บทที่ 0112

เห็นเฟิ้งฉีเทียนหัวเราะเหมือนคนเสียสติ ฉันนึกถึงอาหารบนโต๊ะเมื่อคืนนั่นอีกครั้ง จู่ ๆ ก็รู้สึกสะอิดสะเอียนจนอยากอาเจียน และถามเฟิ้งฉีเทียนว่าจะเป็นเนื้อมนุษย์ได้ยังไงกัน หากเป็นเนื้อมนุษย์ ทำไมเขายังกินได้อย่างมีความสุขขนาดนั้น?

“เมื่อคืนข้ารู้แค่ว่ารสชาติของเนื้อนั่นสดอร่อยมากเป็นพิเศษ ไม่เหมือนเนื้อไก่เป็ดปลาหมูเลย เมื่อกี้พอได้ยินหลิวเซียนพูดจึงพึ่งจะนึกขึ้นได้ว่าที่พวกเรากิน อาจจะเป็นเนื้อมนุษย์ทั้งหมด อย่างไรเสียมนุษย์เป็นจิตวิญญาณแห่งสรรพสิ่ง ส่วนเนื้อหนังมังสาบนร่าง ก็คือว่าเป็นเนื้อที่บ