไรมาสองวัน ความรู้สึกหิวโหยแบบนี้ อีกทั้งความรู้สึกนึกคิดของฉันก็ถูกแทนที่ไปแล้วจริง ๆ แม้ว่าฉันจะอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว และเอนตัวนอนอยู่บนเตียง แต่ฉันก็หิวจนนอนไม่หลับ อวัยวะภายในของมันบีบอัดจนทรมานมาก ฉากที่หลิวหลงถิงให้เงินฉันในตอนเช้าผุดขึ้นมาในหัวอย่างต่อเนื่อง ทำไมฉันไม่รับเงินมานะ ถ้าฉันยอมเอาเงินมาบ้าง ตอนนี้ฉันก็ไม่ต้องหิวโหยขนาดนี้

ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจลุกจากเตียงแล้วสวมรองเท้าแตะเดินไปหาหลิวหลงถิงที่อยู