บทที่ 0087

สิ่งที่หลิวหลงถิงพูดนั้นเป็นความจริงครึ่งหนึ่งไม่จริงครึ่งหนึ่ง ซึ่งทำให้ฉันเขย่าแขนหลิวหลงถิง และบอกเขาว่า จะเป็นไปได้อย่างไร ในใจฉันมีแค่เขาคนเดียว ฉันจะไปคิดถึงชายอื่นได้อย่างไร

เมื่อฉันพูดแบบนี้ เมื่อเด็กหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งข้างฉันได้ยินก็ขนลุกขนพอง และรีบเปลี่ยนไปนั่งข้างชายชราอย่างรวดเร็ว ราวกับไม่อยากนั่งข้างฉันกับหลิวหลงถิง

เมื่อฉันกลับถึงบ้าน คุณย่าเปิดประตูให้ฉัน ฉันเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่บนโซฟาในบ้าน เขาพาคนสองคนมาด้วย เขานั่งอยู่บนโซฟา สองคนนั้นไม่กล้านั่งลงบนโซฟา แต่กลับนั่งเก้าอี้ส