Share

บทที่ 0134

คำพูดของหวังหงเกือบทำให้ฉันหาเหตุผลที่จะอยากกลับบ้านได้แล้ว แต่ว่าฉันก็โลภมากอีก ฉันไม่อยากแค่ลาหยุดสองสามวันไปเจอหลิวหลงถิง อีกทั้งอยากมาเรียนหนังสือ ดูเหมือนฉันจะถูกหลิวหลงถิงวางยาพิษไว้อย่างนั้นแหละ ทุกเช้าทุกคืนที่เขาไม่อยู่ ฉันคิดถึงเขามาก คิดถึงจนฉันแทบจะเป็นบ้า

“ฉันจะเก็บไปคิดดู แล้วจะโทรกลับไปหานาย” ฉันตอบหวังหง

“เธอจะมั่วคิดอะไรอีก! ทำธุรกิจการค้าได้เงินดีขนาดนี้ รับประกันเลยว่าหลังจากนี้ เธอไปทำงานแค่ภายในสองสามวันก็ได้เงินแปดหมื่นหยวนแล้ว...”

ฉันไม่ฟังสิ่งที่หวังหงพูดต่อท้าย ฉันกำล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status