เมื่อวางสายจากคุณย่าฮั่วไป ก็ถึงเวลาขึ้นเครื่องพอดี พวกเขาจึงเข้าไปตรวจสอบบัตรที่นั่งหลังจากผ่านไปแล้วสองชั่วโมง เฉียวสือเนี่ยน คุณตา และลุงอู๋ก็เดินทางมาถึงมณฑลหูเพราะเย็นมากแล้ว พวกเขาจึงมาพักที่โรงแรมก่อน และคิดกันว่าพรุ่งนี้ตอนเช้าจะไปเยี่ยมเพื่อนเก่าคุณตาที่โรงพยาบาลเมื่อมาถึงโรงแรมแล้วเฉียว
ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้สนใจลู่เฉินหนาน เขารีบซูมขยายรูปภาพทันทีมันเป็นรูปอาหารที่เฉียวสือเนี่ยนถ่ายเอาไว้ และรูปเซลฟี่ของเธอกับคุณตา ซึ่งเวลาที่โพสต์คือห้านาทีที่แล้ว!เพราะฉะนั้น เฉียวสือเนี่ยนเห็นข้อความของเขา แต่เธอกลับแกล้งทำเป็นไม่เห็นและไม่ตอบเขา!!ในตอนนั้นเอง โจวเทียนเฉิงก็ส่งหมายเลขโทรศัพท์และ
เป็นข้อความจากถูหย่าลี่เธอบอกว่าเซี่ยลี่สยงออกจากคุกแล้ว และวันนี้มันยังไปหาเธอที่บ้าน[โรงงานสุราขาวของมันถึงถูกปิดลงโดยไม่ทราบสาเหตุ จู่ ๆ เด็กสาวที่อยู่สถานสงเคราะห์ในก่อนหน้านี้ก็กลับคำ ว่าเธอไม่ได้เต็มใจ ตอนนี้เซี่ยลี่สยงเป็นเหมือนหมาแก่ ๆ ตัวหนึ่ง อยากจะกัดทุกคนที่เห็น ฉันไล่มันกลับไปแล้ว][ส
อวี๋จิ่งเฉิงแก่กว่าเธอสี่ปี เพราะฉะนั้นคุณตาจึงให้เขาเรียกเธอว่าน้องคำเรียกแบบนี้ หากเป็นคนอื่นคงจะให้ความรู้สึกเลี่ยนเบา ๆ แต่เมื่ออวี๋จิ่งเฉิงเรียกเธอ ทำให้รู้สึกราวกับว่าเธอเป็นน้องสาวเขาจริง ๆ ต่อให้ไม่เจอกันหลายปี ก็ไม่ได้รู้สึกเคอะเขินหรือห่างเกินกันเฉียวสือเนี่ยนไม่ได้รู้สึกเก้อเขินแต่อย่าง
ในชาติที่แล้ว เฉียวสือเนี่ยนถูกใส่ร้ายว่าทำร้ายป๋ายอีอี ซึ่งหนึ่งในสองคนที่คอยบงการเธอคือผู้ชายที่หมวกกันน็อกหลุดเมื่อกี้!เขากับใครอีกคนมาให้ปากคำที่โรงพัก และอ้างว่าเธอเป็นคนสั่งให้ทำ พวกเขาทำเพราะเงินเท่านั้นตอนนั้นเธอและพวกเขาถกเถียงกันอยู่นาน ดังนั้นเธอจึงจำพวกเขาได้ไม่ลืมไม่คิดเลยว่าพวกเขามา
“โอ้ อยากรู้เรื่องการคบเพื่อนของฉันงั้นเหรอ?”โม่ซิวหย่วนทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม “ก็เยอะพอใช้ แต่ดูจากสถานภาพของเธอในตอนนี้แล้ว ถ้าให้ฉันแนะนำเธอให้พวกเขารู้จัก คงไม่เหมาะสมเท่าไร”เฉียวสือเนี่ยนข่มอารมณ์ ก่อนจะตอบกลับไป “สถานภาพของฉันมันสำคัญอะไรขนาดนั้นเลยเหรอ? คุณชายโม่ไม่ให้ความสำคัญกับชื่อเสียง
เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกรำคาญกับการกระทำของฮั่วเยี่ยนฉือเธอไม่ได้เสียเวลาคุยกับเขาอีก เธอยกโทรศัพท์ตั้งโต๊ะขึ้นมา และกดโทรหาหมายเลขแผนกต้อนรับของโรงแรม“ขอสอบถามหน่อยค่ะ มีห้องว่างอยู่ไหมคะ ฉันอยากเปิดห้องใหม่”ถ้าฮั่วเยี่ยนฉืออยากอยู่ เธอก็จะให้เขาอยู่ เธอไปเปิดห้องใหม่ก็ได้!แต่สุดท้ายทางแผนกต้อนรับก
แววตาที่แข็งกร้าวก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงก่ำมากมายเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้พักผ่อนดีเท่าไรนักฮั่วเยี่ยนฉือลุกขึ้นนั่ง “คุณตา ผมมาถึงกลางดึกครับ โรงแรมห้องเต็มหมดแล้ว ผมจึงมานอนที่นี่”น้ำเสียงของฮั่วเยี่ยนฉือแหบพร่าเพราะความงัวเงีย“จะนอนที่นี่ได้ยังไง ทำไมไม่ไปนอนที่ห้องเนี่ยนเนี่ยน?” คุณตา